مدتیه که دارم باهاش حرف میزنم. با وجدانم یا ضمیرم...
میگم قطار داره میاد... سرعتشم زیاده! اگه بپرم جلوش، یه لحظه اس و بعدشم خلاص!
میگه رهایی تو نباید باعث گرفتاری بقیه بشه. اون راننده ی بیچاره هم خودش مشکل داره چطور میتونی صحنه ی ترکیدنتو تا آخر عمر جلوی چشمش هک کنی؟

میگم خیله خوب مدافع حقوق بشر! میتونم یه شب برم و بیرون و کاپشنمو بذارم زیرم و از سرما...
میگه آخه اونی که قراره تو رو پیدا کنه و روزش خراب شه چی؟ بعدشم من سرما رو دوست ندارم...

میگم خوب خیلی راحت یه کیسه بکشم سرم و خلاص! اینو که دیگه پلیس و چی میدونم دکترا بهش عادت دارن... میگه خوب عادت داشته باشن! چون به یه چیزی عادت کردن مگه الزاما باید ازش خوششون هم بیاد؟

میگم پس چی کار کنم؟ میگه خوب مگه حتما باید کاری بکنی؟ میگم خب نه اما خیلی احساس به درد نخور بودن میکنم... میگه اگه کاری نکنی قراره زندگی کسی مختل شه؟ میگم نه خب... میگه خوب چه کاریه برای کاری که قرار نیس انجامش بدی حرص میخوری؟ میگم حرص نمیخورم... میگه خوب اگه چیزی حرصتو در نمیاره پس الزاما ناراحت کننده هم نیس... فقط یاد بگیر فکرتو خالی کنی! میگم خالی کردم... میگه چی موند؟ میگم قطار و سرما... میگه چه خوب پس! بیا سوار قطار شیم بریم بگردیم... فکرشو بکن نور قشنگ مغازه ها تو شب... همه جا سرده و تو توی کاپشن گرم و کلاهت گرم داری یه قهوه ی گرم میخوری...

میگم یعنی منظورت برم تنها تو یه کافی شاپ بشینم؟! میگه کی گفت تنهایی؟ تمام اونهایی که اونجان هستن دیگه... به هر کدومشون هم یکی یه نگاه بندازی و یه لبخند بزنی وقتت پر شده...

پوزخند زدم... دلش خوشه ها این کسخل درون! میگه رفتی کافی شاپ به کسخلی من پوزخند بزن اما بقیه اینو فقط یه لبخند می بینن... کم کم لبخند اونها لبخندتو محترمانه میکنه و...

خیلی دلم میخواست به ریش کسخل درونم بخندم! و تو جمع تحقیرش کنم! موجود مسخره ی احمق!
اما وقتی از کافی شاپ اومدم بیرون دیدم یه لبخند رو لبمه... اما نتونستم بفهمم چه جور لبخندی بود...

فرداش که از خواب پا شدم گفت صبح به خیر... گفتم صبح به خیر... گفت به چی فکر میکنی؟ گفتم دلم می‌خواد خودمو بندازم جلوی قطار... گفت عه؟! چرا اینا رو به من نمیگی؟ گفتم نمیدونم... گفت آخرین بار کی با هم حرف زدیم؟ گفتم نمیدونم تو یادت نیس؟ گفت نه... پس فعلا یه قهوه بذار که بیدار شم... خیلی وقته حرف نزدیم دلم برات تنگ شده... تو که بی معرفت تر از این حرف‌هایی... و من نمیدونستم این چند وقته من و اون کجا بودیم که اینطور از هم بی خبریم؟ یعنی بهش بگم چه فکرایی تو سرمه؟