سلام من یه عمه ی از کار افتاده دارم که الان 15 ساله با شوهرش همخواب نشده و با مامانم خیلی صمیمی هستن
داستان برمیگرده به 8 یا 9 سال پیش که شب خونشون بودیم و خونشون دو طبقه بود و من مامانم بالا خوابیدم.من تو هال بالا چون خنک بود و مامانم هم تو یکی از اتاقاش و شوهر عمم هم تو اتاق خودشون.
عمم هم پایین تو اتاق خوابیده بود.ساعت تازه از 12 گذشته بود که دیدم در اتاق شوهر عمم باز کمی باز شد و معلوم بود داره تلویزیون میبینه یه 15 دقیقه که گدشت مارم رفت در و باز کرد و رفت داخل اتاق و در رو بستن و منم بعدش خوابم برئ تا صبح و این قضیه رو فراموش کرده بودم تا 2 سال پیش که عمم اینا خونشون رو عوض کرده بودن و اومده بودن یه محله دیگه
یه خونه شیک و با کلاس که از هالش دو سه پله میخورد و یه هالچه داشت و 2ت اتاق که روبروی هم بودن یکیش واسه شوهر عمم و یکیش هم برا مهمونا و عمم هم کلا تختشو آورده بودن تو هال میخوابید
یه شب که ما اونجا بودیم مامانم به عمم گفت لباس یادش رفته اینجا لباس سایز اون دارین که شوهر عمم گفت اتاق مهمونا همه چی هست و ما شب بخیر گفتیم و مامانم زود تر که لباسشو عوض کنه و منم 5 دقیقه بعدش رفتم که دیدم همه چیو در آورده و فقط لباسه تنشه و کلی تنگ بود و به بدنش چسپیده بود و گه گاهی لای چاک کونش میرفت
همه چراغا که خاموش شد حدود 30 ساعت بعدش مامانم آروم پاشد و رفت سمت اتاق شوهر عمم که انگار از قبل هماهنگ بودن و سریع در باز شد و رفت داخل و در قفل شد منم سریع پریدم پشت در وآروم سرمو رو در گذاشتم و که بیبنم چی گین
1 مامانم
2شوهر عمم
…
2-بهه بهتم که میاد
1-آره اما تنگه همه رو زیرش در آوردم و فقط همین تنمه
2معلومه
1-فقط زود باش شاید بیدار شه و شک کنه
2-نگران نباش ، مثه جنده ها یا معمولی
1-من امشب جندتم و باید به قولت عمل کن
2-چش جنده ی من
1-اوییییییی آروم یواش
2-بیا ببین چه کردم برات
1-جووووووووووووننننننننننننن چه کیری
2-بیا بخور ببینم جنده خانوم
2بسه بیا بخواب ببینم چی داری برام
1-چشم عزیزم
2-بخورم یا بکنمت جنده
1-فقط بکن
2چشم لبه بشین تا بکنمت و جر خورده بفرستمت خونه
1-بیا زود باش فقط دارم میمرم از بی کیری
1آیییییییی آیییی آهههههه
2جون چه گشاده
2-جنده ی من
2-قدر کوستو نمیدوه که شوهرت
2-من بجاش استفاده میکنم
جون
صدای کردنش آروم میومد و مامانم هم فقط قربون صدقه ی کیرش میرفت
بعد 10 دقیه که جرش داد آبشم تا ته خالی کرد تو کسش
نوشته: cap98