?پست اینستاگرامی کارلوس کیروش
?هیچ کلمه ای تشکر من از بازیکنانم را توصیف نمیکند. آن ها در طول این سال ها همه تلاش، حمایت و تعهد خود را به کار گرفتند. باعث افتخارم بود که در طی این 8 سال شانه به شانه این مردان حضور داشتم و همیشه و همیشه با شخصیتی فوقالعاده با همه سختی ها رو برو شدیم. شخصیت و منشی که من فکر میکنم شایستگی حضور در فینال را داشت
? به ژاپن تبریک میگویم. تیمی که امشب بهترین تیم در زمین بود. اما غرور و افتخار متعلق به تیم ملی ایران است، برای آنچه که برای مردمشان ساختند، برای فوتبالی که به جهان نشان دادند، برای میراثی که برای آیندگان به جای گذاشتند، این یکی از بهترین خانواده های فوتبالی بود که من در آن حضور داشتم، و برای این بازیکنان بهترین آرزو هارا دارم؛ حالا پایان اینجاست.
?من کار خودم به روش خودم انجام دادم. من با حمایت کادر فنی ام، همه تلاشم را کردم. از همه شما متشکرم. و همچنین با تشکر از همه طرفداران ایران
همه برای تیم ملی …"
? آهنگی که کیروش در مصاحبه آخر به آن اشاره کرد
And now, the end is near
And so I face the final curtain
My friend, I’ll say it clear
I'll state my case, of which I’m certain
همینه دیگه این آخرشه
این که جلومه پرده ی آخره
ببین رفیق راستشو بخوای
.
I've lived a life that’s full
I've traveled each and every highway
But more, much more than this
I did it my way
برات میگم روزگارمو که بهش ایمان دارم
زندگیمو پُر زندگی کردم هر پیچ و خمشو رفتم
و از همه ی اینا مهم تر مهم تر از همه چی
راه خودمو رفتم
.
Regrets, I’ve had a few
But then again, too few to mention
I did what I had to do
And saw it through without exemption
نه اینکه گاف ندادم، دادم
اما خب نمی ارزه آدم بهش فکر کنه
کارایی رو کردم که باید می کردم
دِلو زدم به دریا بی گرفت و گیر
.
I planned each charted course
Each careful step along the byway
And more, much more than this
I did it my way
تو تمام راه واسه هر قدمش
واسه هر دوره ش حساب کتاب داشتم
و از همه ی اینا مهم تر مهم تر از همه چی
راه خودمو رفتم
.
Yes, there were times, I’m sure you knew
When I bit off more than I could chew
But through it all, when there was doubt
I ate it up and spit it out
I faced it all and I stood tall
And did it my way
آره خب، مطمئنم که می دونی
وقتایی هم بوده که لقمه ی گنده تر از دهنم برداشتم
با همه ی اینا اگرم شک داشتم
بازم لقمه گندهه رو پس نزدم
خوردم و بالا آوردم
با همه اش مواجه شدم
و راه خودم رو رفتم
.
I've loved, I’ve laughed and cried
I've had my fill my share of losing
And now, as tears subside
I find it all so amusing
عاشق شدم، خندیدم، گریه کردم
یه چیزایی به دست آوردم
بعضی وقتا هم از دست دادم
و حالا که دیگه چشمه ی اشکم خشک شده
همهشون واسم جالبن
به این فکر می کنم
که با همهشون حال کردم
.
To think I did all that
And may I say - not in a shy way
Oh no, oh no, not me
I did it my way
و بذار بگم بی خجالت
ابدا"، ابدا"
خجالت مجالت سرم نمی شه
من راه خودمو رفتم
.
For what is a man, what has he got
If not himself, then he has naught
To say the things he truly feels
And not the words of one who kneels
The record shows I took the blows
And did it my way
مگه آدم چیه؟، چی داره مگه؟
اگه خودش نباشه،هیچی نیست
حرفی رو باید بزنه ،که احساسش کرده
نه اینکه بلغور کنه،حرفای بقیه رو
آمارش معلومه:
من، همه رو به جون خریدم و
راه خودمو رفتم.
.
Yes, it was my way
بله این راه منه
کیروش همان نام کوروش به زبان پرتغالیست
ضمیمه برای کم حافظه گان↘
ایران دوباره افتاد تو تله عربای کثیف و حرومزاده.سال 2015 جام ملتهای آسیا تو استرالیا ایران به ناحق و با ناداوری به عراق باخت.ویلیامز داور استرالیایی حتی کی روش هم از کنار زمین اخراج کرد تا تمرکز بازیکنارو بهم بزنه.دیشبم داور استرالیایی گذاشتن تا با توجه به ضربه خوردن از داور تو دوره قبل تمرکز بازیکنای ایرانیو بهم بزنن که موفق هم شدن.ولی چیزی که آدمو اذیت میکنه غیرحرفه ای بودن بازیکنای ایران هست که بجای ادامه بازی و دفاع کردن از دروازه هجوم بردن سمت داور تا اعتراض کنن و باعث شدن که گل بخوریم.داور نمره خوبی گرفته برای قضاوت تو بازی دیشب حتی کارشناسای داوری ایران هم این موضوع رو تایید میکنن که قضاوت بی نقصی داشت ولی اگه ایران یکم مثل ملخ خورای کثیف تو کنفدراسیون برش داشت نباید اجازه میدادن که برای بازی تو این مرحله از داور استرالیایی استفاده کنن با توجه به ضربه خوردن از داور استرالیایی تو دوره قبل.هدفشون حذف ایران بود که موفق هم شدن.
دقیقن همینه که میگی،منم حرف دارم برای نوشتن اما اذیت میشم.
راستی اگ میخای ببینه برو تو پیجش اینستا و کامنت بزار
من ازین مرد چیزها یاد گرفتم گاهی باخودم میگم کاش میتونستم پیشش بودم میتونستم بیشتر یاد بگیرم.از هنر حرف زدن تا رویا ساختن و تلاش برای رسیدن به رویایی که ساختی
می دونید یه عده عوام و بی سواد خیلی انگ ها بهش زدن سر مبلغ قرارداد و پولکی بودن و…در حالی که طی دوره حضورش ۲۲ میلیون دلار برای فدراسیون فوتبال ایران درآمد ارزی ایجاد کرد که خیلی خیلی بیشتر از دستمزدش بود و فدراسیون خواب این پول ها را نمی دید این پول ها جایزه ی فیفا به ایران بود به خاطر حضور فوتبال ایران در دو جام جهانی و نیمه نهایی جام ملت های آسیا…اما اکثریت اینا را نمی دونن …فقط خدا کنه تیم را به این مربی های داخلی ندن که دوباره باند بازی و بازیکن سالاری شروع نشه…الان حرف از مورینیو و کلینزمن و زیدان هست که البته هیچ کدام در زمینه فوتبال ملی تجربه خاص موفقی نداشتن…دیشب ما به خودمون باختیم نه به داور به خاطر چند بی دقتی و حرکت آماتوری دفاع …
عجیبه چرا تا حالا نمیدونستم ؟؟؟؟؟
یه خاننده زن امریکایی هست که فامیلش سایروسه cyrus،معنیش میشه کوروش.
دیشب یکی از بدترین شبهای زندگیم بود. تا چند ساعت بعد از باخت مثل ادم سکته زده بی حس بودم. انگار مردم این کشور عادت کردن به اینکه تا قدم اخر پیش برن و وقتی فکر میکنند پیروزی تو مشتشونه فقط یه قدم کم بیارن. اما بیشتر از باخت به خاطر کیروش ناراحت شدم. زحمتی که تو این 8 سال کشید و مبارزه ای که با قساد کرد. تو کشوری که از بالا تا پایینش باند بازی و کثافته معلومه خیلیها منتظر این اتفاق بودن. منتظر باشید تا یکسال دیگه تیم ملی برمیگرده به زمان دایی و قلعه نوعی که بردن تیمهای درجه دو اسیا هم براش سخته.
تقدیم به کیروش عزیز: همیشه همه چی عالی بود تا وقتی که رویای رسیدن مسیرو کشت…
دیشب یکی از بدترین شبهای زندگیم بود. تا چند ساعت بعد از باخت مثل ادم سکته زده بی حس بودم. انگار مردم این کشور عادت کردن به اینکه تا قدم اخر پیش برن و وقتی فکر میکنند پیروزی تو مشتشونه فقط یه قدم کم بیارن. اما بیشتر از باخت به خاطر کیروش ناراحت شدم. زحمتی که تو این 8 سال کشید و مبارزه ای که با قساد کرد. تو کشوری که از بالا تا پایینش باند بازی و کثافته معلومه خیلیها منتظر این اتفاق بودن. منتظر باشید تا یکسال دیگه تیم ملی برمیگرده به زمان دایی و قلعه نوعی که بردن تیمهای درجه دو اسیا هم براش سخته.
تقدیم به کیروش عزیز: همیشه همه چی عالی بود تا وقتی که رویای رسیدن مسیرو کشت…
دقیقن منم ازهمین میرنجم.گفتنیهارو برخیشو گفتی و ب نکته هایی اشاره کردی که همیشه ملکه ذهنمه.دوسدارم منم اضافه کنم ادامشو ، اما اذیت میشم!
عکس امروز در فرودگا
آرزویمان شکستن طلسم ۴۳ ساله بود اما سنگینترین شکست فوتبال ایران در تاریخ جام ملتها ثبت شد.
ضمناً برای اولین بار پس از بیست و سه سال در جام ملتها، در ۹۰ دقیقه باختیم.
موقع سوت پایان اگر احمدی (دهان اجارهای روبیکا و مهدی تاج) میخواست مثل عادل جام جهانی ۲۰۰۶ خداحافظی کند باید میگفت خداحافظ اوتهای پرتاب دیسکی.
خداحافظ تیمی که از سرمربی تا ستارهاش به منتقدان هیس دادید و آنان را حسود و خائن نامیدید.
گل اول ژاپن، محصول حربه جنگ روانی است که کارلوس به تیمش آموخته. چقدر در نقد این پرخاشگری نوشتیم. بارها فغانی گفت خواهش میکنم نکنید. برای هر اوت و کرنر سمت داور یورش نبرید.
چرا از ژاپن برای کرنر اشتباه، کسی سمت داور نرفت؟ احسان و امید و امیری برای داوری، فقط یک سوت کم داشتند.
کارلوس از اخراج لجوجانه دستیاران در اردوی امارات و بازی مضحک مقابل کارگران آفریقایی مقیم دبی! مهارناپذیر شد.
اما نه از فدراسیون آلوده کاری برآمد نه وزارتی که دل به مصادره موفقیتها بسته بود. غافل ازینکه کارلوس پس از توافق شش ماهه، برای تمدید ۴ ساله بی اعتنا به دولت، دنبال رهبر و حکم حکومتی است.
پروین همزمان سرمربی پرسپولیس و تیم ملی بود اما این دو تکه شدن عامدانه هواداران توسط کیروش در تاریخ فوتبال ایران لنگه ندارد.
گشت ارشاد مجازی با نام 2019 iran nightmare مشغول شکار منتقدان شد تا با تگ و منشن، کارلوس پرستان را با سلاح تهدید و فحاشی، سراغ منتقدان بفرستد.
هرکس در فوتبال حرف بی ربطی زد در ۹۰ قصابی شد اما عادل ناگهان ۲ دهه اعتبار را کنار نهاد و گفت: با افتخار کیروشیپورم.
از رشیدپور تا کامبیز حسینی، عکس کارلوس را در ماه میدیدند و درباره “سوریهای شدن” فوتبال پس از رفتن کیروش هشدار میدادند.
ما امشب با خود کارلوس، سوریهای شدیم.
برخی از هموطنان عزیز که همواره و سرسختانه مدافع قانونمندی، احترام متقابل، حق پرسشگری مردم و وظیفه پاسخگویی مسئولین، تفکیک وظایف، حق نقد و آزادی بیان هستند، در قبال کیروش از قانون شکنی، قلدری، تحقیر، ستایش دیکتاتوری و بستن دهان منتقدین حمایت کردند.
بسیاری، ورزش را فقط در تورنمنتهای مهم دنبال میکنند (المپیک، جام جهانی و…) هواداران فصلی نگران تکرار بازیکن سالاری دوران جلال طالبیاند. نمیدانند الان از سپاهان در صدر لیگ تا سپیدرود ته جدولی، ریشه بازیکن سالاری خشکیده.
گرچه همین تیم ملی، هم بازیکن سالار دارد و هم دردانه.
برنده صاحب همه چیز میشود و بازنده هیچ چیز. جمله طلایی کیروش.
مردی با خدمات فراوان به ایران. افسوس غلتید در مسیر مشابه اغلب دیکتاتورهای تاریخ کشورمان تا آنچه خود با رنج و زحمت کاشته بود را آسان بر باد دهد.
با بهترین قرعه در تاریخ جام ملتها، بازندهای بجا ماند که صاحب هیچ چیز نشده.
(مهدی رستمپور)
موقع سوت پایان اگر احمدی (دهان اجارهای روبیکا و مهدی تاج) میخواست مثل عادل جام جهانی ۲۰۰۶ خداحافظی کند باید میگفت خداحافظ اوتهای پرتاب دیسکی.
خداحافظ تیمی که از سرمربی تا ستارهاش به منتقدان هیس دادید و آنان را حسود و خائن نامیدید.
گل اول ژاپن، محصول حربه جنگ روانی است که کارلوس به تیمش آموخته. چقدر در نقد این پرخاشگری نوشتیم. بارها فغانی گفت خواهش میکنم نکنید. برای هر اوت و کرنر سمت داور یورش نبرید.
چرا از ژاپن برای کرنر اشتباه، کسی سمت داور نرفت؟ احسان و امید و امیری برای داوری، فقط یک سوت کم داشتند.
کارلوس از اخراج لجوجانه دستیاران در اردوی امارات و بازی مضحک مقابل کارگران آفریقایی مقیم دبی! مهارناپذیر شد.
اما نه از فدراسیون آلوده کاری برآمد نه وزارتی که دل به مصادره موفقیتها بسته بود. غافل ازینکه کارلوس پس از توافق شش ماهه، برای تمدید ۴ ساله بی اعتنا به دولت، دنبال رهبر و حکم حکومتی است.
پروین همزمان سرمربی پرسپولیس و تیم ملی بود اما این دو تکه شدن عامدانه هواداران توسط کیروش در تاریخ فوتبال ایران لنگه ندارد.
گشت ارشاد مجازی با نام 2019 iran nightmare مشغول شکار منتقدان شد تا با تگ و منشن، کارلوس پرستان را با سلاح تهدید و فحاشی، سراغ منتقدان بفرستد.
هرکس در فوتبال حرف بی ربطی زد در ۹۰ قصابی شد اما عادل ناگهان ۲ دهه اعتبار را کنار نهاد و گفت: با افتخار کیروشیپورم.
از رشیدپور تا کامبیز حسینی، عکس کارلوس را در ماه میدیدند و درباره “سوریهای شدن” فوتبال پس از رفتن کیروش هشدار میدادند.
ما امشب با خود کارلوس، سوریهای شدیم.
برخی از هموطنان عزیز که همواره و سرسختانه مدافع قانونمندی، احترام متقابل، حق پرسشگری مردم و وظیفه پاسخگویی مسئولین، تفکیک وظایف، حق نقد و آزادی بیان هستند، در قبال کیروش از قانون شکنی، قلدری، تحقیر، ستایش دیکتاتوری و بستن دهان منتقدین حمایت کردند.
بسیاری، ورزش را فقط در تورنمنتهای مهم دنبال میکنند (المپیک، جام جهانی و…) هواداران فصلی نگران تکرار بازیکن سالاری دوران جلال طالبیاند. نمیدانند الان از سپاهان در صدر لیگ تا سپیدرود ته جدولی، ریشه بازیکن سالاری خشکیده.
گرچه همین تیم ملی، هم بازیکن سالار دارد و هم دردانه.
برنده صاحب همه چیز میشود و بازنده هیچ چیز. جمله طلایی کیروش.
مردی با خدمات فراوان به ایران. افسوس غلتید در مسیر مشابه اغلب دیکتاتورهای تاریخ کشورمان تا آنچه خود با رنج و زحمت کاشته بود را آسان بر باد دهد.
با بهترین قرعه در تاریخ جام ملتها، بازندهای بجا ماند که صاحب هیچ چیز نشده.
(مهدی رستمپور)
درستش اینه↘
لطفا از آدمها بت نسازید. کیروش هم خوبی داشت و هم بدی، که متاسفانه این یکسال و چند ماهِ اخیر، هرچه قبلا رشته بود رو با دستهای خودش بر باد داد. که این هم تماما از سیاست و نوعِ شخصیتِ ایشونه…
دورانِ پسا کیروش در پرتغال رو ببینید. دقیقا همان کار رو با ایران و تیم ملی ایران و فوتبال ایران کرد و تمام
موقع سوت پایان اگر احمدی (دهان اجارهای روبیکا و مهدی تاج) میخواست مثل عادل جام جهانی ۲۰۰۶ خداحافظی کند باید میگفت خداحافظ اوتهای پرتاب دیسکی.
خداحافظ تیمی که از سرمربی تا ستارهاش به منتقدان هیس دادید و آنان را حسود و خائن نامیدید.
گل اول ژاپن، محصول حربه جنگ روانی است که کارلوس به تیمش آموخته. چقدر در نقد این پرخاشگری نوشتیم. بارها فغانی گفت خواهش میکنم نکنید. برای هر اوت و کرنر سمت داور یورش نبرید.
چرا از ژاپن برای کرنر اشتباه، کسی سمت داور نرفت؟ احسان و امید و امیری برای داوری، فقط یک سوت کم داشتند.
کارلوس از اخراج لجوجانه دستیاران در اردوی امارات و بازی مضحک مقابل کارگران آفریقایی مقیم دبی! مهارناپذیر شد.
اما نه از فدراسیون آلوده کاری برآمد نه وزارتی که دل به مصادره موفقیتها بسته بود. غافل ازینکه کارلوس پس از توافق شش ماهه، برای تمدید ۴ ساله بی اعتنا به دولت، دنبال رهبر و حکم حکومتی است.
پروین همزمان سرمربی پرسپولیس و تیم ملی بود اما این دو تکه شدن عامدانه هواداران توسط کیروش در تاریخ فوتبال ایران لنگه ندارد.
گشت ارشاد مجازی با نام 2019 iran nightmare مشغول شکار منتقدان شد تا با تگ و منشن، کارلوس پرستان را با سلاح تهدید و فحاشی، سراغ منتقدان بفرستد.
هرکس در فوتبال حرف بی ربطی زد در ۹۰ قصابی شد اما عادل ناگهان ۲ دهه اعتبار را کنار نهاد و گفت: با افتخار کیروشیپورم.
از رشیدپور تا کامبیز حسینی، عکس کارلوس را در ماه میدیدند و درباره “سوریهای شدن” فوتبال پس از رفتن کیروش هشدار میدادند.
ما امشب با خود کارلوس، سوریهای شدیم.
برخی از هموطنان عزیز که همواره و سرسختانه مدافع قانونمندی، احترام متقابل، حق پرسشگری مردم و وظیفه پاسخگویی مسئولین، تفکیک وظایف، حق نقد و آزادی بیان هستند، در قبال کیروش از قانون شکنی، قلدری، تحقیر، ستایش دیکتاتوری و بستن دهان منتقدین حمایت کردند.
بسیاری، ورزش را فقط در تورنمنتهای مهم دنبال میکنند (المپیک، جام جهانی و…) هواداران فصلی نگران تکرار بازیکن سالاری دوران جلال طالبیاند. نمیدانند الان از سپاهان در صدر لیگ تا سپیدرود ته جدولی، ریشه بازیکن سالاری خشکیده.
گرچه همین تیم ملی، هم بازیکن سالار دارد و هم دردانه.
برنده صاحب همه چیز میشود و بازنده هیچ چیز. جمله طلایی کیروش.
مردی با خدمات فراوان به ایران. افسوس غلتید در مسیر مشابه اغلب دیکتاتورهای تاریخ کشورمان تا آنچه خود با رنج و زحمت کاشته بود را آسان بر باد دهد.
با بهترین قرعه در تاریخ جام ملتها، بازندهای بجا ماند که صاحب هیچ چیز نشده.
(مهدی رستمپور)
درستش اینه↘
لطفا همینجور رو هوا حرف و تهمت نزنید. و مثلِ کسانی نشید که پست میذارید و ازشون انتقاد میکنید.
من جور دیگهای شمارو شناخته بودم…
مدرک و سند دارید، رو کنید. ایشون از کجا پول گرفته؟
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
این حرفو کسی میزنه که یه تیم درجه یک داشته باشه اخه رو حساب کدوم سابقه این حرفو میزنی انگار یادت رفته تا قبل از کیروش رفتن به جام جهانی واسمون ارزو بود و یک سال در میون میرفتیم. انگار جام جهانی برانکو با اون همه ستاره که اکثرا تو تیمهای خوب اروپایی بازی میکردنو یادت رفته که جلو تیمی مثل پرتغال حتی یک حمله درست حسابی هم نداشت. حد فوتبال ایران رو بدونید بعد انتظاراتتونو با اون هماهنگ کنید. به این بحث ادامه نمیدم چون حرف زدن در موردش واقعا واسم عذاب اوره فقط زمان همه چیو مشخص میکنه وقتی یکی دو سال دیگه واسه رفتن به جام جهانی سی چهل تا امام و پیامبرو به زحمت انداختید که شاید حاجت روا بشیم و از گروه صعود کنید اون وقت خودتون دلتون واسه این روزا تنگ میشه. موفق باشی
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
vagheaan nemifahmam chi migi be keyrosh che rabti dare jepan ye keshvari hastesh ke az aval ro footballesh sarmaye gozari karde ,in neshoon mide keyroosh che morbie khobie ke ba in hame mahdoodiat in teamo jam karde badesh khanoome mohtaram migi ba kodom team bazi kardim motevaje hasti ke team ha ba bazi nemikonan???vagrane ma chimoon az arabestan kamtare ke ba tamame ghodrat haye donya bazi mikone.pas lotfan jaye inghadr harfe digarano mesle tooti tekrar kardan yekam manteghi harf bezan dar akhar mikham bebinam to tahala laghad be koone gorbe zadi ke miyay keyrosho naghd mikoni?asan dar jaygahi hasti ke keyrosho naghd koni?
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
این حرفو کسی میزنه که یه تیم درجه یک داشته باشه اخه رو حساب کدوم سابقه این حرفو میزنی انگار یادت رفته تا قبل از کیروش رفتن به جام جهانی واسمون ارزو بود و یک سال در میون میرفتیم. انگار جام جهانی برانکو با اون همه ستاره که اکثرا تو تیمهای خوب اروپایی بازی میکردنو یادت رفته که جلو تیمی مثل پرتغال حتی یک حمله درست حسابی هم نداشت. حد فوتبال ایران رو بدونید بعد انتظاراتتونو با اون هماهنگ کنید. به این بحث ادامه نمیدم چون حرف زدن در موردش واقعا واسم عذاب اوره فقط زمان همه چیو مشخص میکنه وقتی یکی دو سال دیگه واسه رفتن به جام جهانی سی چهل تا امام و پیامبرو به زحمت انداختید که شاید حاجت روا بشیم و از گروه صعود کنید اون وقت خودتون دلتون واسه این روزا تنگ میشه. موفق باشی
باز هم مراجعهی دوستان به صحرایِ کربلا !
حد فوتبال ایران رو خیلی خوب میدونم. کسی هم از برانکو اسم نیاورد. اگر هم قرار به مقایسهست، سال ۹۸ جلوی یوگوسلاوی فقط با یک اشتباه باختیم، آمریکا رو هم بردیم. دقت کنید، ۲۰ سال قبل. اگر هم نگرانِ جامجهانی رفتن هستید، بدونید که قراره جامجهانی ۴۸ تیمی بشه و دیگه صعود به جامجهانی اونقدا سخت نیست که رفتن به جامجهانی رو شاهکار تلقی کنید.
ضمنا جامجهانی هر چهار سال یکبار برگزار میشه، نه هر سال که قرار باشه یه سال در میون بریم جامجهانی!
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
vagheaan nemifahmam chi migi be keyrosh che rabti dare jepan ye keshvari hastesh ke az aval ro footballesh sarmaye gozari karde ,in neshoon mide keyroosh che morbie khobie ke ba in hame mahdoodiat in teamo jam karde badesh khanoome mohtaram migi ba kodom team bazi kardim motevaje hasti ke team ha ba bazi nemikonan???vagrane ma chimoon az arabestan kamtare ke ba tamame ghodrat haye donya bazi mikone.pas lotfan jaye inghadr harfe digarano mesle tooti tekrar kardan yekam manteghi harf bezan dar akhar mikham bebinam to tahala laghad be koone gorbe zadi ke miyay keyrosho naghd mikoni?asan dar jaygahi hasti ke keyrosho naghd koni?
هر زمان که فارسی نوشتید، بگید تا بخونم و جواب بدم
من هر کامنتی که میخوام بذاریم، میزنه حاوی لینک و مطلب غیر مجاز.
متاسفانه عکس هم نمیشه ضمیمه کرد.
امیدوارم که ادمین جان زودتر رسیدگی کنن به موضوع، چون حرف بسیاره.
کیروش تو مصاحبهاش قبل از جام ملتها گفته بود: «بعضیها فراموش کردند وقتی پا به ایران گذاشتند، مردم از بازی با بحرین به لرزه میافتادند»
مگر تیم تحت هدایت کیروش تا دقیقه ی نود به بحرین نباخته بود، که بالاخره مجتبی جباری گل مساوی را زد. جنابعالی نیز رفت و برگشت مقابل سوریه متوقف شدی. به لبنان و عمان باختی. با اردن و ترکمنستان و فلسطین مساوی کردی. جز اینه که بهترین سرمربیان هم روز بد دارند؟
حالا باز بیایید از نتایج خوب بگید، شما که بیخبر نیستید! :)
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
این حرفو کسی میزنه که یه تیم درجه یک داشته باشه اخه رو حساب کدوم سابقه این حرفو میزنی انگار یادت رفته تا قبل از کیروش رفتن به جام جهانی واسمون ارزو بود و یک سال در میون میرفتیم. انگار جام جهانی برانکو با اون همه ستاره که اکثرا تو تیمهای خوب اروپایی بازی میکردنو یادت رفته که جلو تیمی مثل پرتغال حتی یک حمله درست حسابی هم نداشت. حد فوتبال ایران رو بدونید بعد انتظاراتتونو با اون هماهنگ کنید. به این بحث ادامه نمیدم چون حرف زدن در موردش واقعا واسم عذاب اوره فقط زمان همه چیو مشخص میکنه وقتی یکی دو سال دیگه واسه رفتن به جام جهانی سی چهل تا امام و پیامبرو به زحمت انداختید که شاید حاجت روا بشیم و از گروه صعود کنید اون وقت خودتون دلتون واسه این روزا تنگ میشه. موفق باشی
باز هم مراجعهی دوستان به صحرایِ کربلا !
حد فوتبال ایران رو خیلی خوب میدونم. کسی هم از برانکو اسم نیاورد. اگر هم قرار به مقایسهست، سال ۹۸ آمریکا جلوی یوگوسلاوی فقط با یک اشتباه باختیم، آمریکا رو هم بردیم. دقت کنید، ۲۰ سال قبل. اگر هم نگرانِ جامجهانی رفتن هستید، بدونید که قراره جامجهانی ۴۸ تیمی بشه و دیگه صعود به جامجهانی اونقدا سخت نیست که رفتن به جامجهانی رو شاهکار تلقی کنید.
ضمنا جامجهانی هر چهار سال یکبار برگزار میشه، نه هر سال که قرار باشه یه سال در میون بریم جامجهانی!
سال 98 فرانسه بود جام جهانی نه امریکا
حیف شد که کی روش رفت.تو این 8 سالی که مربی تیم ملی بود ایران هر سال بهتر از سال قبلش بازی میکرد.به معنای واقعی کلمه داشت پیشرفت میکرد.همه بازیکنا هم دوستش داشتن و به حرفش گوش میکردند.تازه یه نظم خاص پیدا کرده بود تیم ملی.باخت مقابل ژاپن هم فقط مقصر مدافعانمون بودن که طبق عادت جهان سومی و غیرحرفه ای بجای بازی کردن رفتن به داور اعتراض کنن.
این آهنگی که آخر تاپیک نوشتی اسمش چی هست?
اگه میشه آپلودش کن
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
vagheaan nemifahmam chi migi be keyrosh che rabti dare jepan ye keshvari hastesh ke az aval ro footballesh sarmaye gozari karde ,in neshoon mide keyroosh che morbie khobie ke ba in hame mahdoodiat in teamo jam karde badesh khanoome mohtaram migi ba kodom team bazi kardim motevaje hasti ke team ha ba bazi nemikonan???vagrane ma chimoon az arabestan kamtare ke ba tamame ghodrat haye donya bazi mikone.pas lotfan jaye inghadr harfe digarano mesle tooti tekrar kardan yekam manteghi harf bezan dar akhar mikham bebinam to tahala laghad be koone gorbe zadi ke miyay keyrosho naghd mikoni?asan dar jaygahi hasti ke keyrosho naghd koni?
قبل جام جهانی که صحبت از بازی تدارکاتی ایران با برزیل و انگلیس شده بود خود کیروش گفت بازی با این تیما هیچ سودی برای ما نداره اونوقت شما رو چه حساب میگی اونا با ما بازی نمیکنن . میدونی چرا قبول نکرد با این تیما بازی کنه؟ چون هم رنکینگ پوشالی تیم به خطر میوفتاد هم از پاداش بردهاش بی نصیب میشد.
در جواب اون دوستمون هم که گفته کیروش بیشتر از حقوقش برای ما درآمد زایی کرده ینی روبرتو مارتینز که نصف کیروش دستمزد میگیره باید بالا تا پایین فدراسیون بلژیکو بگاد دیگه یا دالیش که یک چهارم حقوق کیروشو میگیره .
آدمی که تو قراردادش تا پول دندونپزشکیشو هم از فدراسیون میگیره یهو میاد وسط تورنومنت یاد ملت گشنه ایران میوفته .
قراردادی که یکی از شروطش نظارت بر فوتبال پایه بوده اما دریغ از کوچکترین توجه به فوتبال پایه .
از بحث فنی هم بگذریم آدمی که اخلاق و شخصیت نداشته باشه یه قرون نمیارزه
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
این حرفو کسی میزنه که یه تیم درجه یک داشته باشه اخه رو حساب کدوم سابقه این حرفو میزنی انگار یادت رفته تا قبل از کیروش رفتن به جام جهانی واسمون ارزو بود و یک سال در میون میرفتیم. انگار جام جهانی برانکو با اون همه ستاره که اکثرا تو تیمهای خوب اروپایی بازی میکردنو یادت رفته که جلو تیمی مثل پرتغال حتی یک حمله درست حسابی هم نداشت. حد فوتبال ایران رو بدونید بعد انتظاراتتونو با اون هماهنگ کنید. به این بحث ادامه نمیدم چون حرف زدن در موردش واقعا واسم عذاب اوره فقط زمان همه چیو مشخص میکنه وقتی یکی دو سال دیگه واسه رفتن به جام جهانی سی چهل تا امام و پیامبرو به زحمت انداختید که شاید حاجت روا بشیم و از گروه صعود کنید اون وقت خودتون دلتون واسه این روزا تنگ میشه. موفق باشی
باز هم مراجعهی دوستان به صحرایِ کربلا !
حد فوتبال ایران رو خیلی خوب میدونم. کسی هم از برانکو اسم نیاورد. اگر هم قرار به مقایسهست، سال ۹۸ آمریکا جلوی یوگوسلاوی فقط با یک اشتباه باختیم، آمریکا رو هم بردیم. دقت کنید، ۲۰ سال قبل. اگر هم نگرانِ جامجهانی رفتن هستید، بدونید که قراره جامجهانی ۴۸ تیمی بشه و دیگه صعود به جامجهانی اونقدا سخت نیست که رفتن به جامجهانی رو شاهکار تلقی کنید.
ضمنا جامجهانی هر چهار سال یکبار برگزار میشه، نه هر سال که قرار باشه یه سال در میون بریم جامجهانی!
سال 98 فرانسه بود جام جهانی نه امریکا
بله. سال ۹۸ جامجهانی در فرانسه برگزار شد. یک آمریکا در جملهام اضافه بود که اصلاح شد.
ممنون
کسی بت نمیسازه اما میدونی چرا کیروش دوست داشتنیه؟ چون 100 بازی رو نیمکت ایران نشست اما تو تمام این صدتا بازی هیچوقت از پیش بازنده نبودیم. همیشه یه نوع امید قشنگ تا اخر بازی همراهمون بود حتی مقابل تیمهای آرژانتین، اسپانیا و پرتغال تا لحظه اخر امید داشتیم. واقعا ناسپاسیه کسی بخواد در مورد کیروش بد بگه اونم تنها به خاطر یک بازی.
چند تا از این ۱۰۰ تا بازی با تیمهای درجه یک و حتی درجه دوی جهان بودن؟ به غیر از اون چندتا بازی تو مرحلهی گروهی جامهای جهانی و دوتا بازی دوستانه با سوئد و شیلی، تو این هشت سال کدوم بازی با تیمهای خوب و سطح بالا انجام شده که قرار باشه از پیش باخته باشیم؟
قرار بوده تو بازی با تیمِ کوچه خیابونهای سیرالئون یا بازیهای تکراری و تکراری با ونزوئلا و ازبکستان هم بازنده باشه؟ تازه اون تیمها هم هیچکدوم با تیم اصلی در مقابل ایران بازی نکردن.
بد نمیگیم، اما میخواییم که واقعبین باشیم. تکرار میکنم: کیروش مربیِ خوبی بود، ولی خودش با دستهای خودش، هر آنچه ساخته بود رو خراب کرد
vagheaan nemifahmam chi migi be keyrosh che rabti dare jepan ye keshvari hastesh ke az aval ro footballesh sarmaye gozari karde ,in neshoon mide keyroosh che morbie khobie ke ba in hame mahdoodiat in teamo jam karde badesh khanoome mohtaram migi ba kodom team bazi kardim motevaje hasti ke team ha ba bazi nemikonan????vagrane ma chimoon az arabestan kamtare ke ba tamame ghodrat haye donya bazi mikone.pas lotfan jaye inghadr harfe digarano mesle tooti tekrar kardan yekam manteghi harf bezan dar akhar mikham bebinam to tahala laghad be koone gorbe zadi ke miyay keyrosho naghd mikoni?asan dar jaygahi hasti ke keyrosho naghd koni?
قبل جام جهانی که صحبت از بازی تدارکاتی ایران با برزیل و انگلیس شده بود خود کیروش گفت بازی با این تیما هیچ سودی برای ما نداره اونوقت شما رو چه حساب میگی اونا با ما بازی نمیکنن . میدونی چرا قبول نکرد با این تیما بازی کنه؟ چون هم رنکینگ پوشالی تیم به خطر میوفتاد هم از پاداش بردهاش بی نصیب میشد. در جواب اون دوستمون هم که گفته کیروش بیشتر از حقوقش برای ما درآمد زایی کرده ینی روبرتو مارتینز که نصف کیروش دستمزد میگیره باید بالا تا پایین فدراسیون بلژیکو بگاد دیگه یا دالیش که یک چهارم حقوق کیروشو میگیره . آدمی که تو قراردادش تا پول دندونپزشکیشو هم از فدراسیون میگیره یهو میاد وسط تورنومنت یاد ملت گشنه ایران میوفته . قراردادی که یکی از شروطش نظارت بر فوتبال پایه بوده اما دریغ از کوچکترین توجه به فوتبال پایه . از بحث فنی هم بگذریم آدمی که اخلاق و شخصیت نداشته باشه یه قرون نمیارزه
به نکتههای خیلی خوبی اشاره کردید.
کیروش درباره بازیهای تدارکاتی با تیمهای ضعیف گفت: «اگر بخواهیم مقابل اسپانیا تمرین کنیم و ۹۰ درصد توپ در اختیار اسپانیا باشد، به ما کمکی نمیکند که مقابل یمن پیروز باشیم.»
۱- طبق این منطق، قبل از جام جهانی باید با تیمهای بزرگ بازی میکردیم. اما کیروش آن موقع حرف دیگری زد و معتقد بود شکست پر گل کمکی به ما نمیکند. متاسفانه خبرنگاران (برخلاف دوران قطبی، دایی و قلعهنویی) یادشان میرود تناقضها را گوشزد کنند.
۲- مگر مشکل پیروزی بر یمن داریم که برایش بازی تدارکاتی بگذاریم؟ یمن حتی تا امروز، خودش برای خودش بازی تدارکاتی نگذاشته!
۳- آیا کره جنوبی بخاطر همگروهی با قرقیزستان به مصاف شیلی رفت؟ یا مانند ژاپن و عربستان، رقبای تدارکاتی را بر اساس مرحله حذفی جام ملتها میچینند؟
برو به این کانال
@CarlosQueiroz1