به عنوان کسی که تو زمینه پورن فعالیت میکنه (پورناستار) باید بگم که بین سکسی که جلوی دوربین دارم و سکسی که توی خونه تجربه میکنم، فرقهای اساسی وجود داره. میدونم واسه دوستپسرمم همینجوریه چون باهاش جلوی دوربینم سکس دارم.
روزنامهنگار هلندی با ناباوری پرسید: «دوستپسرت اجازه میده اینکارو بکنی؟»
من چون توی پورن بازی میکنم و فیلمای پورن تولید میکنم خیلی با این سوال مواجه میشم. دوستام، اعضای خونوادم، آرایشگرم و جدیداً هم این شرکت تولید محتوای هلندی که باهام در مورد رابطه جنسی برای پول بیشتر مصاحبه کرده، این سوالو ازم پرسیدن.
البته جوابم همیشه اینه که دوستپسرم کسی نیست که به من «اجازه» انجام کاری بده. ما هر دو مون آدمای مستقلی هستیم که زندگی خودمونو داریم. هیچ کدوممون تو تصمیمای شغلی هم حق وتو نداریم.
علاوه بر این، من یه دوستدخترم دارم و اونم اینجور کنترلی تو زندگیم نداره!
منظورم اینه که اگه میخواستن تو زندگی کاریم به عنوان یه آدم بزرگسال دخالت کنن عجیب بود. جفتشون تو شرکتی که من توش کارگردانی میکنم اجرا داشتن.
خیلی از بازیگرای پورنی که من میشناسم با کسایی قرار میذارن که توی همین صنعت هستن (اگرچه همشون نه). اینکار ملاحظات خاصی رو در رابطه با وفاداری و تکپر بودن لازم داره که طبق تجربه من ظاهراً واسه کسایی که تو صنعت پورن فعالیت میکنن راحتتره. من توی خونه تکپر نیستم و مدتها قبل از ورود به پورن هم همینجوری بودم، پس بحث در مورد مرزها و رعایت احتیاطهایی برای سکس ایمنتر واسم نسبتاً آسون بود.
با این حال، اگه بخواین با یکی از همکاراتون قرار بذارین معنیش اینه که تو کاری که محل کار انجام میدین و کاری که تو خونه انجام میدین لازمه یه محدودیتهایی رو رعایت کنین. من فهمیدم که وقتی هر دو نفرتون توی فیلمهای پورن فعالیت میکنین، بین سکسی که جلوی دوربین دارین با سکسی که توی خونه دارین تفاوتهای عمدهای وجود داره. و میدونم که در مورد دوستپسرم (بیاین N صداش کنیم) هم همینجوریه چون با هم جلوی دوربین هم سکس میکنیم.
با لباسی که میپوشیم شروع میشه. مثلاً ستهای توری و سوتین و شورتهای ست رو واسه دوستپسرم میپوشم اما در واقعیت معمولاً لباسهای پارهپوره و جوراب شلواری پارهمو میپوشم که موقع کارای روزمره میپوشیدم. آرایش روزمرهم روشنتر و یکم تندتر از آرایشیه که موقع اجرا انجام میدم (نمیخوام کسایی که اینجوریان رو بترسونم)، اما وقتی اجرا ندارم زمان کمتری رو صرف این میکنم که مطمئن بشم حتماً مواد آرایشیم ضد تعریق، ضد آب و موندگار باشن. من دیگه بعد از اینکه یه سال با N رابطه داشتم نگران این نیستم که بفهمه رنگ لبام واقعاً انقدر خوشگل نیست.
حتی با وجود اینکه توی زندگی واقعی خیلی خوب لباس میپوشم، نقشآفرینی جنسی خارج از صحنه نمایش به جای اینکه یه تمرین معمولی باشه، یه رفتار خاصه. لباسها و فیلمنامهها، کودک درونم رو نشون میده که عاشق تئاتره و سر صحنه دیگه مهم نیست کی هستی، باید اون نقشو بازی کنی. یه روز داشتم یه فیلم واسه پورن تریسام مرد-مرد-زن اجرا میکردم که توش باید سعی میکردم «انگیزه» خودمو حفظ کنم و تازه ارضا هم بشم.
وقتی واسه یکیشون ساک زدم و میرفتم سراغ اون یکی از خودم پرسیدم آیا این ارتباط معمولیه؟ یه رابطهایه که میتونه ادامهدار باشه؟ آیا این وضعیت تابوئه؟ چه جور صداهایی از خودم تولید کنم؟ این وضع به نظر بقیه جذابه یا خندهدار؟
آیا باید چکمههامو در بیارم تا بتونم این لباس اسپندکس (spandex) رو در بیارم یا اگه فقط تا مچ پام پایین بکشمش کافیه؟
و آیا دوربین میتونه اینو بگیره که من دارم به این چیزا فکر میکنم و به این مالش و سکس احساسی ندارم؟
از نظر روحی و جسمی خسته کنندهست. سکس توی پورن یه تمرین استقامتیه. فیلمبرداریا ممکنه دو تا هشت ساعت یا بیشتر طول بکشه. اینکه بخوای با کفشای پاشنهبلند تو وضعیت دوندهها واستی و یه نفرم از پشت توت تلمبه بزنه کار آسونی نیست. از بس توی موقعیتایی که جلوههای بصری توشون مهمه طولانی موندم که رون و ساق پاهام درد میکنن. مثلاً موقع دخول باید تو یه پوزیشنایی قرار بگیریم که شما بتونین سینههای من و کیر مرد رو ببینین. بعد از همه اینا، خیلی خوبه که میام خونه و راحت و همونطور که میخوام تو پوزیشن میشنری (missionary) سکس میکنم.
اینم خوبه دیگه که نمیخواد نگران این باشیم که جلوی نورو گرفتیم و سایه ایجاد کردیم. من پشتصحنههای فیلمبرداری رو نگاه کردم و همونجوری که عشقبازی میکردیم به خودم لعنت فرستادم که چرا دستمو تو موهای N کردم؛ چون با اینکه این کار خیلی واقعی و شیرینه، بیننده به جای اینکه به به لبامون نگاه کنه باید یه مدت طولانی دستم که تو موهاش بودو ببینه. این یه قانون واسه سکس جلوی دوربینه: دوربین باید بتونه عملی که انجام میدینو بگیره.
گاهی وقتا خوبه که چشمای زیادی باشن تا بررسیتون کنن. یه کارگردان چک میکنه که ظاهرتون اشکالی نداشته باشه، بدنتون خوب نشون داده بشه و هر کاری که باید انجام بدین رو درست انجام میدین. میدونم که موقع سکس یه لحظه دچار اضطراب شدم و به این فکر کردم که یه ذره دستمال توالت به اندام تناسلیم چسبیده و حالا اون میخواد کارو شروع کنه. کارگردان علاوه بر اینکه مطمئن میشه که عوامل کار استراحت داشته باشن، سعی میکنه همه چیز خیلی جذاب به نظر برسه و همه لذت ببرن.
با این حال میتونم ارضا بشم؟ بعد از سوالایی که در مورد دوستپسرم میپرسن، اینکه «آیا واقعاً جلوی دوربین به ارگاسم میرسی؟» دومین سوالیه که خیلی بهش برمیخورم. جوابم اینه: «گاهی وقتا». درست مثل پشت از دوربین و توی خونه. کارها و حرفای تحریککنندهای هستن که احتمال به ارگاسم رسیدن رو توم بیشتر میکنن ولی گاهی وقتا مغزم همکاری نمیکنه. این اشکالی هم نداره؛ چون خوبیش اینه که توی پورن میتونم وانمود کنم به ارگاسم رسیدم و با این کار به احساسات کسی هم صدمه نزده باشم. N بهم گفت که معمولاً از ارگاسمهاش تو صحنه فیلمبرداری لذت نمیبره چون درگیر اینه که باید حتماً آبشو جایی که کارگردان میخواد بریزه.
فیلمبرداری پورن یه جورایی شبیه اینه که چند نفر یه پلیلیست قروقاطی با کلی پوزیشن و کارایی بسازن که توی فیلم یکپارچه و طبیعی بهنظر میرسن ولی در عین حال هم واسه هر محصولی که تولید میکنن امتیازای مهمی کسب میکنن. گاهی وقتا برخورد من و N با سکس همون جوریه که توی پورنها رفتار میکنیم و یه تصویری توی ذهن خودمون داریم. یه بار اون اوایل که با هم قرار داشتیم، واسه یه صحنه پزشک و بیمار برنامهریزی کردیم. من بندای فلزی مختلف، یه آینه طبی و یه چوب بنفش برداشتم، نور چراغا رو کمتر کردم و یه پتوی ضدآب زیرم گذاشتم. اما راستشو بخواین ما توی خونه سکس خیلی هیجانانگیز و سادهای داریم. سکس معمولی (vanilla sex) خیلی خوب و آسونه. و ما سرگرم میشیم. و اینکه خب آره ما چند تا صندوق پر از اسباببازیهای جنسی عجیب و غریب داریم؛ مثل یه دیلدو به اسم Ovipositor که تخمای ژلاتینی میذاره. ولی ما هم تقریباً مثل خیلی از زوجهای سی و چند ساله فقط از دستهامون و عصای جادویی (ویبراتور Magic Wand) استفاده میکنیم.
اکثر اوقات اینکه مرزها رو مشخص میکنیم و در مورد برنامهریزی واسه یه صحنه با هم حرف میزنیم، نشون میده که میتونیم جلوی دوربین خیلی ماجراجوتر از توی خونه باشیم. تو زندگی شخصی مهم نیست که شریک جنسیم کی باشه، من از اینکه تمایلای جنسیمو جلوی همه نشون بدم خجالت میکشم. چون من یه زن چاقم که علناً خودمو به عنوان یه موجود جنسی مطرح کردم، در مورد بدنم و این واقعیت که برای سکس پول دریافت میکنم حرفهای مزخرف زیادی میشنوم. چون با یه مرد خوشاندام قرار میذارم باید نگاههای ترحمآمیز غریبهها رو تحمل کنم. تو دورهمیهای جنسی و وقتی که اون بیشتر از من توجه عشوهگرانه دریافت میکنه، مشخصه که جامعه سطوح مختلفی از سرمایه جنسی تو خودش تعیین کرده. این جور قضاوتا میتونه باعث بشه من تو زندگی روزمرهم گوشهگیر و غمگین بشم. من حس میکنم جلوی دوربین میتونم بهش غلبه کنم و با این کار یه تصویر مثبت از چاقی و رضایت جنسی ایجاد میکنم که به شدت لازمه.
بهخاطر حس جسارتی که از سکس جلوی دوربین دارم، من و N جدیداً اولین سکس سهنفره رو جلوی دوربین داشتیم. من چند تا تجربه سهنفری داشتم که احساس میکردم دوستپسرم و اون نفر سوم میخوان با هم سکس کنن و من فقط اونجا بودم که اونا رو ببینم. این تجربهای نبود که بخوام تکرارش کنم. اگه تو یه محیط حرفهای کارگردان و مجری بودم، واسم راحتتر بود که نشون بدم چی دوست دارم. باید نفر سوم رو انتخاب کنم و بگم قراره دقیقاً چطور پیش بره. شب قبلش که من و N سکس داشتیم، همه چیزای عجیب و غریبی رو که میخواستیم با همبازیمون انجام بدیم به هم گفتیم. اینجوری سکس سهنفریمون بهتر شد و در نهایت یه شروع خوب بود تا همیشه با هم در مورد فیلم و کارای جدیدی که میشه سر صحنه کرد صحبت کنیم.
یکم عجیبه که به دوستپسرم پول بدم تا باهام سکس کنه. اما رسمی نگه داشتنش در صحنه فیلمبرداری کمک میکنه تا اگه جدا شدیم، سر مالکیت فیلم دعوا نشه. کار کردن با دوستپسرت یه مزایایی داره. میتونستم با چاپلوسی راضیش کنم و یه چیزایی ازش بخوام که نمیشه از یه همکار ساده درخواست کرد. با این حال معمولاً باهاش همونجوری رفتار میکنم که با بقیه رفتار میکنم. اونم همونقدر پول میگیره، مثل همیشه کارشو انجام میده و اختیار اینو داره که با همبازیش تصمیم بگیره که میخوان چیکار کنن. من هنوز کارشو با یه همبازی دیگه کارگردانی نکردم ولی کارش با افراد دیگه رو دیدم. حس میکنم این باعث میشه یکم حسادت کنم و تحریک بشم. ولی باید تمام این حسها رو کنار بذارم و روی کارگردانیم تمرکز کنم.
کسایی که چیزای مستهجن دوست دارن میخوان سر این بحث کنن که کدوم پورنها واقعیان و پورن واقعی بهتره. من فکر میکنم بعضی از طرفدارام بیشتر از اجراهام با N لذت میبرن. انگار یه زوج توی دنیای واقعی هستیم که رابطه واقعی داریم. و من دوست دارم فکر کنم که عشقمون با طرز نگاه کردنمون به همدیگه، طرز بوسیدن و خندیدنمون تو صفحه نمایش ظاهر میشه. اعتماد و احترامی که ما واسه هم قائلیم ما رو به همکارا و شرکای جنسی ایدهآل تبدیل میکنه.
لازمه بگم که اون کودک درونم که تئاتر دوست داره میدونه که سکس ساختگی بازم سکسه. اینطور نیست که وقتی خود واقعیم داره جواب ایمیلاشو میده، یه منِ دیگه در حال سکس باشه. و واقعی یا ساختگی، این عمل توی خونه نتیجه میده. (من از سالهای فعالیت N و موندنش توی این صنعت تشکر میکنم و پورن جاییه که یاد گرفتم بتونم انزالای خیلی خفنی رو تجربه کنم، برای همین از زیرانداز ضدآب استفاده میکنم). ما خارج از صفحه نمایش هنوزم با هیجان و شادی سکس میکنیم.
هرچند گاهی دلم میخواد یه دستیار شخصی داشتیم که وقتی داریم سکس میکنیم واسمون آب بیاره. اینجوری دیگه عالی میشد.
کسایی که حوصله خوندن ندارن:
در کل به کسی که دوست داری بدی و فیلم بازی نکنی تو سکس حالش بیشتره
↩ hoda31
خب اون شخصم تو لذت تاثیر داره
تو وقتی دلت نباشه با یکی سکس کنی از رابطه باهاش لذت میبری؟