واسه شروع توییت های امید رضایی که از یک مقاله نقل میشه رو میزارم در ادمه بیشتر در این باره مینویسم

اشپیگل یک مقاله مفصل داره در مورد مونوگامی (تک‌پارتنری) و پولیاموری (عشق چندنفره، روابط باز) و گرایش به‌ش در آمریکا و اروپا.در #برلین و هفده شهر دیگر #آلمان پلتفرم‌های آنلاین و حقیقی زیادی فعالند برای آشنا کردن آدم‌هایی که به چندعشقی اعتقاد دارند.
در برلین عادی‌ست که کسی خود را پلیامُر (چندعشق‌گرا) بنامد، مثل یک سبک زندگی به‌رسمیت شناخته شده.عشق سه‌نفره یک زن و دو مرد خیلی رایج شده که باعث شده تصویر سنتی «مردانگی» از بین بره، به‌خصوص وقتی دو مرد هیچ آشنایی‌ای با هم نداشته باشند.
«عشق آزاد عشقی است که بدون احساس مالکیت و وظیفه مالکیت، بدون اجبار و بدون فشار راه خود را می‌رود.»
بعد از هترونرمالیتی، وقتشه علیه «مونونرمالیتی» هم حرف بزنیم.
تا پیش از یک‌جانشینی انسان، چندپارتنری کاملا عادی بود. مهم نبود که کی با کی سکس دارد و کدام بچه از کدام مرد است. بچه به قبیله تعلق داشت.