سلام به همگی گزیده ی کوتاه از کتاب جغرافیای اموات نوشته محسن فرجی هست که بیشتر به دوستان 18 تا 25 توصیه میشه حتما بخونن
خاطرات به دنیامان باز می‌گردند. از آنها گریزی نیست. اما گاهی فراموشی مثل یک موهبت سر بر می‌آورد و خاطرات را به پس می‌راند تا دوباره از ناکجا و ناگهان به صحنه بیایند. این جدال ابدی خاطرات و فراموشی، دستمایه داستان‌هایی است که در کنار هم «جغرافیای اموات» را شکل داده‌اند. البته که در این جغرافیا پای چیزهای دیگر هم به میان می‌آید. مثلاً عشق‌هایی که بوده‌اند و دیگر نیستند، مثلاً تنهایی که همزاد آدمی است و زندگی که میخواستی و زندگی که تحمیل شد