تا حالا براتون سؤال شده که چرا اطراف ناحیه تناسلیتون مو داره؟
آیا موهای زائد واقعاً زائدن؟
با سه متخصص در این زمینه صحبت کردیم تا اطلاعات بیشتری در مورد موهای ناحیه تناسلی و بهترین روشهای اصلاحش بهدست بیاریم. ممکنه این موهای زائد رو در حالت طبیعی دوست داشته باشین، بدتون بیاد یا بخواین اونا رو از بین ببرین. این متخصصا هم یکی دکتر فیلامر کابیگتینگ (Filamer Kabigting)، استادیار پوست مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا، یکی دکتر راشل میست (Rachel Miest) که متخصص پوست مینهسوتا در کلینیک مایو بود و سومیش هم دکتر ایوان ریدر (Evan Rieder)، استادیار پوست در مرکز پزشکی بانگون دانشگاه نیویورک بود.
اینجا هر چیز جالبی که این متخصصا گفتنو آوردیم.
ریدر میگه: «موهای ناحیه تناسلی بین شما و چیزایی که باهاش تماس دارین مثل یه مانع دفاعی عمل میکنه. همینطور ازتون در برابر اصطکاک محافظت میکنه و از ساییدگی و آسیب پوست اطرافش جلوگیری میکنه».
میست میگه: «وجود این موها نمیذاره ذرات خارجی مثل باکتری پوستو آلوده کنن یا وارد بدن بشن. پس موهای ناحیه تناسلی میتونن نقش یه مکانیسم دفاعی و حفاظتی رو برای بیماریهای مقاربتی داشته باشن و از بین بردنشون ما رو در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونتهایی مثل تبخال و زگیل تناسلی و سوزاک قرار میده». البته معنیش این نیست که پشم نداشتن باعث بیماری مقاربتی میشه، ولی اگه روشتون برای از بین بردن موها باعث خراشیدگی یا بریدن پوستتون میشه، ممکنه که عفونت از این راه وارد بدنتون بشه.
میست اینم اضافه میکنه که عموماً باکتریها و ویروسهایی روی پوست هستن و موهای ناحیه تناسلی میتونن موقع تماس جنسی از انتقالشون به دیگران جلوگیری کنن.
کابیگتینگ میگه: «در آناتومی به اون ناحیه «استخوان شرمگاه» میگن، واسه همینه که به موهاشم موهای شرمگاهی میگن.
(توضیح: به این موها در انگلیسی pubic hair میگن، یعنی موهای ناحیه pubis که استخونی به همین نام داره. علاوه بر موهای شرمگاهی، اصطلاح فارسی دیگهای هم براش داریم: موی زِهار. خودِ واژۀ زهار یعنی آلت تناسلی، چه زن چه مرد. اصطلاحهای دیگهای مثل موی عانه هم براش استفاده میشه – مترجم)
ریدر میگه: «متخصصین پوست و جراحان پلاستیک حتی تو ایالات متحده هم کاشت موی ناحیه تناسلی انجام میدن؛ اما اونقدر زیاد نیست. از نظر مردم کره جنوبی، موهای ناحیه تناسلی جذابه و معمولاً در زمینه پزشکی پوست و زیبایی پیشتازن و سالها قبل از رسیدنِ محصولات و تکنیکهای جدید به آمریکا هم نوآوریهایی داشتن».
ریدر میگه: «قطعاً مرکین (merkin – پشم مصنوعی) رو فقط افراد خاصی میپسندن، اما بالاخره وجود داره. قبل از ظهور پنیسیلین (داروی طلایی درمان سیفلیس)، روسپیها از مرکین استفاده میکردن تا ظاهر عفونتهای مقاربتیشونو بپوشونن. همینطور طبق گفتهها، بازیگرایی که روی صحنه جنسیت مخالف خودشونو بازی میکردن هم از مرکین استفاده میکردن».
ریدر میگه: «وقتی که موی جدید رشد میکنه، انتهاش مثل یه نیزه مخروطی میشه و باعث میشه مو نازکتر به نظر برسه. وقتی که اصلاح میکنین، انتهای مخروطیشو قطع میکنین و نوک ناصاف و ضخیمترش میمونه. اینجوری احساس میکنین مو داره کلفتتر رشد میکنه».
کابیگتینگ میگه تنها راه نازکترکردنشون، لیزر موهای زائده.
میست این توضیحو میده: «هر مویی در طول چرخه حیاتش سه مرحله داره: رشد، استراحت و در نهایت ریزش که مدت زمانش میتونه برای هر فرد و هر ناحیه از بدنش متفاوت باشه. تو بیشتر موارد موهای ناحیه تناسلی مثل مژههاتونن که یه مدت کوتاهی رشد میکنن و بعدش خود به خود میریزن».
طول موهاتونو ژنتیک تعیین میکنه (مثلاً اینکه بعضیا مژههاشون بلندتر از بقیهس)، پس اگه رهاش کنین تا رشد کنه، نباید به دماسبی بستن یا بافتنشون فکر کنین.
ریدر میگه: «ملانین (melanin) پروتئینیه که به موها رنگ میده و تو نواحی مختلف بدن میزانش فرق میکنه. خیلی از افراد اختلاف کمی تو این پراکندگی ملانین وجود داره اما واسه بعضیا رنگ پوست سر، زیر بغل و موهای ناحیه تناسلی یکسان نیست».
ریدر میگه: «موهای ناحیه تناسلی زمانی رشد میکنن که افراد بالغ میشن. این نشون میده که فرد حالا میتونه شروع به تولید مثل کنه و اینجوری رشد موهای این ناحیه منطقی به نظر میاد چون ظاهراً هدف اصلی موهای ناحیه تناسلی اینه که موقع سکس از اندام تناسلی محافظت کنه».
عادی و رایجه که با افزایش سن بعضی از موهای بدن نازک بشن، ولی ریدر میگه گاهی وقتا دلیل بیموشدن یا نازکی موهای ناحیه تناسلی واسه زنها، عدم تعادل هورمونی همراه با یائسگیه.
ریدر میگه تو کودکی، نوجوونی و اوایل بزرگسالی انواع دارو و شرایط پزشکی هست که میتونه باعث ریزش موی ناحیه تناسلی بشه. اگه موی ناحیه تناسلیتون ریزش داره، حتماً به پزشکتون اطلاع بدین.
کابیگتینگ میگه: «عادتهای پیرایشِ مو خیلی وابسته به فرهنگه و به نوعی تحت تأثیر روند مد و رسانهها قرار داره. اینجا (آمریکا) در زمینه اصلاح موهای ناحیه تناسلی تغییر بزرگی رخ داده. کسایی که به من مراجعه میکنن دلایل مختلفی رو نام میبرن، مثل مد و ترندهای لباس شنا و چیزایی که تو فیلمها و برنامههای تلویزیونی یا صنعت پورنوگرافی دیده میشه».
البته بعضی از افراد فقط ظاهر و احساسِ اندام تناسلیِ شیوشده رو دوست دارن و گاهی ربطی به تأثیر خارجی نداره.
کابیگتینگ میگه: «مردم معتقدن که از موزدایی از ناحیه شرمگاهی بهداشتیتره، واسه همینم موزدایی عادتشونه. مخصوصاً اگه احتمال بدن که ممکنه سکس یا رابطه جنسی دهانی داشته باشن؛ چون میخوان واسه شریک جنسیشون «تمیز» باشن. جایی که احتمالاً بستر مناسبی برای رشد باکتریهاست مو نیست، بلکه اندام تناسلی و چینهای پوست روی اندام تناسلیه».
تا وقتی که دوش بگیرین و بهداشت رو رعایت کنین موهای ناحیه تناسلیتون به منبعِ نفرتانگیزِ کِشتِ میکروب که پر از باکتریهای عفونیه تبدیل نمیشه.
پژوهشی نشون داده اکثر مردایی که شیو میکردن گفتن این کارو واسه آمادگی برای سکس انجام میدن. در یک تحقیق دیگه هم رایجترین انگیزه زنهایی که موهای ناحیه تناسلیشونو میزدن، رعایت بهداشت بود. توی هر دو تحقیق شرکتکنندههای جوونتر بیشتر از سن بالاها تمایل به شیوکردن داشتن.
کابیگتینگ میگه: «طبق تجربهای که با مشتریام داشتم، افراد وقتی سنشون بالاتر میره، اصلاحکردنو متوقف میکنن، چون کار خستهکنندهایه و دیگه بهش اهمیتی هم نمیدن».
میست میگه اپیلاسیون یا وکسکردن (مومانداختن) موهای ناحیه تناسلی باعث آسیبهایی در سطح میکروسکوپی میشه، چون مو رو به زور از فولیکول و پیاز مو جدا میکنین. اگه از تیغی هم استفاده کنین که به اندازه کافی تیز نباشه و استریل نباشه (که صادقانه بگم، اکثر تیغهایی که استفاده میکنیم اینجوری نیستن) یا اگه بر خلاف جهت رویش موها اصلاح کنین که بتونین موها رو از پایینتر بزنین، بازم میتونه باعث آسیب به این ناحیه بشه.
پس اگه میخواین از شر موهای ناحیه تناسلیتون خلاص بشین، از روشی استفاده کنین که موارد آسیبزا رو به حداقل برسونین. مثلاً اینجا چند تا راه آوردیم که دفعه بعدی که وکس میکنین کمتر آسیب ببینین. اگرم بخواین پیش یه آدم حرفهای انجام بدین حتماً برین سراغ کسی که بتونه این کارو بر اساس میزان حساسیت پوستتون، نیازهای خاصی که پوستتون ممکنه داشته باشه، محصولاتی که خودتون دوست دارین و ملاحظات خاص دیگه انجام بده.
میست توصیه میکنه که بلافاصله بعد از اصلاح، اپیلاسیون و از بین بردن موهای ناحیه تناسلی، این ناحیه رو تمیز و خشک نگه دارین و برای کاهش التهابش از کرم استروئیدی و موضعی استفاده کنین. اون ناحیه رو مالش ندین (اسکراب نکنین) و ورزشو موقتاً بذارید کنار؛ چون اصطکاک اضافه میتونه باعث آسیبدیدگی بشه.
میست میگه: «میتونم بگم رایجترین چیزی که بعد از موزدایی مشاهده میشه، التهاب فولیکولهای مو یا «فولیکولیت» بوده. زخمهای باز و پوست تحریکشده، ورود باکتریها رو آسونتر میکنه و ناحیهای که اخیراً اپیلاسیون یا شیوشده رو آلوده میکنه».
فولیکولیت بهصورت جوشهای صورتیرنگ ظاهر میشه که میتونه رفتهرفته خیلی بزرگتر از جوش بشه و سفت و حساس و قرمز بشه. گاهی وقتا ممکنه برجستگیها به این معنا باشه که داره یه چیزی جدیتر از عفونت ایجاد میشه و لازم باشه که برای معاینه و شایدم درمان به متخصص پوست مراجعه کنین.
میست اینجوری توضیحش میده: «بعضی وقتا موها به هیچ وجه نمیتونن از طریق فولیکول مو و از منفذ خودشون رشد کنن و در نهایت درست زیر سطح پوست به رشد ادامه میدن و باعث ایجاد تورم و التهاب میشن. تا زمانی که ولشون کنید، همونجا بهسختی رشد میکنن، پس یا باید خودتون درشون بیارین یا ببرید جایی که براتون خارجش کنن».
میست میگه بهترین راه اینه که یه جسم تیز استریل مثل سوزن (سوزن خیاطی و تهگرد نه، تیز بهنظر میرسن اما تیز نیستن. نه تنها مو رو درنمیارن، که زخمیتونم میکنن و عفونت میکنید. منظور سوزن تزریقه – مترجم) بردارین و اول مو و اطرافشو با کمپرس گرم ملایم کنین، بعد از جاش بیارین بیرون. ولی این کار میتونه خطرناک باشه؛ پس فقط در صورتی انجامش بدین که مو واقعاً به سطح پوستتون نزدیک باشه و بتونین اونو به وضوح ببینین. اگه نمیتونین، باید برای برداشتنش به متخصص پوست مراجعه کنین.
وکس و تراشیدن هم میتونن احتمال رشد موهای زیرپوستی رو افزایش بدن که بهزودی بهش میپردازیم.
ریدر میگه موهای ضخیم و فر و مجعد نسبت به موهای صاف و نازکتر، سختتر از فولیکول مو رشد میکنن و از پوست آرومتر خارج میشن؛ چون رشدشون تو یه خط مستقیم از ساقه فولیکول سختتره.
ریدر میگه همینطور اگه لایۀ مردۀ پوستتون روی فولیکول ضخیمه، بهخصوص اگه موهای ضخیم و فر هم دارین، بازم ممکنه موها گیر کنن و خارج نشن. اگه همیشه دچار رشد موهای زیر پوستی میشین، چند بار در هفته از لایهبردار (exfoliator) استفاده کنین تا از شر پوستهای مرده خلاص بشین.
کابیگتینگ میگه: «این اتفاق مثل فرورفتن پلیسه به پوسته و میتونه خیلی هم رایج باشه. موهای ناحیه تناسلی بیشتر فرفری و گرهدار هستن، پس میتونن فر بخورن و پوستو سوراخ کنن. بدن موها رو به عنوان یک جسم خارجی تشخیص میده و سعی میکنه اونو از بین ببره که باعث قرمزی و تورم میشه».
کابیگتینگ میگه بهترین کاری که میتونین انجام بدین اینه که یه کمپرس گرم روی پوستتون بذارین. بعد از اینکه مو و ناحیه اطرافش نرم و ملایم شد، موها رو از جایی که گیر کردن بکشین بیرون (قبلش حتماً اون ناحیه رو تمیز کنین).
میست میگه اپیلاسیون ممکنه به رشد موهای زیرپوستی کمک کنه چون وقتی فولیکولها ملتهب یا متورم میشن، موها سخت میتونن از پوست بیرون بیان.
تراشیدن باعث رشد موهای زیرپوستی میشه چون وقتی مو رو از نوک و تا نزدیکی پوست کوتاه میکنیم، نوکش درست زیر سطح پوست دندونهدار میشه که باعث سوراخشدن فولیکول و رشد با همون زاویه میشه و حتی ممکنه به سطح پوست هم نرسه.
ریدر میگه: «بعضیا حتی اگه وکسکردن و تراشیدن رو ادامه ندن، بازم بسته به نوع مو و پوستشون مستعد ابتلا به موهای زیر پوستی هستن. اگه موهای زائد رو اصلاح نکنین یا اپیلاسیون نکنین بازم ممکنه موهای زیرپوستی در بیان؛ مخصوصاً جاهایی که موها به طور طبیعی ضخیم و فر هستن».
کابیگتینگ میگه اگه چندبار از روش لیزر استفاده کنین نباید دیگه موهای ناحیه تناسلیتون رشد کنن؛ اما حتی اگه بازم رشد کردن نازکتر و کمتر میشن و خطر رشد موهای زیرپوستی هم کم میشه. دلیلشم اینه که لیزر درمانی سلولهای بنیادی فولیکول موها رو هدف قرار میده و وقتی تعداد این سلولها کمتر بشه، دیگه موها نمیتونن کامل رشد کنن.
کابیگتینگ میگه: «کندن موها (مثلاً با موچین یا این دستگاه برقیا – مترجم) میتونه بدتر از وکس و تراشیدن باشه، چون تمام نیروی خودتونو به همون یک مو وارد میکنین و در واقع فولیکول رو از ریشه خارج میکنین و اینجوری آسیب میبینه. واسه همینه که گاهی وقتا بعد از کندن مو خون میاد. در نتیجه کندن مو احتمال رشد موهای زیرپوستی رو هم افزایش میده.
میست میگه اگه طول موها مناسب نباشه و از وکس استفاده کنین، ممکنه باعث آسیب جانبی به پوست اطراف، افزایش درد و آسیب به فولیکول مو بشه.
میست میگه چرخه رشد مو عموماً حدود ۶ هفتهس. پس معمولاً شیش هفته از آخرین باری که موهاتونو وکس کردین، لازمه تا وکس بعدی رو انجام بدین چون این مدت زمان باید بگذره تا موها به اندازهای بلند بشن که آسیب کمتری بهشون وارد بشه.
کابیگتینگ میگه: از حدود ۱۰ سالِ گذشته، با افزایش میزان اپیلاسیون و اصلاح، اصلاح موهای ناحیه تناسلی هم به یه پدیده فرهنگی تبدیل شده که منجر به کاهش موارد شپش ناحیه تناسلی شده. احتمالاً این تنها مزیت از بین بردن موهای ناحیه تناسلی باشه.
کاملا درسته این موضوع از نظر علمی و در مورد بانوان زیبای آسیایی هم به نظر من واقعا زیبا و عالی هستن با موی قسمت شرمگاهی
↩ Hamid40hamidi40
آقا بجای عبارت دراز و بی قواره «موهای ناحیه تناسلی» یا «موهای زائد بدن» که لقلقه ی زبان میارند از واژه اصیل پارسی «رُم» استفاده کنید که هنوز هم در گفتار مردم رایجه ام در نوشتار رسمی مهجور مانده. اینجا در موردش نوشتم:
https://shahvani.com/forum/topic/ر-م-واژه-ی-فراموش-شده-معادل-موهای-زائد-بدن-
من خودم الان مدتبه که با این که همه جای بدنمو شیو میکنم،اما پشمای بالای کیرمو نگه میدارم،به نظرم یه زیبایی خاصی میده،به خصوص واسه دخترا
↩ fool22
جالب بود. چشم، این دفعه که گذشت، از دفعۀ بعدی.
↩ Shahla_khoshgele
منکه تا حالا تیغ زدم.
مشکلیم پیش نیومده
↩ yas14011401
نههه نگفتم شیو مشکل سازه
نظر خودمو گفتم