همانطور که در تصویر می‌بینید این ستاره به همراه سحابی پروانه (IC 1318) در سمت چپ آن و در بالای این سحابی، ستارگان جوان خوشه‌ای NGC 6910 مشخص می‌باشد. فاصله گاما ماکیان تا زمین 750 سال نوری و فاصله سحابی و ستارگان خوشه‌ای تا ما بین 2000 تا 5000 سال نوری میباشد.

بازم عالیییییی میسییییییییییییییییی

این سحابی که در صورت فلکی کارینا قرار دارد، فاصله‌اش تا زمین در حدود 12،000 سال نوری میباشد.

سحابی مذکور توسط جان هرشل در سال 1834 کشف گردید.

اگر كل تقويم كيهانی را از لحظه خلق جهان تاكنون در تقويم يك سال زمينی خلاصه كنيم، رويدادها بصورت اين ويديوی بی‌نظير با اجرای “دگراس تايسون” خواهد بود

*** یک غبار کیهانی نسبتا نزدیک است در فاصله 8800 سال نوری در صورت فلکی قیفاووس واقع شده است. ابرهای عظیمی که جرمی معادل 400،000 خورشید را دارا می‌باشند، تحت کشمکش شدید ستاره‌سازی قرار دارند***

نزدیکترین کهکشان به ما کهکشان کوتوله “سگ بزرگ” (Canis Major) با فاصله 25،000 سال نوری است.
فاصله ما با این کهکشان از فاصله ما تا مرکز راه شیری خودمان کمتر است.

منطقه ستاره‌خیز عظیمی در فاصله 6500 سال نوری از ما، در صورت فلکی کاسیوپه به نام “سحابی روح” وجود دارد كه سرشار از حباب‌های تهی‌پیکر است. این تصویر توسط تلسکوپ هرشل گرفته شده است

عالیییییییییییییی
واقعا افرین به این همه مطالب جذاب

از پیام پر از لطف هر دوی شما عزیزان ممنون و سپاسگزارم ? ?

من هم از همراهی شما بو محبتی که دارید تشکر میکنم ?

داداش بحث علمی و جدی هستش، هر کسی بخنده از کلاس بیرونش میکنم، به این دلیل خخخ تعطیل بود ?

مثل همیشه عالی ? (clap)

سیلام به برو بکس ناسا ? (wanking) (wanking)

دوستانی که به علوم فضا و نجوم علاقه دارن میتونن این ای دی رو توی اینستا فالو کنن_r.m.98_ :)

ای آفرین! به این پشتکار ?

آاااافرین! این امضا خوبه ? ?

این ویدئو عالی بود کامبیز ?

من تازگیها یه چندتا ویدئوی دیگه هم درباره نجوم و طرز شکل گیری زمین، و همینطور فرگشت دیدم که خیلی به شناختم از دنیا کمک کردن. که البته همه اینهارو مرهون زحمات شما در این تاپیکهای پربارت میدونم. ممنون ?

Mind_Freak محترم، داداش فرهاد، روناک عزیز، ترومن جان و r.m.98 گرامی؛

از لطف و مرحمت همگی شما سپاسگزارم و منو عفو کنید که تک‌تک جواب ندادم چون فاصله می‌افتاد بین مطالب و پیوستگی اونها از بین میرفت، داداش فرهاد سانسا جان که نخندید تا بیرونش کنم، ترومن عزیز اختیار داری، علاقه و پیگیری و دنبال مطلب رفتن خود شما بوده که نتیجه‌اش یادگیری در مورد کائنات شده و این خیلی خوبه، به هر کدوم از شما عزیزان دل یه شاخه گل تقدیم میکنم: ? ? ? ? ?

این تصویر موقعیت کاوشگرهای وُیجر 1 و همچنین وُیجر 2 را نسبت به هلیوسفر (یک حباب محافظ که توسط خورشید ایجاد می‌شود و تا بعد از مدار پلوتو امتداد دارد) نشان می‌دهد. ویجر 1 در سال 2012 از هلیوپوز یا لبۀ هلیوسفر عبور کرد. ویجر 2 هنوز در هلیوشیث یا بخش خارجی هلیوسفر قرار دارد.

ویجر 2 به فضای میان ستاره‌ای نزدیک شده است، این کاوشگر ناسا که در حال حاضر در سفر به سوی فضای میان ستاره‌ای است افزایش پرتوهای کیهانی را در خارج از منظومه شمسی‌ ما تشخیص داده است

ویجر 2 که در سال 1977 میلادی پرتاب شد تاکنون حدود 17.7 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله گرفته است. به بیان دیگر، بیش از 118 بار دورتر از فاصلۀ زمین تا خورشید است.

از اواخر ماه آگوست 2018، ابزار زیرسیستم پرتوهای کیهانی در ویجر 2 تقریبأ %5 افزایش در سرعت برخورد پرتوهای کیهانی با این فضاپیما را در مقایسه با اوایل آگوست همین سال تشخیص داده است.

پرتوهای کیهانی ذراتی پرسرعت هستند که به خارج از منظومه شمسی تعلق دارند. برخی از این پرتوهای کیهانی توسط هلیوسفر مسدود می‌شوند، بنابراین برنامه‌ریزانِ مأموریت انتظار دارند که ویجر 2 بتواند افزایش سرعت این پرتوها را با نزدیک شدن به هلیوسفر و عبور از مرز آن اندازه‌گیری کند.

این حقیقت که ویجر 2 ممکن است 6 سال پس از ویجر 1 به هلیوپوز نزدیک شود نیز حقیقتی قابل تأمل است زیرا هلیوپوز در حین چرخۀ فعالیت 11 ساله‌ خورشید به عقب و جلو حرکت می‌کند

توضیح: خورشید به دلایلی که همچنان نامعلوم است، در دوره‌های 11 ساله به اوج فعل و انفعالات مغناطیسی می‌رسد و در همین هنگام است که لکه‌های خورشیدی پدیدار می‌شوند.

اد استون دانشمند پروژه ویجر: شاهد تغییراتی در محیط پیرامون ویجر 2 هستیم و هیچ شکی نسبت به آن وجود ندارد. ظرف ماه‌های آتی چیزهای زیادی را یاد خواهیم گرفت، اما هنوز نمی‌دانیم چه زمانی به هلیوپوز می‌رسیم. هنوز به آنجا نرسیده‌ایم و این تنها چیزی است که می‌توانم با اطمینان بگویم.

کاوشگرهای دوقلوی ویجر 1 و 2، به فاصله چند هفته در سال 1977 به فضا فرستاده شدند. این دو کاوشگر رکورد دورترین ساخته‌های دست بشر و طولانی‌ترین ماموریت فضایی را یدک می‌کشند

هر کدام از دو کاوشگر ویجر، صفحات طلایی را حمل می‌کنند که حاوی نگاره‌ها و آواهایی هستند که می‌توانند گوناگونی زندگی و فرهنگ‌های زمینی را به موجودات فضایی هوشمندی نشان دهند که احتمالا در اعماق فضا و در اطراف ستارگان دیگر زندگی می‌کنند. در صفحه طلایی ویجرها، مجموعاً 116 نگاره، آواهای طبیعت و همچنین موسیقی‌ها و سلام‌های به 59 زبان زنده دنیا از جمله فارسی وجود دارد. پیامی که به زبان فارسی در ویجر قرار داده شده، شامل شعر "بنی آدم اعضای یک پیکرند" سعدی است. پیام فارسی به خاطر شعر سعدی یکی از طولانی‌ترین پیام‌های ویجر است.

وقتی قرار بود کاوشگرهای ویجر به فضا فرستاده شوند این نظریه مطرح شد که ممکن است کسی در فضا آنها را پیدا کند. به‌ همین منظور، دانشمندان این کاوشگرها را با مس، طلا و آلومینیوم ساختند تا به‌ این ترتیب کاوشگرها بتوانند برای بیش از یک میلیارد سال سالم بمانند تا اگر روزی کسی آنها را در فضا پیدا کرد، به دست‌ساخته‌های بشر دسترسی پیدا کند. از 27 قطعه موسیقی انتخابی در فضاپيمای ويجر در سال 1977 از 4 گوشه جهان، تنها موسیقی انتخابی از شرق، موسیقی ترکی آذربایجانی به دلیل غنا و زیبایی آن به فضا ارسال شد.

ویجر 1، در سپتامبر سال 2012، از منظومه شمسی خارج شد تا به اولین ساخته‌ دست انسان بدل شود که از منظومه شمسی خارج می‌شود و به فضای میان‌ستاره‌ای می‌رود.

تصویری از سیاره زحل که فضاپیمای ویجر به ثبت رسانده است

کاوشگرهای ویجر از نوعی پیل هسته‌ای تحت عنوان ترمو الکتریک با بهره‌گیری از پلوتونیم 238 (متمایز از ایزوتوپ پلوتونیم 239 مورد استفاده در سلاح‌های هسته‌ای) انرژی مورد نیاز خود را تأمین می‌کنند

ناسا تخمین می‌زند که حدود 300 سال طول خواهد کشید تا ویجر 1 به ابر اورت برسد و حدود 30،000 سال طول خواهد کشید تا از آن عبور کند

ابر اورت نام منطقه‌ای است که بسیاری از دنباله‌دارها، سنگ‌ها و یخ‌هایی که در واقع مربوط به بقایای تولد منظومه شمسی می‌باشند از آن سرچشمه می‌گیرند.

دانشمندان معتقدند ابر اورت از فاصله 2000 تا 5000 واحد نجومی آغاز شده و تا فاصله 50،000 واحد نجومی که تقریباً برابر با یک سال نوری است، ادامه پیدا می‌کند

یک واحد نجومی برابر فاصله میانگین زمین تا خورشید، حدود 150 میلیون کیلومتر است.

مررسی از مطالب مفید و جالب.

این قضیه کاوشگرای ویجر چقدر جالبه، با اینکه مربوط به سالیان پیشه اما اصلا خبر نداشتم!

الینا خانوم عزیز، جودی خانوم گرامی و فرهاد گلم؛ دلگرمی شما و دوستان دیگه به من انرژی میده که با هم یه مقدار درباره این موضوعات بیاییم و گپ بزنیم و شاید دو تا مطلب هم با همدیگه یاد بگیریم، من هم به نوبه خودم از تک‌تک شما بی‌نهایت ممنونم ? ? ?

همشو نخوندم حوصله نیس اما یکی از چیزایی ک واقعا همیشه جذاب بوده اسمان و فضای بیکران و ستارگان بوده اصلا آدمو بادخودش میبره تو فکر مخصوصا تابستونا شبای پرستاره اونم تو حیاط یا پشت بام بخوابی و اسمونو با لذت نگا کنی

کامبیز جان خصوصیتو نگاه کن واجبه ?

کامبیز

اینو نوشتی یاد یک حافظه ای افتادم که آمریکا همین چند سال پیش فرستاده بود به فضا، که از هر کشوری یک جمله ای انتخاب شده بود. و از ایران هم یک جمله معروفی به زبان فارسی در همون حافظه ذخیره شده بود. الان متأسفانه هیچ دیتایی از اون مطلب یادم نیست! (dash)

شما ازش اطلاع داری و اینکه اون هم در ادامه همین پروژه برای موجودات هوشمند فضایی انجام شده بوده؟

نه متأسفانه عزیزم در موردش نشنیدم و اطلاعاتی ندارم

ممنون بخاطر زحمتی که میکشین ?

خوشحالم از اینکه مطالب ارائه شده مقبول و مورد پسند شما بوده و از ابراز محبت شما بسیار ممنونم ?

در تصویر زیر مقایسه اندازه و ابعاد خورشید به عنوان ستاره منظومه شمسی با 8 سیاره آن انجام شده است. این سیاره‌ها از چپ به راست به ترتیب عبارتند از: تیر، ناهید، زمين، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون.

ناسا به تازگی یک عکس منتشر کرده است که توسط رصدخانه فضایی چاندرا گرفته شده و صحنه آغاز تصادم دو اَبَرسیاه‌چاله را در 30 میلیون سال پیش به تصویر می‌کشد