متسفانه چن وختیست که شیوهای اشتبا توی نگارشِ فارسیِ عامیانهیِ فضایِ مجازی در اسفاده از “نخش نمای اضافه” نفوذ کرده و باب شده که جدای از نادرست بودنش از لحاظ دستوری، بسیار لجدرار و رومُخی هم هس! میشه گف هرکی با فضای اینترنت فارسی آشنا باشد کموبیش با این مسله برخورد داشته و چه بسا اعصابشم کم خورد نشده باشه بخاطرش…
از این معضل در توئیتر و اینستاگرام با #هکسره نیز یاد میشود. توی شهوانی هم این خطا کموبیش هس.
قضیه میتواند یا ناشی از بیدقتی باشد یا کمسوادی… بهرحال هر دلیلی که پشتش هس، سعی شود هرگز اینگونه ننویسید! چراکه نه فقط هیچ جذابیتی توش نیس، بلکه تو دلشون یا به شما خواهن خندید یا فحشتان خواهن داد…
نمونه: ← سایته شهوانی ✖ درحالی که درستش میشه: ← سایتِ شهوانی ✔
برا حل این مشکل بد نی یه سر برگردیم به کتاب فارسی دوران اول ابتدایی:
(به جایگذاری کسره دقت شود)
اینجا به زبون کاملاً ساده توضی میدیم مشکل چیست و چرا این قضیه آزاردهندهس، زیادم ادبیاتی و تخصصیش نمیکنیم باشد که کارآمدتر واقع شود!
• نخست نکتهای بسیار مهم و کیلیدی جهت پیشگیری از بروز هرگونه حاشیه و بهانه برا حمله به خودم در این راستا عرض میشود و سپس میریم سر اصل موضو:
##«محاورهنویسی» با «اشتبا نوشتن» متفاوت است!
درواقع از لحاظ دستوری، مشکلی در شکسن واژهها یا تغییر آنها در قالب ادبیات گفتگوی عامیانهی فارسی وجود ندارد.
مثال:
دیگر ← دیگه✔
خیابان ← خیابون✔
میرویم ← میریم ✔
نیست ← نیس✔
رفت ← رف✔
اینا بر اساس تلفظ روزمره و خودمونی فارسیست و خطا نیس. چراکه در «خوانش»ِ گزاره (اونچه مد نظر نگارنده بوده) بیراههای صورت نمیگیرد ولی اسفادهی نابجا از “ه/ـه” در انتهای واژه داخل جمله، موجب غلطاندازی خواهد شد و به اشتبا گمان میرود که یا «منظور ایما و اشارهس» و یا اینکه «جمله تموم شده».
درواقع “ه/ـه” به انتهای واژه، کاربرد صحیحش توی نگارش عامیانهی فارسی در دو جا صورت میگیرد:
١ـ فـعـل
٢ـ اشاره
نمونه: ١ـ این کونِ پسره. ٢ـ کونِ این پسره...
گزارهی نخست، جملهای تموم شدهس و 'ه’ی چسبیده به انتهای واژه، دراصل شکسهشدهی فعلِ ‘هست’ میباشد. ینی جمله به صورت کتابی اینگونه میشود: «این کونِ یک پسر هست» که صدالبته این افشاگری در شهوانی بسیار آشناس و کاربرد وسیعی هم دارد! بهرحال زیاد پیش میاد تاپیک با عناوینی همچون “کون ساناز خانوم”، “کون مهناز جون” و… ایجاد شود حالاینکه آن باسن متعلق به یک فقره پسر اوبنهایست که تمایلات دخترانه دارد. (هرچن اغلب با وجود اظهار مکرر خبر مذکور نیز بازم امّت شومبول به دس، بهندرت متوجه میشوند و همچنان اونجا با بهبه و چهچه هجوم میارن واسه لیسیدنِ چیزی که اصلاً وجود خارجی ندارد!)
گزارهی دوم، معرفی و وصف حال کونِ همان اوبنهپسر میباشد و ‘ه’ در انتهای واژه نشانگر ایما و اشارهس و جمله میتواند اینگونه ادامه داشته باشد: «کونِ این پسره چقد تخمیست. | کونِ این پسره جوش دارد. | کون این پسره از کون دخترا هم که خوشفرمتر است! | و…» و یا جمله میتواند ادامه هم نداشته باشد البته:
A: چقد گشاد بود!
B: چی؟
A: کونِ این پسره.
نمونهی نادرست: ١ـ این کونه پسره ✖ ٢ـ کونه این پسره ✖
از ابهاماتی که در جملههای بالا پیش میاد:
در ابتدای امر، دو کلمه از جملهها خودشون با هم جملهی خبری قلمداد خواهن شد با اشارههایی درهمبرهم. برخی برداشتهایی که صورت میگیرد اینچنین است:
«این کون هست، پسر هست.» | «این کون، پسر هست.» | «این پسر، کون هست.» | «اون کون، این پسر هست.» | «این کون هست ای پسر!»… (کیر ایرج میرزا تو گور راست شد!)
امید است عمق فاجعه با همین مثال ساده هویدا شده باشد!
حال برا اینکه بنگریم خطای مذکور در شهوانی تا چه حد رایج است، به چن نمونه از اشتباهات کاربران در انجمن (بدون ذکر نام کاربری آنها) اشاره میشود:
… درضم این خطا اگر در قسمتای عمومیتر (مث نظرسنجی) [و بخصوص اگه موضو کاملاً جدّی و سیاسی هم باشد!] رخ دهد، بسی مایهی آبروریزیست برا سایت!…
⚠️ **به کاربران VIP توصیه اکید میشود که هنگام درج نظرسنجی، دقت بیشتری خرج شود!**
ایضن خطای دیگر در همین راستا (که البته نسبت به خطایی که پیشتر عرض شد، کمتر رخ میدهد) درست برعکس همین خطاس. ینی اسفادهی نابجا از “کسره(ــِـ)” به جای “ه”!
نمونهها در همین سایت:
اینجا "کسره" اشتبا تو همون **٢**جایی به کار رفته که پیشتر عرض شد مخصوص "ه" در انتهای جملهس (فعل و اشاره) ینی شیوهی درست جملات بالا بدین صورت است:
جهت اطلا و آشنایی بیشتر همچنین میتوانید بنگرید به:
☆ سر و کله این «ه» از کجا پیدا شد؟
☆ نگارش «ه» به جای کسره(ــِ)ی اضافه
☆ غلط ديکته اي که تازه آمده!
☆ فارسی را در وبلاگمان درست بنویسیم
یه نمونه که چن وخ پیشا به طرز شدیدی رو مخ خودم رف↓
هموطن گرامی! عدم رعایت این نکته در پیامرسانیهای اداری و رسمی، نه تنها اعصاب طرف مقابل را بهم میریزد، بلکه موجب زیر سؤال رفتن سطح سواد، شخصیت و حتا آبروی شما نیز میشود!
یه مثال خیلی خوب:
چه آفتاب درخشانی!
چه آفتابه درخشانی!
آیا مفهوم دو جملهی فوق با هم یکسان است؟!
مطلبی از سایت "خوابگرد" به خوبی نشون میده چجوری "ه"ی نابجا میتواند معنا و ارزش محتواییِ جمله را نیز دگرگون کند!
برایم پیام فرستاد که «چه آفتابه درخشانی!»
پرسیدم «مگه آفتابه گرفتید؟ از این آفتابه مسیهای دکوری؟»
جواب داد «خاک تو سره بیذوقت کنن آفتابه چیه!»
برایش یک عدد زبانِ دراز با چشمک فرستادم و نوشتم «مجید دلبندم، خودت به جای آفتاب درخشان نوشتی آفتابه درخشان. در ضمن سرِ من هم تهش ه نداره.»
جواب داد «دسته بابات درد نکنه با این پسر بزرگ کردنش. اصلاً برو گم شو!»
خیلی دوست داشتم همان لحظه بروم گم شوم، ولی طاقت نیاوردم و باز برایش نوشتم «مگر بابای من دسته دارد؟» و چند تا چشم گرد و گشاد هم برایش فرستادم.
جواب داد «وای خدا، آخرش منم مثله خودت دیوونه میکنی!»
فکر کردم دیگر وقتش است واقعاً بروم گم شوم، ولی مگر میشد همانطور که دارم میروم گم شوم، فکر نکنم به معنای مُثله و اینکه مگر مثله با مثلِ و مثه فرق ندارد؟
امان از این هکسره!
یه جای دیگهم که این قضیه به شدّت اعصابخوردکن میشه، زیرنویس فیلماس: جای تأسف داره که چگونه یه مترجم شعورش نرسیده زبون مادری خودشو درست بنویسه... جای تعجب هم داره که بعضی جاها تو همون جمله یه جاشو درست نوشته و جای دیگه غلط!
نمونهای دیگر:
عالی و مفید بود
من که همیشه درست مینوشتم فقط الان متوجه شدم که نباید بنویسم: “مثه” باید بنویسم: “مث”
سپاسگذاریم ?
اووووووووووووو خدائی عجب حوصله ایی داری اما دمت گرم این مساله توجه من رو هم جلب کرده بود. اما جای گفتنش نمی دونم اینجا هست یا نه؟!
مایه خرسندیست که مفید واقع شده.
دیگه بر حسب حال و هوای شهوانی توضی دادم، اگه متنش یوخوده بیادبانهس به بزرگی کیرتون ببخشید...
بر این معضل تا حدودی کم توجهی نظام جدید آموشی هم تاثیر گذاشته
و مشکل من بیشتر از همه، (ی) آخری است که در کتب درسی به جای همزه استفاده میشه
خانه ی ما
من خسته تر از این حرفام که یه (ه) بیخودی بنویسم!به سوادم هم ربطی نداره،کلا خسته ام!هر چند که گاهی مقالاتی رو در حین جوگیری یا عصبانیت مینویسم که با فرضیه ام سازگاری نداره!:(:(
میسی حشری!^-^
یعنی فقد شهوانی کم مونده کلاس اشپزی هم بذاره:D
بعد میگن نرین شهوانی چرا خو؟اینجا که سایت اموزشی هس
البته اموزش سکس بیشتره ? ? ?
یه کلاس درس تو شهوانی کم داشتیم که اونم اضافه شد ?
ولی جدا از شوخی خیلی خوب بود، به نکته جالبی اشاره کردی که اشتباه عامیانه است
بر این معضل تا حدودی کم توجهی نظام جدید آموشی هم تاثیر گذاشته
و مشکل من بیشتر از همه، (ی) آخری است که در کتب درسی به جای همزه استفاده میشه
خانه ی ما
اونی که شما میفرمائید البته ایراد محسوب نمیشود.
هرچن درک میکنم چون بهرحال ما با سیستم فارسی آموزش قدیم (که "حمزه" توش بود) عادت کردیم ولی این کاراکتر چون ریز است، برای برخی ناچیز محسوب شده و اغلب فراموش میشد نگاشته شود و ایضن پیدا کردن کیلیدش در نوشتار دیجیتالی هم مشکلات خودشو داره. برا همین شاید "ی" جایگزین مشهودتری بود که حق معنی را بهتر ادا کند و همونطور که به درستی اشاره نمودید؛ امروزه در نگارش کتب رسمی هم اینچنین به کار برده میشه و از لحاظ ادبی خطا نیس.
در کل هر دوتاش درسته:
ممنونم از پست خوبی که گذاشتی…خود من اول که شروع کردم تو ذهنم میخندیدم و فکر میکردم خودم همیشه و 100 درصد درست مینویسم اما متوجه شدم بعضی جاها اشتباهاتی داشتم…در کل پست خوبی بود…موفق باشی
حرف دل منو زدی. اینقدر حرص میخورم خیلیا این اشتباه و تکرار میکنن. البته بیشترش برمیگرده به گویش لوس دخترخانمای امروزی که کم کم وارد نوشتار فارسی شده.
فقط تخصیر اونا نیس. برخی مردای گنده و پسرایی که خیلی ادعای سواد و کمالاتشون میشه هم زیاد مرتکب این اشتبا میشن و همینم خیلی رو مُخه!
باش😉! ب😉 موضوعه😉 خوبی اشاره کردی! دگ😉 حال😉 فهمیدم!!