رحیم همانطور سر حوض مانده بود تا اینکه مشتی دیگر آب سرد حالش را جا آورد؛ زیر لب دعایی خواند و وارد اتاقش شد.دلشوره عجیبی آمیخته با حس کنجکاوی به سرش نفوذ می کیرد.مطابق همیشه کوکب بچه هایش را قبل از اذان عشاء به اتاقشان می برد و جز مرغ و خروس ها و جوجه های چند روزه ای که بدنبال مرغ مادر تلو تلو خوران در باغچه کوچک میان حیاط می پلکیدند و گربه های تنبلی که بروی هره ی دیوار با نگاه های مرموزانه بدنبال جوجه ها و غافلگیری آنها اغلب ناکام به انباری پشت ساختمان پناه می بردند کسی در حیاط دیده نمیشد.سیگاری آتش زد و از پنجره کوچک اتاق نکاهی به بیرون انداخت.دقایقی بعد در اتاق مجاور کوکب باز شد و مش رجب با زیر شلواری رنگ و رو رفته و آویزان چهار خانه ی سبز رنگش بیرون آمد؛منقل خود را روی پله دوم کنار اتاق گذاشت؛سپس طبق عادت همیشگی اش با تکه چوب گردوی گوشه حیاط بدنبال مرغ و خروس ها و جوجه ها کیش کیش و جاجا کنان دور حیاط را میگشتتا دست آخر تمام آنها را وارد لانه مرغی گوشه اتاقش کند و بعد با خیال راحت به اتاق خود برگردد و چرت زنان شب را به مقصد بیفروغ صبحی دیگر بکشاند.آن سالها زندگی همیشه با تکرار کسل کننده ای در جریان بود؛ وقایعی که هر روز به نحوی تکرار میشد و زمانی که به جلو پیش میرفت.تنها معدود اتفاقات نه چندان هیجان اوری گوشه ای از ذهن رحیم و اهالی منزل را به خود مشغول میداشت.مثل افتادن بچه کوکب در حوض یا ربوده شدن جوجه یک هفته ای مش رجب یا آتش گرفتن بخاری نفتی یا شله زرد نظری فرخنده خانم برای قبول شدن زهره در دانشگاه اما آنشب آن حادثه تمام فکر و ذهن رحیم را به خود مشغول کرده بود.
رحیم سیگارش را درون زیر سیگاری لعابی لب پریده خاموش کرد و برای بار چندم در خیال خود زهره را در آغوش فشرد.چشمانش را بست و در خیال بدنبال راهی برای فرار از این حال و هوا می گشت.یعنی با رفتن زهرا چه اتفاقی خواهد افتاد؟سعی کرد دیگر به این فکر و خیالات تن ندهد. در سکوت صدای جیغ های نیمه کشیده کتری از روی شعله گاز کوچک او را به خودش آورد. استکانی چای ریخت و هنوز قند را در دهان نگذاشته بود که صدای خداحافظی زهرا از طبقه بالا و بعد عبور قدم های پرشتاب او و سپس بسته شدن در اصلی خانه دوباره اورا در خود فرو برد.
استکان چای را سرکشید و در خیال سعی می کرد که به خود اطمینان دهد که احتمالا دختر از پیشنهاد خود دچار پشیمانی شده است و تمایلات او تنها احساسات کودکانه و مقطعی بیش نبوده است.سیگاری دیگر روشن کرد و در گوشه دیگر اتاق خزید و سعی کرد خود را با فکر حساب و کتاب هایش سرگرم کند...۲۳۷۰تومان بدهی به ساندویچی نبش میدون؛۸۵۰تومن بدهی به سلمونی که مقرر کرده بود آخر هر ماه با او حساب و کتابش را صاف کند:۸۰۰۰ تومان طلب از صاحب کار قبلی...که دو ضربه متوالی به در او را به خودش آورد.با احتیاط در را باز کرد؛ زهره بود که با نگرانی حیاط را می پایید و به محض باز شدن در خودش را به داخل انداخت.
ز: س...سلام آقا رحیم.... زهرا رفت پس چرا نیومدین؟....منتظرتون موندم دیدم خبری نشد گفتم خودم بیام شاید ...
ر: گفتم که نمیشه....فکر کردم از سرت رفته اون فکر و خیالا.
ز: آقا رحیم من که چیزی نخواستم... خونه تنهایی می ترسیدم گفتم بیام اینجا...
ر: پس چرا با زهرا نرفتی خونه عمت؟
ز (با شیطنت و دست پاچگی) : آخه فردا امتحان دارم.
رحیم لب خند ملایمی زد و بعد ادامه داد:
ر: بفرمایید...به کلبه حقیر ما خوش اومدین...بشین تا من یه چایی برات بریزم.
زهره به آرامی کنج اتاق نشست و در حالیکه دست هایش را بروی زانو هایش حلقه کرده بود و با نگاه اتاق را برانداز میکرد و دست آخر نگاهش را به موکت قهوه ای سوخته و وصله پینه شده اتاق رحیم دوخت و به آرامی چادر سفید و گلدارش را از روی سرش برداشت.
رحیم زیر چشمی نگاهی به دختر انداخت.استکان چای را مقابل او گذاشت و به شوخی ادامه داد:
ر: پس که خونه می ترسیدی...به به ... چه موهای قشنگی...
زهره دست پاچه شده بود و سرش را همانطور زمین انداخته بود.موهای سیاه و بلندش بروی پیراهن نازک صورتی رنگی که به تن داشت ریخته بود.جوراب مشکی نازکی به پا کرده بود که از زیر شلوار مشکی اش مشخص بود.انگشت های دست و پایش را با لاک سرخ تدی آرایش کرده بود...رحیم متوجه لاک پا و دست او شد و فهمید که در همی چند دقیقه قبل این کار را کرده است.
رژ لب سرخ و ملایمی در کنار خط چشم مشکی چشمان درشت او را درشت تر نشان می داد و به چهره او زیبایی و جذابیتی دوچندان می بخشید.همچنان که سرش را به زیر انداخته بود همانند غروبی سرخ و عرق کرده می نمود؛ انگار که در حرارتی از شرم و نیاز از درون می سوخت.رحیم حالا بی پرواتر از همیشه مشغول تماشای زیبایی های ظریف درخترانه زهره بود زیرا هرگز ظرف این چند سال اورا با پوششی بجز چادر یا فرم مدرسه و بعد ها دانشگاه ندیده بود.با خودش اندیشید که اگر فرخنده خانم یا سید کاظم هم اکنون به اتاق او وارد می شدند و آنها را در این وضع می دیدند چه اتفاقات و عواقبی برایش پیش خواهد آمد....بعد انگار که چیزی به ذهنش رسیده باشد گفت:
ر: کسی که ندیدت؟قبل از اومدن اینجا همه جارو خوب دیدی؟کوکب یا بچه هاش تو حیاط نبودند؟اوس...
زهره میان حرف اورا گرفت و برای اینکه به او اطمینان ببخشد گفت:
ز: خیالت راحت باشه آقا رحیم ...حتی یکی ا چراغای خونه رو روشن گذاشتم که همسایه ها فکر کنن من خونم یا دارم مث بعضی شبا درس و میخونم....
رحیم نفس عمیقی کشید و بعد هر دو ساکت شدند.رحیم مانده بود که چه باید بکند.زهره هم مضطرب و محجوب سر به زمین انداخته بود.و در اتاق رحیم اندک جراتی که سر شب از خود نشان داده بود را پاک باخته بود.از طرفی رحیم هم هرگز دلش نمی خواست با او رفتاری مانند سودابه یا دیگر زن ها داشته باشد.ظرافت بیش از حد زهره در نظر او شکننده و پاک می نمود.این امر تصمیم گیری را برایش مشکل می نمود.در برخورد با سودابه در بیشتر مواقع خود سودابه بود که پیش قدم میشد.سر بروی پاهای رحیم می گذاشت و آنچه را که باید انجام می داد و یا رحیم در میان اتاق دامن اورا پایین می کشید و براحتی آلت سیاه و برجسته اش را میان پاهای او فرو می برد و سودابه مانند یک زن رسیده و کامل وجود رحیم را به اعماق وجود خود می بلعید...لذتی که هر دو از آن سرشار میشدند؛ به زمین می غلتیدند؛ در سکوت نعره می زدند و در خشونت به آرامش می رسیدند اما او هرگز نمیتوانست و یا نمی خواست نظیر آن رفتار را با زهره انجام دهد.او دختری بود که بیش ار هرچیز نیاز به مهربانی و نوازش داشت.دختری که برای بار اول تسلیم آغوش یک مرد خواهد شد. پس می بایست اندک اندک و با مهربانی شایسته ای اورا آماده پذیرش رابطه می کرد.چند دقیق گذشته بود و رحیم برای شسکتن سکوت سرد اتاق گفت:
ر: زهره خانم ...حالا نمیخوای بیای پیش ما بشینی ؟ اگه دوست داری بیا نزدیک تر...
زهره بدون اینکه حرفی بزند از جا بلند شد ؛ چادر سفید بطور کامل از سرش افتاد.اکنون او با پیراهن و شلوار در مقابل رحیم ایستاده بود.فاصله آنسوی اتاق تا رحیم به چند قدم هم نمی رسید.سپس ناشیانه بروی پاهای رحیم نشست و دوباره نگاهش را به زمین دوخت.رحیم او را بلند کرد و به کنار خود نشاند.این کار او دختر را بیشتر دست پاچه کرد و کاملا از شرم سرخ شد.رحیم برای این که فضای سرد اطراف را بشکند دستش را بروی پهلوی دختر گذاشت و اورا در آغوش خود بصورت نشسته کشید.زهره بی هیچ مقاومتی در آغوش رحیم قرار گرفت.حالا همه چیز در اختیار رحیم بود میتوانست بلافاصله پیراهن زهره را از تن در آورد و یا اورا برهنه در زیر لامپ کوچک اتاق بایستاند و اورا مثل عروسک خیمه شب بازی در هر جهت دلخواه بگرداند و از این بازی به منتها درجه لذت برسد.با گذشت و مهربانی این بار انگشتانش را بروی موهای پرپشت و سیاه دختر کشید و این کار را دقایقی تکرار کرد.چشمان نیمه باز زهره کم کم خمار میگشت و گه گاه به جای زمین به صورت رحیم خیره میشد و انگار با التماس از او می خواست که حرکات دستهایش را متوقف نسازد.رحیم به آرامی تکمه های پیراهن دختر را باز میکرد و کم کم برجستگی های سینه او بدن پوشش خاصی از کنار پیراهن به چشم می خورد.پستان های سفت و دخترانه اش با هاله صورتی و نوک اندک برجسته ای که با زاویه ای اندک به سمت بالا ایستاده بود.رحیم به آرامی دستانش را بروی یکی از سینه های زهره گذاشت و سپس تمام حجم پستانش را درون دستان خود فشرد.زهره از برخورد دستان درشت و سرد رحیم با پستان های پرحرارت اش لرز خفیفی کرد و سرش را میان زیر پیراهنی رحیم مخفی کرد انگار که سعی داشت حرکات لبها و ناله خفیف خود را در آغوش رحیم خفه سازد.رحیم سر دختر را به آرامی به سمت خود چرخاند؛زهره با چشمان بسته و خمار و لپ های گل انداخته بطور کامل در اختیار او بود.لبهایش را به لب های نیمه باز و ظریف دختر نزدیک کرد و به آرامی انها را بروی لبهای اوگذاشت.این اولین بوسه آنها شیرینی و حرارت خاصی داشت.دقایقی به همان حالت ماندند و سپس رحیم لبهای داغ زهره را به آرامی به درون دهان خود کشید و با حرص و فشار زیاد آن ها را می مکید.زهره ناله های خفیفیش را با آزادی بیشتر درون دهان رحیم سر میداد و رحیم حرکات دستش را بروی سینه های او تند تر میکرد.
رحیم خودش را جابجا کرد؛پاهایش را بروی زمین دراز کرده و در حالیکه تکیه اش را به دیوار گچی اتاق می داد زهره را به آرامی میان پاهای خود کشید و پشت اورا به سینه خود چسباند.زهره خودش را در آغوش رحیم رها کرد و در حالیکه موهای سیاهش بروی سینه رحیم پخش شده بودند سرش را بروی شانه رحیم گذاشت.رحیم با یک دست به آرامی پستان های دختر را می فشرد و با دست دیگر از روی شلوار چسبان ران های دختر را نوازش میکرد و دستانش را با حرکات آهسته به درون رانهای او فرو میبرد.هر بار که دستان رحیم به درون رانهای او می لغزید؛ زهره بی اختیار پاهای خود را باز میکرد اما رحیم دوباره دستانش را به نواحی بیرونی رانهای او میکشید. و با اینکار اورا همچون مومی در دست میفشرد.دقایق زیادی از این لذت بی انتها میگذشت.تا اینکه رحیم دستانش را از روی شلوار به روی نقطه میانی پاهای دختر قرار داد و با اینکار آه بلندی از اعماق وجود زهره به هوا برخواست.رحیم دستانش را بروی نقطه حساس او فشار داد و سپس به آرامی لبه های برجسته آن را بزیر دستانش گرفت و کم کم آن را نوازش میکرد.در دستانش حرارت زیادی از میان پاهای زهره احساس میکرد و متعاقب آن رطوبت اندکی که حکایت از سر درون او داشت...زهره همچون دختری مطیع و مودب به کوچکترین حرکات رحیم پاسخ مثبت میداد و این تسلیم رحیم را در انجام آنچه که میباید آزاد تر میگذاشت.
دقایقی بعد زهره به حالت ایستاده؛پشت به رحیم قرار گرفته بود و با فرمان رحیم دستش را بروی لبه شلوار مشکی اش گذاشت و آن را به آرامی پایین کشید.با سن سفید و برجسته او و رانهای توپر و خوش فرم زهره چشمان رحیم را خیره میکرد .رطوبت میان کسش حتی به لای باسنش نیز رسیده بود .زهره در حالیکه شلوارش را کمی دیگر پایین کشید و سعی در بیرون آوردن آن داشت که رحیم دستان اورا گرفت .دختر همانطور به حالت دولا میان پاهای رحیم ایستده بود و با باسنی که از خیسی و نمناکی در زیر نور چراغ ؛ گرد و براق مینمود باشلواری بروی زانو و پایین تنه ای نیمه برهنه کم کم معدب و دست پاچه میشد. که رحیم سرش را لای باسن او گذاشت و به آرامی شکاف عمیق باسن اورا با دست از هم گشود.هاله اندک تیره دور معقد زهره را بازبان خود می لیسید و با انگشت بروی سوراخ آن ضربه میزد.کمی موی لطیف مشکی از اطراف معقد زهره تا لای پایش کشیده شده بود اما برجستگی های بیرونی باسنش صاف و شفاف بود.
رحیم خیسی زیادی را در لای پای او احساس میکرد و متعاقب آن بوی ملایمی که از انجا مشام رحیم را پر میکرد.اندکی بعد دوباره دختر را بروی پای خود نشاند و با دست لب های خارجی کس اورا نوازش کرد.زهره با پاهایی از هم گشوده و چهره ای سرخ نفس هایش تند و پیوسته میشد.دستان رحیم میان پای اورا می کاوید و با هر حرکت آه عمیقی به همراه لرزش خفیفی سرتا سر بدن اورا می پیمود.مایع لزج و بیرنگی که مدام از میان پای او ترشح میشد دستان رحیم را پرکرده بود.
ر: ترشحاتت زیاده...همیشه اینطوریه؟
ز: ن...نه....بعضی وقتا که میمالم زیاد میاد...مخصوصا شبا...اما اینقد نبوده تا حالا....کمی روتخت و لای پام می ریخت ..بعد...آ....ه.....همی..ن....
ر: حالا یه جرئه ازین شربتت به ما میدی خوشگل خانم؟
ز:....آ..ه......آی..آرره....آقارحیم ...میخوام...من و بکنین...دارم میشم...آ...اا...ه ه ه...
رحیم همانطور که با یک دست کس زهره را میمالید احساس کرد که زهره در شرف ارضا شدنه برای همین حرکاتش را آرام تر کرد.نمیخواست این لذت را زود به انتها برساند....در اختیار داشتن دختری جوان و زیبا آنهم در این حال امری نبود که براحتی و هر زمان دست بدهد.دستانش را زیر کس زهره به شیار گوشت آلوی لای باسنش گذاشت...آنجا هم از ترشحات کس او خیس و لزج شده بود...با دست دیگر کیر کلفت و سیاهش را از زیر شلوار گشادش بیرون انداخت.
زهره چشمان نیمه بازش را گرد تر کرد و با کنجکاوی دستانش را به آرامی یروی بدنه عضلانی کیر رحیم گذاشت.آلت رحیم گرم بود اما نه به اندازه داغی و مرطوبی آلت خودش.رحیم میدانست که او برای اولین بار است که در مقابل یک کیر انهم به بزرگی مال خودش قرار گرفته است.دستان اورا گرفت و آن رابروی کیر خود بالا و پایین کشید...
ر:اینجوری....ببین بالا...حالا پایین...یاد بگیر...
ز: خیلی بزرگه اقا رحیم...چرا عصری که دسش زدم ..کوچیک بود؟
ر: خوب دیگه اینارو کم کم خودت میفهمی...
ز: من یه بار مال بچه کوکب خانم و دیدم وقتی از حموم اومده بود...اندازه یه بند انگش کوچیکم بود...(و بعد به آرامی خندید)
زهره همانطورکه با یک دست کیر رحیم را گرفته بود و به آرامی نوازش می کرددست کوچک و سفید دیگرش را بروی خایه های رحیم گذاشت.همانطور که دست هایشان میان پاهای یکدیگر راجستجو میکرد رحیم لبهایش را بروی لبهای زهره گذاشت و دوباره مشغول لیسیدن آنها شد.زهره ناشیانه کیر رحیم را دست می کشی و بی اختیار پاهایش را با حرکات دست رحیم باز و بسته می نمودو رفته رفته ناله هایش بلند تر و کشیده تر میگشت.
ر:فشارش بده...آها...آها....نترس...بگیر سرشو...آها
ز:آ..آی...آخ ...می خوام...
ر:چرا اینقدر میلرزی دختر؟سردته؟ حالت بده؟
ز:آ....ه ه ه...نه...نه...دسه خودم نی....آی
ر: میخوای بس کنیم؟...ها؟ ...میگم کافیه دیگه....شلوارت و بکش بالا.
ز (با التماس):نه....نه....تروخدا...دساتون و ورندارین....بزارین....
دختر با ناله و التماس دست های رحیم را دوباره میان پاهای خود گذاشت و ران هایش را بروی دستان رحیم بست.
ر: دوس داری بازم از کست بخورم.؟
ز:آ..آره...آره....می خوام.....روم نمیشد بگم...خواهش میکنم....آ
رحیم دختر را به دیوار تکیه داد و دوزانو میان پاهای از هم باز او نشست.از این زاویه بهتر می توانست به کس او دید داشته باشد.اندک موهای روی کس او بکلی خیس شده بود و در روشنایی اندک اتاق میدرخشید...زیر پایش به شعاع باسنش مرطوب و خیس شده بود و کفپوش تیره اتاق را تیره تر کرده شود.رحیم سرش را میان پاهای زهره فروبرد و با دست رانهای اورا از هم باز و سطح زیرین او را لیس میکشید.کم کم نفس های زهره شدت می گرفت و ناله هایش را که سعی میکرد در گلو خفه سازد گهگاه به هوا بلند میشد.رحیم احساس کرد که دختر در حال ارضا شدن است اما اینبار همچنان به کار خود ادامه داد...
ز: آ..آ...آ...ه...ه...آه....آقا ...رحیم....آه...آه دارم میام....وای نسین....آ...ک..کسم...بخور...بخورین....آه...
دقایقی بعد رحیم احساس کرد که کشاله های ران زهره مرتب منقبض میشود و ترشحاتش پیوسته تر و بیشتر میشد.رحیم خروج مایع گرم و لزج را از کس زهره بروی زبان خود احساس میکرد....با شدید شدن این حالت کمی دهانش را عقب تر کشید.
ز: آ..آقا رحیم...بخورین....دارم میام...بازم.....بازم....آی تند تر...خواهش میکنم....
رحیم دوباره زبانش را از شکاف کس او بالا کشیدو با دست بالای کس اورا فشار داد که ناگهان زهره رانهایش را بروی صورت رحیم فشرد و برای اینکه صدای ناله هایش بیرون نرود مچ دستش را گاز گرفت.رحیم از لرزش های پیاپی بدن او که لحظه به لحظه با ریتم زبان او اوج میگرفت فهمید که در حال ارضا شدن است.زهره باسنش بکلی از زمین بلند شده بود و با لرز نفس نفس میزد...چند ثانیه بعد مایع بیرنگی بافشار زیاد از درون کس اوبه صورت رحیم پاشیده شد.....رحیم بلافاصله خود را عقب کشیدو مایع پس از چند جهش دیگر که هریک کوتاهتر از قبلی بودندمتوقف شد....از کناره صورت و پشت لبها و سبیل رحیم چند قطره آب بیرنگ میچکید.رحیم مات و گیج مانده بود.پیش بینی هر اتفاقی را به جز این میکرد.زهره دستانش را از روی لبهای کسش برداشت.از سطح داخلی رانهایش چند قطره در حال چکیدن بود.رحیم از طاقچه دیوار مقابل کنار ساعت کوکی خواب مانده اش پارچه چهارخانه روشنی آورد و ابتدا صورت خود را و سپس داخل رانها و لبه های کس و لای باسن زهره را پاک کرد....چند دقیقه بعد زهره کاملا به حالت عادی باز گشت و کم کم متوجه وضع پیرامون خود شد.سرش را به زیر انداخته بود و هردو ساکت بودند.زهره شرتش را از گوشه اتاق برداشت و قبل از اینکه آن را پایش کندناگهان بغضش ترکید و هق هق کنان سرش را میان دستانش مخفی کرد.
ر:ا...چرا گریه میکنی؟...اتفاقی نیفتاده که....
ز(بابغض) : چرا....من...من خودم و خیس کردم...
ر: اولا که این خیس کردن نیست...بعدشم که مهم نیست....گاهی اینطور میشه
ز:نه...نباید اصلن امشب میومدم...حالا شما چی فکر میکنین؟...حتما میگین من از اون دخترام...آقا..رحیم به خدا...
ر: نه عزیزم...من فکری نمی کنم...توهم حق داری که بتونی خودت رو اونطور که دلت میخواد ارضا کنی...مگه بد بود؟
ز:...اما من خودم و خیس کردم...به خدا دس خودم نبودنتونسم خودم و نیگه دارم...ارضا شدنم خیلی شدید بود....رحیم دستانش را دور کمر او حلقه کرد و در حالیکه اورا در آغوش میکشیدهردو بروی زمین دراز کشیدند.
ر: دیگه گریه نکن...بزار اشکات و پاک کنم....
هردو برهنه بروی زمی خوابیده بودند.رحیم در زیر و دختر بروی او...رحیم گونه های اورا بوسید.زهره سرش را بروی سینه رحیم گذاشته بود و کم کم با حرف ها و حرکات رحیم دوباره به آرامش میرسید.دستان رحیم باسن و پهلو اورا نوازش میکرد.آلت متورمش را که همچنان سفت و آماده بود بروی رانها و کس او فشار میداد.
ز: آقا رحیم شما هم ارضا شدین؟
ر: آره عزیزم.
زهره مثل دختر بچه ای که پس از گرفتن یک ظرف بستنی میوه ای از پدرش شگفت زده و راضی شده است گونه های رحیم را بوسید و با خیال راحت پاهایش را بروی کیر رحیم بست.
ز: آقا رحیم..قول میدین که ناراحت نیستین؟آخه ترشحاتم زیاد بود...دس خودم نبود....اتاقتونم کثیف کردم...
ر: باز میگه....بابا ولش کن فدای سرت...گاهی اینطوری میشه...عوضش کرایه این ماه و به بابات کم تر میدم(بعد آرام خندید)
ز: تاحالا زنتون اینطوری کرده بود؟یهو بپاشه بیرون؟آخه من زیاد خیس میکنم....یه بار مامان فرخنده دید جام خیس شده...گفتم...شب امتحان دانشگامون بود...گفتم استرس درس بوده....(و بعد با شیطنت خندید)
ر: آره ...زنمم گاهی میشه....البته این یعنی من کارم و خوب بلدم....(و بعد هردو خندیدند)
ز: آقا رحیم بازم میزارین بیام اینجا....دیگه مث امروز غروب من و سر کار نمیزارین...آقا رحیم؟
رحیم از پشت دستش را بروی کس زهره کشید و با کف دست ضربه ای بروی باسن اوزد.
ر: این شازده خانوم هر وقت هوس کردن میتونن بیان اتاق ما
زهره دوباره پاهایش را بروی کیر رحیم فشار داد و برای تشکر مثل شاهزاده ای که لبان سرخش را برای ابراز عشق به معشوقه با لیاقت خود غنچه میکند؛لب هایش را به حالت بسته در مقابل لبان رحیم گذاشت و رحیم بلافاصله لبان داغ اورا بوسید....
پاسی از نیمه های شب می گذشت....زهره و رحیم با بدن های برهنه در تاریکی شب فرو میرفتند و لحظه به لحظه در دریای آتش و نیاز می پیچیدند.نیازی که به سادگی شکل می گیرد و به دور از حد و مرز های مشروع اجتماع بسته پیرامون میان دو آغوش تشنه به سادگی به تکامل خواهد رسید..به همین سادگی!!!

حوالی ظهر بود.رحیم روی پله کوچک کنار اتاقش نشسته بود؛حیاط خلوت شده بود.حتی بچه های کوکب که از صبح حیاط را روی سرشان گذاشته بودند مثل دیگر اهالی خانه مشغول خواب بعد از ظهر بودند.رحیم همانطور نشسته سیگاری آتش زد؛ چند وقتی میشد که سودابه نبود و احساس تنهایی و بی حوصلگی میکرد.همانطور که پک های عمیقی به سیگارش می زد؛ در باز شد و عبدل وارد حیاط شد.عبدل جوان عقب مانده بود که چند سالی میشد که در آن محل زندگی میکرد.صبح ها از خانه بیرون می آمد و تا شب در خیابان ها پلاس بود.با حال و روزی که داشت حتی خانواده اش از نگهداری او شرم داشتند.البته خطری برای کسی نداشت؛ تنها وقتی که سر گذر یا زیر بازارچه بچه ها اورا دوره میکردند و سر بسرش میگذاشتند عصبانی میشد و یک لنگه دمپایی زرد کهنه اش را در دست میگرفت و دنبال کسی میکرد.گه گاه هم مغازه دار های سر بازارچه سربسرش میگذاشتند و خلاصه اسباب تفریح و مضحکه محل شده بود.گاهی در خانه ها کار میکرد و از این راه اندک پولی برای خانواده اش میبرد.معمولا هفته ای دوبار به خانه سید کاظم می آمد و در نظافت خانه به فرخنده خانم کمک میکرد.اغلب بخاطر ظاهر کثیف و درهمش کمتر زنی حاضر میشد که به او کاری دهد و برای همین فرخنده خانم در نزد اهالی محل زنی خیر و نیکو مینمود.آن روز هم طبق معمول برای کمک به او به خانه آمده بود.ابتدا در حیاط بسر حوض رفت و بعد به رحیم خیره شد:
ع: سیگار....سیگار میخوام ... یه نخ بده...
رحیم از بسته سیگارش یک نخ سیگار به او داد.
ر: اون قوطی چیه عبدول گردنت انداختی؟
ع: قوطی مگسامه...به پاشون نخ میبندم...ول میکنم هوا....(وبعد با دهان نیمه باز خندید)
همیشه باریکه ای آب از گوشه لبش آویزان بود و یا مقداری تف خشک شده زیر لب پایینش بچشم میخورد...موهایش درهم و آلوده بود.اندک ریش های در آمده اش به چهره اش حالت کریهی بیشتری میداد.دکمه های پیراهن چرک و روغنی اش را یکی در میان بسته بود.و در حالی که قوطی مگس هایش درون گردنش تکام میخورد از پله ها به سمت خانه سید کاظم رفت.دقایقی گذشت و رحیم مشت آب خنکی از حوض به صورت خود پاشید تا سستی و کرختی بعد از ظهر از تنش بیرون آید.در سکوت حیاط ناگهان صدای فرخنده خانم که بلند بلند به او فحش میداد به گوش اش رسید.تعجب کرده بود زیرا همیشه اورا مهربان و با وقار دیده بود. و حتی در رفتارش با عبدل نیز وقار خود را حفظ مینمود.بعد در خیال تصور کرد که شاید عبدول سطل آب وکف تمیز کردن شیشه ها را ریخته؛شاید هم ظرفی شکسته و یا اورا بشدت ناراحت کرده است.دقایقی بعد رحیم طبقه بالا پشت در خانه سید کاظم بود.بی آنکه بداند آنچه که اورا آنجا کشانده است حس کنجکاوی یا احساس خطر برای فرخنده خانم بوده است.کم کم دوباره صدای فرخنده خانم پایین آمد.اما هر از گاهی بر سر عبدل فریاد میزد یا مرتب به او میگفت که اینطور نه...در میان فحش های او برخی کلمات رکیک هم به گوش میرسید.کلماتی که نظیر آن برای یک مرد هم زشت و زننده بود چه برسد به زن میانه سالی مانند او که تقریبا مورد احترام همه بود.به نظر رحیم او زنی مهربان و دلسوز بودکه در خانواده ای اصیل رورش یافته بود.فرزندان او(زهرا و زهره)هم دختر های نجیب و بسیار با ادبی بودند.فرخنده خانم ظاهری سنگین و با وقار داشت.اندامی نسبتا فربه و صورتی گرد اما زیبا که در مواجه با مردان کاملا پوشیده و محجب بود.اما آنچه که اورا اینگونه عصبانی کرده بود میباسیت بسیار مهم باشد و برای همین رحیم آنجا بود.کم کم سکوت بر خانه حکم فرما میشد.و رحیم نیز دست از کنجکاوی بیجایش میکشید.که دوباره صدای فرخنده خانم او را پشت در خانه رساند.
ف: دیوونه عوضی...مگه نگفتم اینطوری نه...تو پدر من و در آوردی....
رحیم مطمءن بود که مشکلی پیش آمده..ضربه ای به در زد و چند ثانیه منتظر ماند اما خبری نشد.احساس کرد که عبدل مزاحم او شده است.و می دانست که در خانه کسی جز آنها نیست. سید کاظم صبح ها به بازار میرفت تا خرده کار های باقی مانده اش را راست و ریس کند و تا غروب به خانه باز نمیگشت.بچه ها هرکدام مشغول درس و دانشگاه بودند.و مردی در خانه نبود.غیرت مردانه او به او نهیب میزد تا درخانه را بازکند و به آرامی داخل شود؛نگاهی بیاندازد و در صورت نبودن مشکل خاصی همانطور آرام برگردد و در صورت لزوم نیز به او کمک کند.چند قدم جلوتر رفت. بعد از راهرو کوتاهی که در ورودی را از خانه جدا میکرد؛ سمت راست آشپزخانه و سمت چپ میهمانخانه بود.پی به آرامی نگاهی به درون میهمانخانه انداخت...چند ثانیه گذشت تا چیزی را که می دید هضم کرد...چشمان رحیم گرد و میخکوب به فضای میهمانخانه و آن دو شده بود.
همانطور که اسیتاده بود؛ نفس حبس شده در سینه اش را آهسته رها کرد.آنچه را که می دید اصلا باور نمیکرد یا نمیخواست باور کند.عبدل وسط اتاق با همان قیافه کریه اسیتاده بود و فرخنده خانم در حالت نشسته زیر پای او جسم سیاه و گوشتی که ظاهرا کیر عبدل بود را در دهان گذاشته بود! شلوار عبدل که بروی زانو افتاده بود و منظره کریهی را بوجود می آورد.تا کنون فرخنده خانم را بدون چادر و روسری ندیده بود.اما اکنون و در آن وضع با پیراهنی آزاد که تا زیر رانهایش جمع شده بود ؛ بدون شلوار یا دامن نشسته بود. پشت باسنش که تنها نیمی از آن را میتوانست بینند بیرون مانده بود.و قسمتی از برجستگی سفید کفل و رانهایش چشمان رحیم را میخکوب کرده بود.مطمئن بود که عبدل به زور اورا وادار به اینکار کرده است اما حالت چهره فرخنده خانم که همانطور نشسته و نیم رخ مقابل رحیم قرار داشت و همچنین نحوه خوردن و لیسیدن آن کیر بد فرم و سیاه حکایت از چیز دیگری میداد.همانطور که ایستاده بود و حرفهای آنها را میشنید؛ کم کم متوجه شد که حدسش اشتباه و کاملا برعکس بوده است....این فرخنده خانم بود که با زور و رفتاری غیر انسانی به عبدل تجاوز میکرد.
ف:پدر سگ...اینطوری نه....د صاف وایسا یه دقه...دیوونه عوضی..
عبدل همانطور ایستاده میخندید و انگار از لذتی وصف نشدنی سرشار میگشت.دستانش را بهم فشار میداد و همانطور که با پاهای باز بالا سر فرخنده خانم ایستاده بود؛ باریکه آبی از گوشه دهانش آویزان شد بود.فرخنده خانم با ولع و هیجان کیر نسبتا درشت اما بد فرم عبدل را در دستانش میگرفت.انگار چیز عزیزی را در دستانش لمس میکند و بلافاصله آن را در دهان می گذاشت و چنان می مکید که تمام حواس رحیم به حالت لبهای او معطوف شده بود.خون در رگهایش میجوشید و حرارتش کم کم بالا میرفت.ابتدا خواست آن صحنه را ترک کند اما نیرویی اورا ثابت نگه داشته بود.با خودش فکر کرد که اگر اورا در آن وضع ببیند حتما برای حفظ آبرو اورا از خانه اش بیرون میکند و مستاجر دیگری را جایش قرار میدهد.اما ناگهان بیاد زهره و آن رفتار دختر فرخنده خانم افتاد.دوباره پاهایش قوت گرفت و اینبار کمی دیگر سرش را بسمت جلو خم کرد.اینبار فرخنده خانم سرش را بطور کامل بزیر خایه های رحیم گذاشته بود و تمام سطح زیر آن را بشدت میلیسید و زیر لب به او فحش میداد.زیرا عبدل از شدت هیجان مرتب میلرزید و یا در حال تکان خوردن بود.هر بار که فرخنده خانم دهانش را باز میکرد و تمام کیر عبدل را در دهان می مکید؛ عبدل ناخوداگاه به عقب می جهید و بلند قهقه سر میداد.فرخنده خانم دوباره این کار را تکرار کرد؛این بار کیر عبدل را غافلگیرانه در دهان گرفت و مکید؛عبدل به عقب جهید و با تمام تلاش فرخنده خانم؛کیر او از دهانش بیرون افتاد.از گوشه دهان فرخنده خانم تف غلیظی که متصل بهکیر عبدل بود آویزان شده بود.قوطی مگس های آویزان بر گزدنش هم با هر حرکتش در هوا میچرخید.عبدل که از این بازی در منتها درجه لذت بود؛دوباره کیرش را جلو دهان او گذاشت و هربار که کیرش محکم میکده میشد؛مرتب مثل ماری بخودش می پیچید.
ف: د صاف وایسا آشغال...دهنم و گاییدی صاف وایسا دیوونه...وگرنه پدرت و در میارم..
رحیم از دیدن این صحنه ها تعجب کرده بود.هنوز نمیتوانست باور کند که فرخنده خانم همان زن نجیب و محترم که تمامی اهالی محل اورا محرم اسرارشان میدانستند؛آنچنان با مهارت و اشتیاق تکه گوشت میان پاهای عبدل را می مکید که کمتر زنی میتوانست.این بار فرخنده خانم با دست باسن عبدل را چنگ زد؛ با کف دست محکم به باسن او ضربه زد و اورا از عقب به طرف صورت خود هل داد.هم زبان دهانش را باز کرد و کیر سیاه عبدل را که در انبوه موهای تیره اطراف آلتش قرار داشت به دهان گذاشت.کیر نیمه ایستاده عبدل به بزرگی مال رحیم نمی رسید اما دراز و کج بود.سرش با انحنای زشتی به پایین خم شده بود و عبدل مرتب کج و ماوج میشد و فرخنده خانم اورا با دست به درون دهان خود میکشید.رحیم متعجب از آن بود که فرخنده خانم چطور تمام حجم کیر عبدل را بلعیده است و برای چند دقیقه آن را در دهان خود می فشارد بدن آنکه نفسش بند بیاید.اینبار عبدل خودش را عقب کشید؛در حالیکه از سر کیرش مایعی بیرنگ همراه با تف فرخنده خانم در حال چکیدن بود؛از اعماق وجودش صدایی بیرون می آمد که همراه با خنده های کریهش در فضا می پیچید.
ف: چه مرگته....داره آبت در میاد؟...خبر مرگت....نمی تونی مث آدم وایسی؟...نه؟
این بار فرخنده خانم دستان سفید و ظریفش را بروی کیر عبدل گذاشت و آن را در دست گرفت و شروع به مالیدن کرد.صدای مالیده شدن کیر خیس و لزج عبدل در فضا می پیچید.فرخنده خانم همانطور که با دست کیر عبدل را می مالید؛ دهانش را زیر تخم هایش که کاملا پوشیده از موی سیاه و کثیف بودند قرار داد و شروع به بلعیدن آنهاکرد.
عبدل ناله کنان خودش را در اختیار فرخنده خانم قرار داده بود؛فرخنده خانم با مهارت یک استاد حرفه ای کیر عبدل را می مالید .
ف: دیوونه ی آشغال...چه مرگته انقد عر می زنی...آرومتر تن لش می خوایی همسایه ها بریزن اینجا ؟..... یه وقت دوباره نشاشی رو من مادر قحبه..داش آبت در میومد صدات در اد بگو...وگرنه میگم سد کاظم مث سگ بزنتت...
فرخنده خانم دوباره سرش را لای تخم های رحیم گذاشت و با ولع یک گرسنه آنها را در دهان مکید و کیر عبدل را نیز همچنان می مالید.اینبار فرخنده خانم کمی بروی زانوانش بلند شده بود و رحیم از پهلو نیمی از رانهای برجسته اورا که حالتی شهوانی و تحریک کننده داشت؛ نگاه میکرد.پیراهن بلند او باسنش را پوشانده بود ؛از سر کیر عبدل مایع بیرنگی مدام میچکید ؛چیزی شبیه ادرار .فرخنده خانم همچنان او را می مالید.رحیم در حرارت شهوت میسوخت اما نه توان برگشتن و نه جرات جلو رفتن داشت.تنها آرزو میکرد که بتواند گوشه ای از باسن فرخنده خانم را تماشا کند.چزی را که تا آن روز در زیر چادر دیده بود؛هیکل موقرانه و با حجابی که حیاط را طی میکرد.اما میدانست که فرخنده خانم هیچ وقت این کار را نخواهد کرد و تنها عبدل را به سعادت خوردن و لیسیدن کیر کریه و بی قواره اش میهمان میکند.این بار فرخنده خانم عبدل را سفت گرفته بود.سر و صدای عبدل مرتب بیشتر میشد که ناگهان همانطور که فرخنده خانم بزیر پاهای او تخم هایش را میلیسیدو کیرش را در بالای سر سفت نوازش میکرد؛ مایع بیرنگی از کیر عبدل بیرون جهیدو بروی فرش ریخت.مایعی سفید و کم رنگ و پشت بند آن چیزی شبیه ادرار آرام آرام از کیر او جاری شد.فرخنده خانم همانطور که زیر خایه های او نشسته بود تمام سرش خیس شد.قسمتی از آب عبدل روی گونه ها و چشمان او ریخته بود و آن مایع ادرار گونه قسمت زیادی از صورت و پیراهناش را کثیف کرده بود.
ف: مادر سگ تخم حروم...مگه بت نگفتم نشاش ؟همه چیت عوضیه...دیوونه زندگیم و باز بگند کشیدی؛فرش و خونه زندگیم و همه جارو نجس کردی...
عبدل بیحال گوشه اتاق افتاد .رحیم احساس کرد که باید ناخود آگاه آنجارا ترک کند.احتمالا فرخنده خانم اکنون صورتش را میشست و بعد از اینکه عبدل را مجبور به تمیز کردن خانه میکرد اورا بیرون می انداخت...رحیم با خودش به رفتار فرخنده خانم فکر میکرد و اینکه چطور او کار خانه را بهانه قرار داده بود و هفته ای دوروز این دیوانه علیل را اجیر خواسته های خودش میکرد.بیچاره سید کاظم؛ حالا که سن و سالی ازش گذشته بود؛ زن جوانش اینطور خودش را تخلیه میکند....رحیم خواست که کم کم از خانه بیرون برود که دید فرخنده خانم به جای تمیز کردن دست و صورتش همانطور کنار عبدل خوابید.هر دو درست روبروی رحیم دراز کشیده بودند.فرخنده خانم با پاهایی عریان و بالاتنه ای که تا پایین رانهایش پوشیده بود همانطور با صورت خیس دراز کشیده بود.رحیم میدانست که او هنوز ارضا نشده است و برای یک زن به سن و سال و حرارت او خوردن یک کیر تنها پیش غذایی اندک محسوب میشد.و برای همین دوباره خودش را پشت دیوار راهرو مخفی کرد تا بتواند ادامه کار را بهتر تماشا کند.رانهای توپر سفید و گوشت آلوی او روبروی رحیم چسبیده بهم قرار داشتند .کمی بعد پیراهنش را هم بالا زد.آن را بروی شکمش جمع کرد؛سپس دستانش را به آرامی داخل شرت سیاه توری اش فروبرد.کمی رانهایش را از هم گشود و با دست مشغول ارضا کردن خود شد...رحیم در دل آرزوی تماشا کردن بخشی از باسن اورا داشت زیرا از روبرو منظره رانهای گشوده و میان پاهایش کاملا واضح نبود.اما با این حال مشاهده رانهای نیمه گشوده و فربه یک زن؛ آنهم زنی محجب و همیشه پوشیده هر مردی را از پا در می آورد.فرخنده خانم کم کم پاهایش را کاملا باز کرد؛دستانش زیر شورت مرتب تکان میخورد و با حالتی تحریک آمیز نفس میکشید...صدای نفس های کشیده و شهوت انگیزش که در صحن خانه می پیچید؛حرارت رحیم را بالا می برد.دست آزاد دیگرش را بروی کیر سیاه عبدل که در کنارش خوابیده بود و با چشم های باز و کنجکاو اندام نیمه برهنه اورا نگاه میکرد گذاشت وآن را محکم فشار داد.عبدل همانطور خوابیده؛بالبهای از هم گشوده و دندان نمایش میخندید وکم کم کیرش در دستان سفید فرخنده خانم دوباره سفت و راست میشد.فرخنده خانم با شدت دستانش را بروی کس خودش و کیر عبدل میکشید.رانهایش با سرعت باز و بسته میشد...لحظه ای بعد پاهایش را کاملا باز کرد و بالا برد.تنها سطح زیرین باسنش بروی زمین قرار داشت.رانهای از هم گشوده اش باز باز در هوا مانده بود و دستش را همچنان با شتاب بروی کسش میکشید.ناله های خفیفی سر میداد که نشانه ارضا شدن شدیدش بود.
کیر عبدل هم محکم راست شده بود.ناگهان فرخنده خانم پاهایش را پایین آورد و از جا بلند شد؛با پاهای از هم گشوده و دستی که هنوز داخل شرتش مانده بودمیان اتاق ایستاد ؛مکثی کرد و یعد پیراهن سبز رنگش را از تن بیرون کشید.رحیم از تماشای این صحنه بر جا میخکوب شده بود.دهانش خشک و چشمانش به شدت گرد شده بودند.پستانهای درشت فرخنده خانم که تقریبا سه برابر سینه های زهره(دخترش)بودند؛بدون سوتین و پوشش خارجی بحالت آویزان از پهلو مقابل دیدگان رحیم قرار داشت.همانطور ایستاده شرت مشکی توری اش را از پا بیرون آورد و گوشه اتاق پرتابش کرد.اضطراب شدیدی آمیخته با شهوت رحیم را در بر میگرفت.هیچ چیز را نمی توانست پیش بینی کند.همانطور که ابتدا صحنه خوردن کیر عبدل را نتوانست و سپس وقایع بعد از آن را.با بهت چسبیده بود به دیوار و با احتیاط مقابل را نگاه میکرد.این بار فرخنده خانم کاملا برهنه ایستاده بود.عبدل همانطور بیحال گوشه میهمانخانه افتاده بود.فرخنده خانم بالای سر او قرار گرفت و چند ثانیه بعد کامل بروی سینه عبدل نشست.از فکر تماس سینه عبدل با کس داغ او تن رحیم را لرزشی فرا گرفت.
ف: خوب گوش بده...اینبار میخوام بخوریش ...حالیته؟ بخور وگرنه کتکت میزنم...
فرخنده خانم خودش را جلوتر کشید تا کسش کاملا جلو دهان عبدل قرار بگیرد.سر عبدل را چنگی زد و سپس کسش را بروی لبهای او قرار داد.رحیم اینبار از پشت باسن برجسته و شهوت انگیز فرخنده خانم را میدید.چیزی را که آروزی دیدنش را در سر داشت .اما کس او مقابل صورت عبدل بود و او تنها پشت فرخنده خانم را میتوانست تماشا کند.اما از حرکات و حرفهای آنها متوجه جزئیات کار میشد.عبدل از خوردن کس او امتناع میکرد و سرش را مدام به سمتی دیگر میچرخاندو با ناراحتی ناله میکرد.
ف:میگم بخورش...باریکلا....حرف گوش کن عبدل ...ببین پسرم فقط یه لیسش بزن..همین یه لیس فقط... بعد زودی پا میشم...
عبدل با احتیاط سرش را بالا گرفت و زبانش را بروی کس او کشید...ناله فرخنده خانم بلند شد...
ف: خوبه...باریکلا عبدل....دوباره...یکی دیگه....
عبدل دوباره این کار را تکرار کرد....این بار فرخنده خانم خودش را بالا سر او قرار داد و باسن فربه اش را بروی صورت عبدل گذاشت.دوباره عبدل امتناع میکرد.این بار فرخنده خانم با فریاد تکرار کرد:
ف: د بخور دیگه لامصب...مردم از دس تو...بخورش دوباره....آها....یالا آشغال...
عبدل هر از گاهی لیسی به کس او میزد و بعد با نیش باز میخندید..
ع: نمیخوام....بومیده....نمی خوام....بو...خیسه....خیسه....
اینبار فرخنده خانم سیلی محکمی بر گوش عبدل نواخت.
ف: د لامصب بت میگم بخور...لیسش بزن مادر سگ...یه ساعت تموم کیر لجنت و توی حلقم چپوندم...بلیسش میگم....محکم....محکم...
و سر عبدل را محکم گرفتو اینبار خودش را بروی صورت او بیشتر فشار داد و مرتب کسش را روی دهان عبدل میکشید.سیلی دیگری به صورت او زد.عبدل به ناچار سرش را میان رانهای او گذاشت و دوباره مشغول لیسیدن شد.رحیم در دل آرزو میکرد که میتوانست به میان انها برود ؛عبدل را رها کند و آن کس داغی که هنوز نتوانسته بود واضح تماشا کند را در دهان خود قرار دهد.با این وجود دلش بحال عبدل میسوخت.این تجاوزی وحشیانه بود.آنهم به یک دیوانه بی دفاع.اما شهوت و ترس اورا همانطور پشت دیوار چسبانده بود.تقریبا ده دقیقه شد که عبدل میان پای فرخنده خانم را میلیسید که دوباره فرخنده خانم از جا بلند شد.
عبدل باکنجکاوی بروی باسن سفید و بزرگ فرخنده خانم دست میکشید و مرتب تکرار میکرد:
ع:کون....ک...کون...کون...ک..و..
فرخنده خانم میان اتاق ایستاد.رحیم اینبار از جلو اورا کامل بر انداز میکرد.کس داغی که میان رانهای پر او قرار داشت؛ باسنی چاق و شهوت انگیز که با هر حرکت به آرامی تکان میخورد و ناحیه زیر شکمش را که اندکی موی مشکی پوشانده بود.رطوبت اندکی از کناره های رانهای بهم فشرده اش بچشم میخورد . همانطور ایستاده دستش را بروی کسش کشید و سپس وسط اتاق زانو زد و با سنش را بسمت عبدل بالا گرفت:
ف: بیا تن لش...همونی که میخواستی...بزار توش...یالا آشغال ...بجم غروب شد...
و دوباره با سنش را بالاتر گرفت.عبدل نیمه ایستاده پشت او قرار گرفت و خودش را به باسن او چسباند و با شدت مشغول تکان خوردن شد.در حالیکه خودش را بسمت عقب و جلو میکشید ؛ کیرش را نیز لای باسن و کس فرخنده خانم میمالید...
ف: یواش...هی حروم زاده....اینطوری آروم بکن توش....کی میخوای یاد بگیری دیوونه..
فرخنده خانم با دست کیر رحیم را مقابل کس اش گرفت.پاهایش را کمی باز کرد و آن را به درون فشار داد.دوباره حرکات تند و نامنظم عبدل باعث شد که کیرش از کس فرخنده خانم بیرون بیاید.بیشتر حرکات عبدل مثل حرکات حیوان نری بود که از روی غریضه با جنس ماده خود جفت گیری میکند و نمیتواند بطور کامل بر اوضاع مسلط باشد.همانطور که خودش را عقب و جلو میکشید؛ آب دهانش دوبهره شروع به چکیدن کرد و چند قطره هم تا روی کمر فرخنده خانم افتاد.قوطی مگس هایش با حرکاتش تکان میخورد و بروی کمر فرخنده خانم کشیده میشد.از زاویه ای که رحیم ایستاده بود اینبار فقط باسن سیاه و پشمالوی عبدل بود که مقابل رویش بود.اما صدای نفس های فرخنده خانم و حرفهایش او را دیوانه وار به دیوار چسبانده بود.فرخنده خانم از زیر با دست کس خیس و تپلش را میمالید.گاهی با کف دست محکم به کس خودش ضربه میزد و گاهی با فریاد بر سر عبدل مرتب به او فحش میداد.
ف: مرده شور برده....یه کیر و درست نمیتونی بزاری اونتو؟...مث سگ له له میزنی خودت و میمالی به کونم...پدر سگ بکن توش....بکن تو....
عبدل نفس نفس زنان ؛با هیجان خودش را به باسن فرخنه خانم می زد.فرخنده خانم هم از غقب باسنش را محکم به کیر او میکوبید.و همچنان با دست مشغول ارضا کردن خودش بود.
ع:کون....کون........ک....و.....
ف: آره....بزار....بزار....عبدل بزار توش...فشارش بده....
چند دقیقه بعد عبدل خودش را به باسن فرخنده خانم چسباند.فرخنده خانم اورا آزاد گذاشته بود....انگار عادات اورا میدانست.عبدل از پشت خودش را با لرز به او چسباند.از زیر فرخنده خانم محل تلاقی آلت عبدل با باسن او دوباره همان مایع شروع به چکیدن کرد.اینبار با شدت بیشتر و مانند باریکه آبی از کنار باسن فرخنده خانم جاری شد.فرخنده خانم خودش را عقب کشید و زیر لب فحشی به عبدل داد.و در حالیکه همانطور دولا مانده بود دوباره شروع به مالیدن کسش کرد.آب عبدل از زیر باسنش چکه میکرد.کم کم ناله هایش بلند تر میشد.با دست محکم به کس خیس خودش میزد و با اینکار صدایی شهوت انگیز ایجاد میکرد.دقایقی بعد حرکت دستانش تند تر شد...سرش را بروی زمین گذاشت و باسنش را با حرکات دستانش تکان داد؛ناله عمیقی که کشید رحیم فهمید که ارضا شده است.هردو بروی زمیت افتاده بودند تا اینکه چند ثانیه بعد فرخنده خانم بلند شدتا لباسش را به تن کند.رحیم دلش نمی خواست این چند ثانیه آخر را هم از دست بدهد.بخصوص که فرخنده خانم برای پوشیدن لباس؛برهنه در میان میهمان خانه ایستاده بود.شرت مشکی اش را بر داشت و به آرامی میان پاهایش کشید.انگار با شورت میخواست خودش را تمیز کند.پشت باسنش را هم پاک کرد و با قیمانده آب عبدل را از کناره های گردن و صورت خود زدود.بعد دامن سورمه ای اش را از گوشه اتاق برداشت و آن را بدون شرت پوشید و پس از آن همان پیراهن سبز رنگش را.کم کم دوباره به همان فرخنده خانم نجیب گذشته بدل میشد...به آرامی لباس های عبدل را آورد و به او دادواین بار بسیار ملایم تر و مثل سابق مهربان شده بود.برای او آب آورد و خواست که اورا به دستشویی ببرد تا تمیز اش کند.رحیم بلافاصله از خانه خارج شد و به حیاط برگشت.چیزهایی را که دیده بود در سرش چرخ میزدند.برایش مثل کابوسی شهوت انگیز بود.با این حال سعی کردآن را صحنه به صحنه در مغز اش متمرکز کند.شهوت لحظه به لحظه در خونش میدوید آرزو میکرد که کاش سودابه در اتاقش بود تا با او را بطه برقرار میکرد اما اوهم نبود.حالا دیگر می دانست که فرخنده خانم از عبدل سوءاستفاده میکند.روزهایی که سید کاظم به بازار میرفت؛اورا به خانه میکشاند و با خیال راحت ساعت ها با او خودش را سرگرم و ارضا میکرد.زیرا که هیچ کس به عبدل شک نمیکند.حتی اگر حرفی هم میزد؛دیگران به خاطر حرفهایش و توهین به فرخنده خانم که زن محترم محل بود در دهانش میزدند.
شب هنگام قبل از خواب رحیم در ذهن خود آنچه را که دیده بود مرور میکرد.کیر سیاه عبدل را که در دهان فرخنده خانم مکیده میشد...صدای مالش کس خیسی که در فضای خلوت خانه پیچیده بود و رانهای شهوت انگیز فرخنده خانم...برای بار دوم دستانش را بدور کیرش حلقه کرد و شروع به جلق زدن کرد...ناگهان نقشه ای بسرش زد..میدانست که عبدل چه روزهایی به خانه آنها می آید.در خیال قصد غافل گیر کردن آنها را داشت.این بار که تمام جوانب را مرور میکرد به این نتیجه رسیده بود که میتواند براحتی از وجود فرخنده خانم آنطور که دلش میخواهد کام بگیرد...با این فکر ها کم کم چشمانش گرم خواب شد....

پاییز کم کم از راه می رسید و هوا گرفته و نیمه ابری بود.چند ساعتی میشد که رحیم از خواب بیدار شده بود و حالا کنار تنها پنجره کوچک اتاق حیاط را نگاه می کرد.دو درخت چنار ییر گوشه حیاط؛ سمت چپ؛ روبروی او قرار داشتند که از آن زاویه ای که رحیم ایستاده بود تنها تا میانه های آنها دیده میشد.تعدادی برگ زرد کنار باغچه حکایت از پایان فصل تابستان داشت.سودابه آرام در کنار او ایستاده بود و هردو به نقطه ای نا معلوم خیره شده بودند.
ر: دلم برا شهر خودم تنگ شده...واسه زنم...بچه هام ...اگه بشه آخر هفته میخوام برگردم.
س: برا همیشه؟
ر: نمی دونم....شاید آره...شایدم نه.
س: بی چاره زنت...بی شوهری چی میکشه.( و بعد آرام خندید و دستانش را داخل شلوار رحیم کرد.)
ر: امروز حوصلش رو ندارم.
س: اگرم داشتی نمیشد....چون نزدیک عادت ماهانمه....(سودابه کیر خوابیده و گرم رحیم را در دستانش گرفت و شروع به مالیدن آن کرد.)
ر: ازین تکرار خسته شدم....همش یه جوره...صبح پاش و اگه کار بود مث سگ کار کن...اگه نبود با خودت ور برو تا شب بشه و دوباره خودت و بکشونی تا یه روز دیگه.
س: ما که هر چن وقت یه بار باهم رابطه داریم...این خودش تنوعه!
ر: درسته اما ار رابطه هم خسته شدم.
س: خوب با یکی دیگه این کار و بکن....سکس به زندگی انگیزه میده.واسه تخلیه انرژی درونت خوبه.
ر: باریکلا...دکترم که شدی!
س: نه جدی میگم....زندگی یعنی همین.امروز و اونطور که دلت میخوادزندگی کن...کنار اون کسی که میخوای بخواب...چیزی رو که میخوای بخور یا بکش...زندگی کن برای زندگی.
ر: اگه بشه خوبه....تو خودت اینطوری؟
س: اوایل نبودم اما دارم تلاش می کنم....ما گاهی مجبوریم اونطور زندگی کنیم که شرایط وادارمون می کنه....اجبار!
ر: اجبار؟
س: آره...همش اجباره...اوایل تو خانوادمون به جز من چنتا بچه دیگه هم بودن.خرجمون به زور در میومد...یه روز که هوا مث امروز گرفته و ابری بود مادرم برا کار رفت تو یکی از خونه های بالا شهر...همونا که حسابی دسشون به دهنشون می رسه.منم برا اینکه مزاحم کارش نشم گوشه حیاط آروم نشسته بودم؛ بعد پسر صاحب خونه که ازون بچه پولدارای بالا شهری بود(همونا که خرج یه دور گشت زدن با ماشینای مدل بالاشون تو همین شهر می ارزه به یه ماه خرج زندگی من و تو)دسم و گرفت و به بهانه یه بسته شکلات برد تو اتاقش.
ر: خوب ؟ بدش؟
س: بدش و نمی دونی؟خوب بزار برات میگم...بعد خیلی راحت شلوارم و کشید پایین. از ترس گریم گرفته بود. واسه اینکه آرومم کنه یه بسته شکلات خارجی داد دسم.ازونا که تو خوابم نیمدیدم.تا بخودم جنبیدم دیدم یه چیز گرم و درد آور رفت تو وجودم...بعد شورتم و تخت اون خونی شد.از درد نمی تونستن سرپام وایسم.شرتم و در آورد و شلوارم و کشید بالا و خودش و پاک کرد.با دهن شکلاتی و چشمای گریون با مادرم برگشتم خونه.ازون به بعد حالم از هرچی شکلاته بهم میخوره...زندگی یعنی همین..یعنی اجبار برای...
ر: می فهمم اما...
س: اما نداره...ازون به بعد قانون زندگی یادم داد که باید امروزم و اونطور که باید بگزرونم.بعدا یاد گرفتم که از تنم پول در بیارم.البته بازم همون قانون اجبار بود اما اینبار فهمیدم که میشه از وضع موجود هم راضی بود.برا همین وقتی طرف کیرش و تا دسته توم فرو میکرد؛ سعی کردم بجای اینکه بغض خفم کنه از اینکه دارم به زور برا خوردن یه لقمه غذا درد تجاوز و تحمل میکنم؛ بجاش منم ناله کنم و بخوام بیشتر بده تا لذت ببرم...اجبار یعنی این...
س: یه مدت دیگه با یه دکتر آشنا شدم.بهم میگفت تو میتونی بعنوان منشی بیای مطبم.اما هر روز بعد از ساعت کار مجبوری با من اونطور که من میخوام رابطه داشته باشی چون پول خوبی میداد قبول کردم...چون گرسنه بودم هر روز در ازای پولی که میگرفتم وقیح ترین کارارو انجام میدادم.مث دلقکا لباس تنم میکرد و وادارم می کرد جلوش برقصم.بعد من و میخوابوند روی زمین و با وقاحت تموم روی بدنم ادرار میکرد تا همزمان ارضا میشد...هرچی جلو دسش بود وارد عقب و جلوم میکرد...کتکم میزد و اصرار میکرد آبش و قورت بدم...گریم و در میاورد فقط برا اینکه مجبور بودم و هروقت اعتراضی میکردم میگفت: پولت رو بجاش میگیری.یه روز برادرم مریض شد. ازش خواهش کردم اگه کسی و میشناسه از همکاراش برا مداوا معرفی کنه چون مریضیش در تخصص اون نبود.می دونی چی جواب داد؟
ر: چی؟
س: گفت: اینجا بنگا خیریه نیس.منم در حد خودم بهت کمک کردم...در ازای کارایی که میکنی پول میگیری...اگه ازین بیشتر میخوای باید فلان کارارو برام بکنی...کارایی که حتی از تکرارش خجالت میکشم...بعد ازون جا رفتم چون دیگه نمیتونستم.بازم برات بگم؟همه اینا اجباره...اجبار یعنی برا گرسنگی خودت و بفروشی به یه آدم شکم گنده ای مث اون دکتر و بعد بدونی که مسئولای کشورت(همون برادرای دینی)که بیست و چهار ساعته تو رادیو تلوزیون و بوق و کرنا دم از خدا و پیغمبر و اخلاص و خوبی میزنندو ماهانه میلیارد میلیار بودجه کشورت و برا کمک به فلسطسن و کربلا و هزار کوفت دیگه میریزن .اما تو مملکت خودت خیلیا به نون شبشون محتاجن و تازه رابراه بنگاهای خیریه(جشن رمضان و نیکوکاری و کاسه گدایی) علم میکنن و از طرف دیگه کلی زن و دخترو تو امارتای شیخ نشین واسه همین مسلمونای شکم گنده و حاجی ها حراج میکنن....بازم بگم؟
ر: نه....بسه دیگه....
سودابه در حالیکه کیر رحیم را فشار میدادگفت:
س: اما خوب زندگی و امروز اونطور که دوست دارم میگزرونم.....منم با همه این اوصاف واسه دل خودم کسی مث تورو دارم که برا خودم کنارم میخوابه....گه گاه باهم حرف میزنیم....کسای دیگه ای هم هستند؛مرد یا زن که به انتخاب خودم کنارمن.اینا آدم و آروم میکنه.
ر: تو زن ایده عالی هستی...چون خیلی چیزا میفهمی...مشکلت بدبختیه...مثل من..
اما خوب همیشه میشه روت حساب کرد.
کیر رحیم کاملا صاف ایستاده بود.کلفت و برجسته و سودابه دستانش را درون شرت او بشدت تکان میداد.رحیم از عقب دستانش را درون دامن او کرد و باسن نرمش را به آرامی فشار داد....و با دست دو طرف گوشتهای گرم و شل باسن سودابه را از هم گشود ...هردو همانطور ایستاده کنار پنجره کوچک بیرون را تماشا میکردند.
ر: امروز کجایی؟...میخوام باهم ناهار بخوریم....اگه بخوای تو یکی ازین رستورانای همین حوالی قرار میزاریم.
س: خوبه...میام.
حالا دیگه سر سودابه بروی شانه ی رحیم افتاده بود.و نفس های گرمش گلوی رحیم را داغ میکرد.
س: داره میاد؟
ر: آره... آره...
سودابه دستانش را بروی تخم های رحیم گذاشت و با ناخن آنها را نوازش کرد.رحیم دستانش را از لای باسن سودابه به میان پاهای او رساند.اینبار از جلو گوشه شرت او را کنار زدو کس داغ اورا در دست گفت.
س: گفتم که نزدیک عادت ماهانمه...دستت کثیف میشه ها...
ر: اشکال نداره...اینطوری بهتره.
سودابه آرام همانطور که ایستاده بودپاهایش را از هم بازکرد.دستان رحیم کاملا حجم کس اورا لمس کرد...موهای تراشیده شده اطراف آلت سودابه کمی بلند شده بود.رحیم انگشتانش را لای کس او میکشید.کم کم حرارت خاصی همراه با مایعی گرم و لزج دستان اورا پر میکرد...نفس های سودابه بروی گلوی رحیم شدت میگرفت و همزمان با حرکات دست رحیم پاهایش را مرتب باز و بسته میکرد و با دست کیر رحیم را از داخل شرت می مالید.لحظاتی بعد سودابه با هیجان ولرز ارضا شد.رحیم دستانش را از داخل شورت او بیرون آورد.کف دستش را مایعی بیرنگ همراه با مقدار کمی خون آبه داغ پرکرده بود.سودابه اینبار بزیر پاهای رحیم دوزانو نشست.رحیم دستانش را به دیوار زد و کمرش را کمی عقب داد.سودابه شلوار و شرت رحیم را پایین کشید و کیر سیاه و کلفت رحیم را در دهان گذاشت.جای کف یک دست رحیم بروی دیوار ؛سرخ و مرطوب مانده بود.
ر:آه...داره میاد....داره میاد....درش بیار...
سودابه دوباره تمام حجمک یر رحیم را در دهان گذاشت و با شدت مکیدو با دست زیر تخم های اورا نوازش کرد.چند دقیقه ای نگذشت تا سودابه تمام آب رحیم را در دهانش خالی کردو سپس به آرامی کیر رحیم را لیسید و مثل مادری دلسوز شلوار رحیم را بالا کشید.و اورا گوشه ای از اتاق نشاند.از کنار گاز دو استکان برداشت و آن ها را از چای پرکرد و در کنار او بروی زمین نشست.
ر: گفتم که داره میاد....چرا درش نیاوردی از دهنت؟....اواخرش دس خودم نبود..شرمنده....
س: در نیاوردم چون دلم میخواست.....اینم اون بخش از زندگییه که آدم دوس داره خودش تصمیم بگیره...همه ی اون حرفا رو زدم و هدفم دقیقا همین بود....
رحیم دستانش را لای موهای سودابه کشید و اورا نشسته در آغوش گرفت....نزدیک ظهر بود...رحیم در دل غربت کمتری نسبت به قبل احساس میکرد.در خیال به یاد زهره افتاد و کاری که با آن دختر کرده بود برای لحظه ای اورا غمگین ساخت اما بیاد حرفهای سودابه افتاد....زندگی برای زندگی!. این زن با آن ظاهر ساده و چشمهای مشکی و گیرایش و با وجود فقر و زجری که کشیده بود خیلی وقتها بیشتر از هر کسی اورا میفهمید....
س(با شیطنت) : نقاشیتم که خوبه...امارو دوار جای نقاشی نیست.
-میشه پنجره رو ببندی؟
در کوچه باد پاییز آرام آرام هوارا پر میکرد...برگها کم کم با رقص آهنگینشان بزیر قدمهای عابران می نشستند...عابرانی که زندگی میکردند؛ بی آنکه گوشه ای از زندگی را درک کرده باشند...میخرند...می فروشند و همیشه با لبخندی بروی لب خود را خوشبخت نشان خواهند داد...بی آنکه شاید هرگز به رقص برگها در آستانه ی فصلی زرد نگاه کرده باشند...زندگی برای زندگی