قبلا هر کی حرفمو باور نمی کرد ، همش توضیح میدادم که قانع بشه
ولی الان دیگه برام مهم نیست
که چی درباره ام فکر میکنه
از یه جایی به بعد ادمها با اندازه سر سوزن هم برات ارزش ندارن
نه خودشون
نه حرفاشون
نه رفتارشون
اون مرز رو نباید بهش نزدیک شد ، چه برسه به رد شدن
ادم لازم نیس قانع کنه
مهم اینکه حرف بزنه
نمیشه دیگران رو تغییر داد
ولی میشه فاصلمونو باهاشون تنظیم کنیم
یه قانونی داریم بهش میگن قانون 20 - 40 - 60
توی بیست سالگی برات مهمه که دیگران دربارهات چه فکری میکنند.
توی چهل سالگی دیگه برات مهم نیست که دیگران دربارهات چه فکری میکنند.
توی شصت سالگی متوجه میشی که دیگران اصلا به تو فکر نمیکنند!