—خوابی که زندگی ناصرخسرو را دگرگون کرد :
ناصر خسرو تا حدود 40 سالگی در دربار پادشاهان مشغول به کار بود و به ثروت‏ اندوزی و لذت‏ طلبی پرداخت.
ناصرخسرو یک شب خوابی شگفت می بینید که روند زندگی او را دگرگون می کند :
شبی در خواب دیدم که یکی مرا گفت چند خواهی خوردن از این شراب که خرد از مردم زایل کند، اگر به هوش باشی بهتر. من جواب گفتم که حکما جز این چیزی نتوانستند ساخت که اندوه دنیا کم کند. جواب داد که بیخودی و بیهوشی راحتی نباشد، حکیم نتوان گفت کسی را که مردم را بیهوشی رهنمون باشد، بلکه چیزی باید طلبید که خرد و هوش را به افزاید. گفتم که من این را از کجا آرم. گفت جوینده یابنده باشد، و پس سوی قبله اشارت کرد و دیگر سخن نگفت. چون از خواب بیدار شدم، آن حال تمام بر یادم بود . برمن کار کرد و با خود گفتم که از خواب دوشین بیدار شدم ، باید که از خواب چهل ساله نیز بیدار گردم.
اندیشیدم که تا همه افعال و اعمال خود بدل نکنم ، فرح نیابم. روز پنجشنبه ششم جمادی الاخر سنه سبع و ثلثین و اربعمایه نیمه دی ماه پارسیان سال بر چهارصد و ده یزدگردی. سر و تن بشستم و به مسجد جامع شدم و نماز بکردم و یاری خواستم از باری تعالی به گذاردن آنچه بر من واجب است و دست بازداشتن از منهیات و ناشایست چنان که حق سبحانه و تعالی فرموده است.—
— داستان فضیل بن عیاض — :
فضیل بن عیاض در ابتدای زندگی خود یکی از راهزنان مشهور در نواحی سرخس و ابیورد بود . نقل است ک پيوسته مروتی و همتی در طبع او بود .چنانکه اگر در قافله زنی بود کالای وی نبردی ,و کسی که سرمايه او اندک بودی مال او نستدی ,و باهرکسی به مقدار سرمايه چيزی بگذاشتی ,و همه ميل به صلاح داشتی ,و ابتدا بر زنی عاشق بود.هرچه از راه زدن به دست آوردی بر او آوردی و گاه و بيگاه بر ديوارها می شدی در هوس عشق آن زن می گريست .يک شب کاروانی می گذشت .درميان کاروان يکی قرآن می خواند .اين آيت به گوش فضيل رسيد : " لم يان للذين آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکر الله " - آيا وقت نيامد که اين دل ,خفته شما بيدار گردد؟- . تيری بود که بر جان او آمد .چنان آيت به مبارزت فضل بيرون آمد و گفت :ای فضيل ! تا کی تو راهزنی ؟ گاه آن آمد که ما نيز راه تو بزنيم . فضيل از ديوار فرو افتاد و گفت :گاه گاه آمد ، از وقت نيز برگشت .
— داستان من — :
من نیز تا چند سال پیش به بعضی گناهان آلوده بودم . به خصوص برخی حق الناس بر گردنم بود . چند سال پیش بنا به دلایلی موقعیتی فراهم که بعد از 18 سال دوباره کتاب های معارف اسلامی دوره دبیرستان را بخوانم . یادمه ویدئوی درس ها رو هم از اینترنت دانلود کرده بودم که استاد جعفر رنجبر زاده درس میدادند . چند وقتی که مشغول به این کار بودم ، خداوند جل جلاله نوری بر قلب من تاباند که الرحمن و الرحیم است و پرده غفلت از آینه دل من برگرفت و زنگار جهالت بزدود و پیش خود گفتم زمان مرگ سخت نزدیک است . وقت آن شده که از رویه قبل برگردم و با خداوند عهد نمودم که دیگر هرگز آن گناهان را مرتکب نشوم که به فضل خداوند تبارک و تعالی تا کنون چنین بوده است .—
— هدف — :
هدف من از نوشتن این مقاله ، راهنمایی و یاری رساندن به اشخاصی است که قلبی پاک دارند و به علت غفلت ، ممکن است بیراهه را پیش گرفته باشند . در روایتی نبوی آمده است : مَنْ سَنَّ سُنَّةً حَسنةً کانَ لَهُ أَجرُها وَأجرُ مَنْ عَمِلَ بِها إلیٰ یَوْمِ القیامةِ وَمَنْ سَنَّ سُنَّةً سَیِّئَةً کانَ عَلیهِ وِزْرُهٰا وَوِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهٰا إلیٰ یَومِ القِیٰامَةِ. هر کس روشی شایسته را بنیان نهد، پاداش آن عمل نیک و پاداش هر کس که تا قیامت بدان روش عمل کند، نصیب او می‌گردد و هر کس طریقه‌ای ناپسند را بنیان نهد، جزای آن عمل ناپسند و گناه هر ‌کس که تا قیامت بدان عمل کند، بر عهدۀ او خواهد بود .—
— این مقاله به تدریج و مرور زمان با عنایت خداوند بزرگ ، ویرایش و تکمیل خواهد شد .—
— هدفم از انتخاب این عنوان برای تاپیک را بعدا شرح میدهم —
— و من الله التوفیق —