اگر تا اینجا آمدید لطفا این متن را یا تا آخر بخوانید یا آن را کنار بگذارید این متن خاطرات زندگی من است

سالها پیش که نوجوانی مغرور بودم و در مدرسه درس میخواندم، جز نفرات برتر مدرسه، منطقه و گاهی استان بودم، به قدری در درس ها پیشرفت کرده بودم که به دفعات معلمان، کلاس را در اختیار من میگذاشتند تا من به جای آنها ادامه مبحث را به دانش آموزان یاد بدم
برعکس اکثر دانش آموزان ریاضی را بدون هیچ معطلی یاد میگرفتم، مسئله ای نبود که من نتوانم حلش کنم هیچ وقت ریاضی را کمتر از ۲۰ نگرفتم
دروس دیگر را هم همان سر کلاس یاد میگرفتم و اصلا برای امتحان نیازی به مرور کردن نداشتم
برای چند تا از همکلاسی ها کلاس خصوصی میگذاشتم
مدرسه ما فضای رقابتی شدیدی داشت و اما رقابت بر سر دوم شدن بود
شاید تا اینجا بگی که خیلی از خودم تعریف کرده ام اما
اما 16 سالم بود که اولین موبایلم را خریدم چند ماه به خوبی سپری شد اما کنجکاوی من کار دستم داد
من شروع به دنبال مسائل جنسی کردم از عکس شروع و با فیلم ادامه پیدا کرد آنقدر غرق شدم که همه چیز را از دست دادم
اوایل از هفته ای یک بار خودارضایی شروع شد بعد دو بار بعد سه بار و …
آرام آرام دیگه توان و انرژی ام را از دست دادم
چشمانم ضعیف شد
برای اولین بار دوم مدرسه شدم
کم کم دیگه توان هیچ کاری رو نداشتم
هر روز خسته بودم
اما قدرت ترک این بیماری را نداشتم
روزی همه به من میگفتند تو جز نفرات اول کنکور خواهی شد
اما من حتی کنکور هم قبول نشدم
در دانشگاه آزاد رشته ای ثبت نام کردم
و من هر روز اعتیاد بیشتری به خودارضایی پیدا کردم
مورد سرزنش غریبه و آشنا شدم، متلک ها شنیدم حقارت های زیادی کشیدم
امروز که این متن را مینویسم یک ساعت پیش نمرات دانشگاه را اعلام کردند و من آخرین نفر کلاس بودم

بدجوری سقوط کردم کل زندگیم رو باختم
سال ها از شروع این بیماری من میگذره و اونقدر شدید که دیگه توان کارگری کردن هم ندارم و مثل معتادی گوشه خانه افتادم

شاید بعد خوندن این متن منو مسخره کنی شاید به من فحش بدی و بگی جای این متن اینجا نیست
من با وجود دونستن همه اینها این متن رو نوشتم که بگم من باختم، تو نباز
نمیدانم مقصرش کی بود، مسئولی که اقتصاد رو به این روز انداخت و سن ازدواج را بالا برد یا اونی که فیلم های پورن ساخت یا غرور من که نصحیت هیچ کس را نشنید

همونطور که گفتم هر چه دوست داری به من فحش بده
اما مثل من زندگیت رو نباز

نوشته: بازنده