ترجمه اصلی منشور کوروش بزرگ
اون جاهایی که نقطه چین داره دقیقا همون جاهایی هستش که قطعه تخریب شره منشور میباشد
1- [ آن هنگام که … مردوک ] پادشاه همه ی آسمان ها و زمین ، کسی که … که با … یش ، سرزمین های دشمنانش را لگد کوب می کند

2- … با دانایی گسترده ، … کسی که گوشه های جهان را زیر نظر دارد

3- … … فرزند ارشد [ او ] ( بلشزر) ، فرومایه ای به سروری سرزمینش گمارده شد

4- … … [ اما ] او [ فرمانروایی ] ساختگی برای آنان قرار داد

5- نمونه ای ساختگی از اسگیل [ ساخت و ] … برای (شهر) اور و جاهای دیگر فرستاد

6- آیین هایی که شایسته آنها ( خدایان / پرستشگاه ها) پیشکشی [ هایی نا پاک ] … [گستاخانه] …هر روز یاوه سرایی می کرد و [ اهانت آمیز ]

7- ( او ) پیشکشی های روزانه را باز داشت ، او در [ آیین ها دست برد و] … درون پرستشگاه ها برقرار [ کرد ] در اندیشه اش به ترس از مردوک - شاه خدایان - پایان داد

8- هر روز به شهرش ( شهر مردوک) بدی روا می داشت … همه ی مردما [ نش را …] (مردمان مردوک) با یوغی رها نشدنی به نابودی کشاند .

9- انلیل خدایان (مردوک) از شکوه ی ایشان بسیار خشمگین شد و … قلمرو آنان خدایانی که درون آن ها می زیستند محراب هایشان را رها کردند

10- خشمگین از اینکه او (نبونید) - (آنان را) -( خدایان غیر بابلی) - به شوانه (بابل) وارد کرده بود [دل ] مردوک بلند [ پایه ؛ انلیل خدایان ] به رحم آمد … ( او) بر همه ی زیستگاه هایی که جایگاه های مقدسشان ویران گشته بود

11- و مردم سرزمین سومر و آکد ، اندیشه کرد ( و ) بر آنان رحم آورد . او همه ی سرزمین ها را جست و بررسی کرد

12- شاهی دادگر را جستجو کرد که دلخواهش باشد . او کوروش شاه ( شهر) انشان را به دستانش گرفت و او را به نام خواند ، ( و )شهریاری او بر همگان را به آوای بلند اعلام کرد .

13- او ( مردوک ) سرزمین گوتی ( و) همه سپاهیان ماد را در برابر پاهای او ( کوروش ) به کرنش درآورد و همه ی مردمان سر سیاه ( عامه ی مردم ) را که ( مردوک ) به دستان او ( کوروش ) سپرده بود

-14 به دادگری و راستی شبانی کرد ، مردوک سرور بزرگ که پرورنده ی مردمانش است ، به کارهای نیک او (کوروش) و دل راستینش به شادی نگریست .

15- ( و ) او را فرمان داد تا به سوی شهرش ( شهر مردوک) بابل برود . او را واداشت ( تا) راه ، تین تیر ( بابل ) را در پیش گیرد و همچون دوست و همراهی در کنارش گام برداشت .

16- سپاهیان گسترده اش که شمارشان همچون آب یک رودخانه شمردنی نبود ، پوشیده در جنگ افزارها در کنارش روان بودند.

17- ( مردوک ) سروری که با یاری اش به مردگان زندگی بخشید ( و ) آنکه همه را از سختی و دشواری رهانید ،او (نبونید) شاهی که از او نمی هراسید را در دستش ( کوروش ) نهاد .

18- همه ی مردم تین تیر ( بابل) تمامی سرزمین های سومر و اکد ، بزرگان و فرمانداران در برابرش کرنش کردند (و ) بر پاهایش بوسه زدند ، از پادشاهی او شادمان گشتند و چهره هایشان درخشان شد

19- ( مردوک ) سروری که با یاری اش به مردگان زندگی بخشید ( و ) آن که همه را از سختی و دشواری رهانید ، آنان او را ستایش کردند و نامش را ستودند .

20- منم کوروش ، شاه جهان ، شاه بزرگ ، شاه نیرومند ، شاه بابل ، شاه سومر و آکد ، شاه چهار گوشه ی جهان

21- پسر کمبوجیه ، شاه بزرگ ، شاه شهر انشان ، نوه ی کوروش ، شاه بزرگ ، [شاه شهر] انشان ، از نسل چیش پیش ، شاه بزرگ ،شاه شهر انشان

22- دودمان جاودانه ی پادشاهی که (خدایان) بل و نبو ، فرمانرواییش را دوست دارند ( و ) پادشاهی او را با دلی شاد ، یاد می کنند . آنگاه که با آشتی به [ درون ] بابل آمدم

23- جایگاه سروری ( خود) را با جشن و شادمانی در کاخ شاهی برپا کردم . مردوک ، سرور بزرگ ، قلب گشاده ی کسی که بابل را دوست دارد [ همچون سرنوشتم ] به من [ بخشید ] ( و ) من هر روز ترسنده در پی نیایش او بودم .

24- سپاهیان گسترده ام با آرامش درون بابل گام بر می داشتند . نگذاشتم کسی در همه ی [ سومر و ] آکد هراس آفرین باشد.

25- در پی امنیت [ شهر ] بابل و همه ی جایگاه های مقدسش بودم . برای مردم بابل … ، که بر خلاف [ خواست خدایان ] یوغی بر آنان نهاده بود که شایسته شان نبود

26- خستگی هایشان را تسکین دادم ( و ) از ( بندها ) رهایشان کردم . مردوک ، سرور بزرگ ، از رفتار [ نیک من ] شادمان گشت ( و)

27- به من ، کوروش ، شاهی که از او می ترسد و کمبوجیه پسر تنی [ام و به] همه ی سپاهیانم

28- برکتی نیکو ارزانی داشت . بگذار ما با شادی در برابرش باشیم ، در آرامش ، به [ فرمان ] والایش ، همه ی شاهانی که بر تخت نشسته اند

29- از هر گوشه ی ( جهان ) از دریای پایین ، آنان که در سرزمین های دور دست زندگی می کنند ،

( و ) همه ی شاهان سرزمین ( آمورو ) که در چادر ها زندگی می کنند ، همه ی آنان ،

30- باج سنگینشان را به شوانه ( بابل ) آوردند و بر پاهایم بوسه زدند از ( شوانه / بابل ) تا شهر آشور و شوش

31- آکد ، سرزمین اشنونه ، زمبن ، شهر متورنو ، در تا مرز گوتی [ جایگاه های مقدس آن سوی ] دجله که از دیرباز محراب هایشان ویران شده بود

32- خدایانی را که درون آنها ساکن بودند به جایگاه هایشان باز گردانیدم و ( آنان را ) در جایگاه ابدی خودشان نهادم . همه ی مردمان آنان ( آن خدایان ) را گرد آوردم و به سکونتگاه هایشان بازگرداندم و

33- خدایان سرزمین سومر و آکد را که نبونید - در میان خشم سرور خدایان - به شوانه ( بابل ) آورده بود ، به فرمان مردوک ، سرور بزرگ ، به سلامت

34- به جایگاهشان باز گرداندم ، جایی که دلشادشان می سازد باشد تا خدایانی که به درون نیایشگاه هایشان باز گرداندم

35- هر روز در برابر بل و نبو ، روزگاری دراز ( عمری طولانی ) برایم خواستار شوند ( و) کارهای نیکم

را یاد آور شوند و به مردوک ، سرورم چنین بگویند که : کوروش ، شاهی که از تو می ترسد و کمبوجیه پسرش

36- بگذار آنان سهمیه رسان نیایشگاه هایمان باشند تا روزگاران دراز . … و باشد که مردمان بابل [ شاهی او را ] بستایند . من همه ی سرزمین ها را در صلح قرار دادم

37- …[ غاز ] دو مرغابی ، ده کبوتر ، بیشتر از [پیشکشی پیشین] غاز و مرغابی و کبوتری که …

38- … [روزانه] افزودم … در پی استوار کردن باروی دیوار ایمگور - انلیل ، دیوار بزرگ بابل برآمدم

39- … دیواری از آجر پخته ، بر کناره ی خندقی که شاه پیشین ساخته بود ، ولی ساختش را به پایان [ نبرده بود ] … کار آن را [ من … به پایان بردم ]

40- … که [شهر را از بیرون در بر نگرفته بود] که هیچ شاهی پیش از من ( با ) کارگران به بیگاری [گفته شده ی سرزمینش در] شوانه ( بابل ) نساخته بود .

41- … … ( آن را ) [ با قیر] و آجر پخته از نو بنا کردم و [ساختش را به پایان رساندم ] .

42- [ دروازه های بزرگ از چوب سدر] با روکش مفرغین ، من همه ی آن درها را با آستانه [ها و قطعات مسی] کار گذاردم .

43- … … [ کتیبه ای از ] آشور بانیپال ، شاهی پیش از من [روی آن] نوشته شده بود [درون آندیدم] .

44- … … [ او … مردوک ] سرور بزرگ ، آفریننده ی …

45- … … [… من …] همچون هدیه ای [ پیشکش کردم ] … برای خشنودی ات ، تا به جاودان .

من به طور طبیعی آن میزانی آزادم که همان اندازه، هیچ کس یا هیچ جمعی از انسان ها در فعالیت من مداخله نمی کنند.
آزادی سیاسی در این معنا فضایی است که در آن یک فرد می تواند بدون جلوگیری توسط دیگران، عمل کند. اگر من از سوی دیگران منع شوم از انجام کاری که در غیر آن صورت انجام می دادم، به همان درجه غیرآزادم؛ و اگر این فضا از سوی دیگران، فراتر از حداقلی، مورد مداخله قرار گیرد، می توان مرا مجبور یا شاید برده نامید. 😛 😛

ساده ترین تعریف از نظر من
آزادی قدرت داشتن برای انجام دادن هر کاری است که به دیگران زیان نرساند

↩ Cad
اون قسمت اول رو خیلی خوب تعریف کردید
پس آزادی فردی میتواند میزان داشته باشد یعنی هر فرد به اندازه میزانش آزاد است که در اوست؟
یعنی اگر یک فرد توانایی آزادیش فراتر از کل جامعه پیرامونش باشد میتواند نا خو آگاه قدرتمند شود و آزادیش بیشتر و بیشتر شود.
و اگر از طرف معکوسش نگاه میزان آزادیش کمتره یقینان ترد تر میشودو در نهایت ممکنه در انزوای کامل برود که میشود حرف پایانی شما که گفتید بردگی؟
پس من نتیجه میگیرم که اونکه آزاد تره اونی رو که محدود تره و میزانش کمتره رو برده میکنه.

↩ kimia100
میشه این نتیجه رو گرفت.
مثال زندش جامعه خودمون به خاطر آزادی و قدرتی که از آزادی گرفتن ببین کجاها رسیدن…
آزادی زیاد فساد آوره.
بحث طولانی هست.باید خیلی صحبت بشه در موردش

↩ Cad
من توان و قدرتم اگر بیش از دیگران باشد خوب تبعا به دیگران اسیب میرسد.
یک جنگل رو فرش کنید.
درختانی که زود تر و سریعتر رشد کنند طبیعتا شاخ وبرگهاشونم بیشتر خواهد بود و این شاخ و برگه میتونه جلو رشد ضعیف ترین ها رو بگیره و نابودشون کنه به مرور زمان
شاید اون درخت قدرتمند اصلا هیچ تقصیری هم نداشته بازه ولی میزان تواناییش در رسیدن به خورشید برای دیگران همان نقش اسیب رسانی رو بازی میکند

آزادی در عمل وجود خارجی نداره

همیشه چهارچوب محدود کننده ای هست

↩ Cad
افرین عالی بود من همینو میخواستم بشنوم.
من معتقدم آزادی در تمام اعصار از ازل تا ابد یک فرضیه خواهد ماند که هیچ وقت و هیچ کجای دنیا مطلق نمشه و اگرم جایی هست که فکر میکنمی آزادی وجود داره چون ما آزاد های بزرگ رو میبینیم که ناتوانان در زیر سایه های تاریکشان محو میشن و میمیرن

↩ kimia100
ازادی برای جماعت شهوانی فقط کون لخت گشتنه 😂 😂

↩ Jonas
آفرین
خلاصه ترین تعریف آزادی همینه 💋 💋 💋 💋 💋
ممنون از مشارکتتون

↩ kimia100
خواهش میکنم ، تایپیک خوبی زدی

↩ (Mr.(X
دقیقا
من این تاپیک رو زدم تا ببینم واقعا چه قدر مفهوم آزادی رو میشه از این جماعت (بلانسبت جماعت خردمند و فهیم و تفریحی و شوخ و مشتی )آلت مغز استخراج کرد.

↩ Jonas
قربونت عزیزم

↩ kimia100
فقط همینه دوست عزیز،مطمئن باش
دشمنی اکثرشون هم با اسلام خدا سیاست و همه اینا هم برمیگرده به همین که چرا مثلا همجنسگرایی داخل منع شده

لا به لاشون شاید یکی بیاد پیدا بشه که اره چرا نمیشه حداقل ازاد تر داخل خیابون گشت 😀 🌹

متاسفانه تعریف آزادی در ایران بخصوص اییییران چار دیواری اختیاریه 😬 😒

↩ (Mr.(X
بله دقیقا
حرفم که میزنی وصلت میکنن به خدیجه خانم فرمانده بسیج محلشون
یا وصلت میکنن به نظام کوفتی

↩ kimia100
بخدا دهنمون سرویس شد
یه حرفی با منطق خودمون نمیتونیم بزنیم …
انگار بایدِ باید با اینا هم صدا باشیم

↩ (Mr.(X
من همیشه سعی میکنم منطقی که جامعه پسند تره رو قبول کنم نه اینکه حرف چنتا ادم شل مغز بلانسبت

↩ kimia100
با اون سیستمی که شما تو ذهنته ما هیچ وقت انسان آزاد نداریم (توصیه میشه فیلم ماتریکس رو ببینید)

نظر دوستانم بدونیم درباره آزادی

↩ mahdi0079
خب سیستم تو مغز من نیست
این واقعیت جهانیه
تمام دنیا با چیزی با اسم (شبهه آزادی )دارن زندگی میکنن
توی همین سایت رو بگردی آزادی ها همه با هم اغلب متفاوته

↩ Ser0t0nin_Addict
آفرین دوست عزیز توصیف جالب و خوبی بود .
هر قدر آزاد باشیم ولی وقتی افکارمان اسیر مهملات و عقاید و نظر های هنجار و نا هنجار باشه ‍‍آزادی نیس اسارت است

↩ Sosofus
ترس ها که لازمه بقا هستن
ترس ُ شجاعت هر دو در دو طرف کفه یک ترازو هستن
یکی از رازهای بقای بشری و ازدیاد جمعیت بشری درک صحیح از ترس است

سوال خیلی جالبیه.
یه نفر آزادی رو تعریف کرده:
جایی که از گفتن حقیقت اونطور که هست ، ترسی نداشته باشی…

تعریف خوبیه ولی من فراتر از اون فکر میکنم.
من اینطوری تعریف میکنم:
آزادی، جایی هست که نیازی به دروغ نداشته باشی…

البته این برداشت از آزادیه، وگرنه با تعریف بین المللی و کتاب ها و اینا کاری ندارم… 👌

↩ alishpesar
آزادی یعنی مجبور به کاری که دوست نداری نباشی

↩ alishpesar
بله درسته
ولی من تنها جای آزاد رو اونجا نمیدونم
تعریف من از آزادی یه جور دیگه است
بنظر من به تعداد انسانهای و موجودات کره زمین تعاریف از آزادی هست و هر کدامشان با دیگری متفاوته

من با این تاپیک تونستم قدرت تشخیص و مقدار درک کاربران این سایت رو از نظر اشتراک گذاری مطالب بسنجم
متاسفانه این تاپیک دیدید که کم بازدید خورد
چون وقتی از ازادی میگی مردم سطح تفکراتشون در حدی مونده که جامعه چهل ساله اونو نگه داشته
آزادی در این مملکت فقط منوت میشه به ولنگاری و بی بندو باری و اگه کسی این حرفا رو بزنه بهش انگ خایه مال و بسیجی و مذهبی میزنن
حقم دارن ها
چون اندازه تفکرشون رو همین قدر رشد دادن از کودکستان که رفتن همین مسیر رو براشون تعریف کردن
و این باعث شده افکار ملت ما بست و محدود بمونه
هیچ قانونی هیچ کشوری تا الان نتونسته آزادی با مفهوم ذهن بشری رو اماده کنه و ارائه بده مگر خود انسان در چهار چوب اختیارات تام ذهنی خودش.
ما ادما تنها جای یکه برامون آزادی مطلق هست در افکار و ذهنمان هست
من در افکار به هر کاری دست میزنم حتی به کار هایی که در ان هیچ تخصصی ندارم که اگه در واقعیت انجامش بدم ممکنه یک فاجعه زیستی هم ببار بیارم.
پس من فقط در خودم ازادم و در جامعه ازادی خودش محدودیت هایی داره

↩ alishpesar
الان اگه یه عنوان سکسی بزارم و بعد توی متن تاپیک فحش بزارم همه میریزن ببینم من ماردشون رو فحش دادم یا خواهرشون رو خخخ

↩ yarghadimi
وقتی به کاری که دوست نداری مجبور میشی یعنی داری به خودت دروغ میگی.
فرقی با نکته بالا نمیکنه چون دوست نداری با خودت صادق باشی.
شاید هم دوست داری ولی صادق بودن هزینه زیادی برات داره واس همین بیخیال میشی…

دموکراسی به نظر من شاید راه درستی باشه (که البته راهش هم بعضا برعکس جواب میده مونده منطقه جغرافیایی!) ولی هدف خوبی نیست.

دموکراسی تعریف پیش پا افتادش اینه که مردم برای انتخاب آینده خودشون اختیار داشته باشن.
ولی حقیقتا چیزی که در دنیا میبینیم (چه در دنیا چه در ایران) اینه که مردم آینده خودشون رو انتخاب نمیکنن و اختیار ندارن ، بلکه آینده پولدارا رو انتخاب میکنن و از طرفی خود اختیار هم مفهومش عوض شده!
اختیار یعنی اونی که تورو به باور و تضمین رسونده و تو انتخاب میکنی.
درحالی که واقعیتش اینه که رسانه ها توده افکار مردم عامه رو خیلی راحت میتونن عوض کنن. (به اصطلاح انتخاب مردم عامه لزوما انتخاب درستی ممکنه نباشه چرا که اونها انتخاب نکردن بلکه رسانه ها انتخاب کردن بنابراین جامعه و مردم از خودشون اختیاری ندارن و هرکسی تبلیغ بشه و پولدار باشه درنهایت برنده میشه که بهش دیکتاتوری رسانه ای میگن که مخالف شایسته سالاری هست.)
ثانیا، دموکراسی نتیجه عکس هم بعضی مواقع داره!
مثلا همین ایران ، هرچقدر دموکراسی تر شده گوه تر شده ، کافیه ایران شاهنشاهی رو با جمهوری اسلامی مقایسه کنی.
لیبی هم همینطور، گفتند دیکتاتور تاریخش گذشته، انداخنش بیرون، حالا دربه در دنبال یه دیکتاتور جدید هستن که وضعیتشون رو بتونه جمع کنه.

ما نه تنها به دموکراسی نرسیدیم، بلکه قربانی دموکراسی شدیم.

به قول مولانا:
بی خودم کن ، که از آن حالتم آزادی هاست…

در بند خودمون نباشیم آزادیم!

↩ kimia100
خیلی تلخه
اینکه شما باید بجنگی تا جایی که جا داشته باشی برای بقا
این بقا اخلاق نمیشناسه
2 تا ساحت میشناسه
ساحت قدرت
ساحت اقتصاد
و فقط مسله کیفیته
چون مجبورت میکنه با کیقیت قوی نشی میمیری