آیا بدون رسیدن به ارگاسم هم میتوان از سکس لذت برد؟ آیا سکس میتواند فوقالعاده باشد حتی اگر ارضا نشوید؟ یک زن (همجنسگرا) تجربههایش را در این مورد شرح میدهد… July 20, 2018
تابهحال به ارگاسم نرسیدهام، اما زندگی سکسیام را دوست دارم. شاید بتوان این حرفها را نوعی اعتراف دانست: در هنگام سکس، اصراری به رسیدن به ارگاسم ندارم. چون هیچوقت به اوج لذت جنسی (کلایمکس) نمیرسم، یا دستکم، تابهحال نرسیدهام.
تنها من نیستم که با وجود فعال بودن در روابط جنسی، هنوز به ارگاسم نرسیدهام. ‘کورتنی کِلِمن’ (Courtney Cleman)، از بنیانگذاران مرکز سلامت جنسی ویکلاب (V. Club) در نیویورک، میگوید: «“آنورگاسمی” (Anorgasmia: ناتوانی در رسیدن به ارگاسم) و تأخیر در ارگاسم مشکلی است که ۱۰ تا ۱۵٪ زنان از آن رنج میبرند.»
متخصصان معتقدند که آنورگاسمی میتواند دلایل متعددی داشته باشد. بهگفتهی دکتر ‘لیز پاول’، مربی روابط جنسی و روانشناس رسمی در شهر پورتلند ایالت اورگان؛ وجود عارضهی جسمی، استفاده از داروهای کاهشدهندهی میل جنسی مانند داروهای ضد افسردگی، کمتجربگی در روابط جنسی یا حتی نداشتن مهارت کافی در سکس میتواند در رسیدن شما به ارگاسم مشکل ایجاد کند. دلیل نرسیدن به اوج لذت جنسی میتواند عدم آرامش فرد بر اثر احساس گناه یا شرم باشد یا ممکن است ریشه در یک ترومای روانی مربوط به گذشته داشته باشد.
کلمن میگوید: «همچنین سوء تعبیری وجود دارد که با گذشت زمان رسیدن به ارگاسم سادهتر میشود. اما از آنجا که آناتومی بدن زنان پیچیده است، ممکن است پس از بارها سکس و لذت بردن از آن، هنوز هم نفهمید که برای رسیدن به ارگاسم دقیقا باید از چه دستورالعملی پیروی کنید. در حقیقت، پی بردن به نحوهی رسیدن به ارگاسم در زنان ممکن است نیازمند تمرین زیاد و شناسایی نقاط حساس باشد.»
اولین باری که سکس کردم، این موضوع را نمیدانستم. از زمانی که نوجوان بودم شروع به خودارضایی کرده بودم، اما طی خودارضایی به ارگاسم نمیرسیدم. بنابراین فکر کردم اولین ارگاسم من طی سکس اتفاق خواهد افتاد. اما زمانی که سکس کردم، حسی شبیه به ارگاسم به من دست نداد و بدون شک به اوج لذت هم نرسیدم. احساس دلسردی و محرومیت میکردم.
پس از اولین سکس، نگران شدم که نکند من پارتنر مناسبی برای سکس نیستم. تصمیم گرفتم که دفعهی بعد که سکس میکنم، تمام تلاشم را برای رسیدن به ارگاسم انجام دهم. اما پس از بارها سکس و خودرارضایی در تلاش برای رسیدن به ارگاسم، باز هم هیچ اثری از ارگاسم نمیدیدم. همین باعث میشد که بیشتر در این مورد فکر کنم و بیشتر برای رسیدن به ارگاسم تلاش کنم.
دکتر پاول میگوید: «مشکل اینجاست که زمانی که در سکس تمام حواستان را روی رسیدن به ارگاسم متمرکز میکنید، احتمال رسیدن به ارگاسم کمتر میشود، چون در حین سکس بیشتر اتفاقها در ذهن ما رخ میدهد.» به بیانی دیگر، داشتن دغدغهی رسیدن به ارگاسم، جلوی اتفاق افتادن آن را میگیرد.
نرسیدن به ارگاسم، من را از تجربه کردن لذت شدید سکس محروم میکرد. کمکم داشتم ارزش خودم را زیر سوال میبردم و از بدنم ناامید شده بودم. آیا من به هیچ دردی نمیخوردم؟ آیا بدنم لیاقت لذت بردن را نداشت؟ فکر میکردم که پاسخ این سوالها مثبت است… تا این که با پارتنر فعلیام آشنا شدم.
این پارتنرم با بقیه فرق داشت: سنش بیشتر بود، خالکوبی داشت، دختری بود با اعتمادبهنفس بالا، خوشهیکل و خوشچهره با صدایی جذاب. اولین باری که سکس کردیم، عمیقاً به او اعتماد کردم. آسایش و دلبستگی وصفناپذیری بین ما وجود داشت، حسی عمیق یا حتی جادویی. من بیقرار او بودم و از احساساتم ابایی نداشتم.
اما ناتوانی در رسیدن به ارگاسم آزارم میداد. تا اینکه پیش او اقرار کردم که تابهحال هیچ وقت به ارگاسم نرسیدهام. و او به جای این که مانند پارتنرهای پیشینم این موضوع را یک مشکل بداند، گفت که برای او به ارگاسم رسیدن ضرورتی ندارد. به من اجازهی تجربهی سکسی را داد که هدف از آن رسیدن به ارگاسم نیست.
و این دقیقاً همان چیزی بود که من احتیاج داشتم.
دکتر پاول میگوید: «زمانی که مسئلهی رسیدن به ارگاسم را کنار بگذارید، راه را برای رسیدن به لذتهای بسیاری هموار میکنید. این که در سکس تمرکزتان تنها روی رسیدن به ارگاسم باشد، فشار زیادی به هر دو پارتنر وارد میکند. یک پارتنر به شدت تحت فشار است تا بتواند به ارگاسم برسد و از سویی، اگر به هر دلیلی ارگاسم اتفاق نیفتد، طرف مقابل احساس بیلیاقتی میکند.»
ما اکنون سکسهای فوقالعادهای داریم چون هر دو لذت زیادی را تجربه میکنیم. در هفتهی اول رابطهمان، پارتنرم هم به ارگاسم نمیرسید. بعدها که در این مورد با هم حرف زدیم، او گفت: «نمیدانستم که بدون رسیدن به ارگاسم پارتنرها، سکس میتواند تا این اندازه لذتبخش باشد، در واقع بدون رسیدن به نقطهی پایان.»
من زندگی سکسیام را دوست دارم چون در آن میتوانیم به راحتی از یکدیگر بپرسیم چه چیزی برایمان لذتبخش است. از آنجا که حرفمان را راحت به هم میزنیم، میتوانیم چیزهای جدیدی کشف کنیم و احساس لذت را در سکس گسترش دهیم.
بهگفتهی دکتر پاول، «بهتر است تصورمان از لذتهای سکس و تعریفی که از سکس در ذهنمان داریم را گسترش دهیم. همآغوشی میتواند نوعی سکس باشد، خودارضایی دونفره هم نوعی سکس است. سکس میتواند مفاهیم گستردهای داشته باشد.»
در پژوهشی که در مجلهی آکادمیک “Archives of Sexual Behavior” منتشر شد، پژوهشگران از حدود ۳۰۰۰ زن پرسیدند که هر چند وقت یک بار به ارگاسم میرسند، هر چند روز یک بار سکس میکنند و اخیراً در حین سکس چه کارهایی میکردهاند. پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که احتمال رسیدن به ارگاسم در زنانی که سکس را فقط به دخول واژنی محدود میکنند کمتر است. به بیانی دیگر، این پژوهش نشان داد که گسترش تعریف خود از سکس و محدود نکردن آن به دخول احتمال رسیدن به ارگاسم را افزایش میدهد.
شاید با گسترش تعریفمان از سکس من هم بتوانم برای اولین بار با پارتنرم ارگاسم را تجربه کنم؛ یا شاید در حالی که جلوی چشمهایش خودارضایی میکنم به ارگاسم برسم؛ شاید هم هیچوقت آن را تجربه نکنم. هر اتفاقی که بیفتد، در حال حاضر نسبت به پارتنرم علاقه و میل شدیدی دارم؛ پارتنری که به من نشان داد که سکس بدون در نظر گرفتن ارگاسم چقدر خوب است و به من اجازه داد در این لذت عمیق غرق شوم. در سکس من و پارتنرم، رسیدن به ارگاسم هیچ اهمیتی ندارد؛ بلکه مهم حس لذت شدیدی است که ما را در بر میگیرد.
[فلذا از مسیر لذت برده و زیاد به مخصد فک نکنید!]
منبع: