سلام ، واقعا خسته شده إز اينجا إز اختلاف طبقاتي و إز تمام مشكلات اجتماعي و اقتصادي …
شايد اينجا سايت سكسي باشه ولي دغدغه هاي مهم تري دارم مي خواه بگم
١- مشكلات اقتصادي در ايران فقير هارو فقير تر و پول دارا رو پول دار تر ميكنه :(
اونا ميرن دلار و سكه ميفروشن سود كلان مي كنن
٢- تو ايران نميشه تو لحظه زندگي كرد بايد به فكر اينده باشي هميشه پس انداز كني و ولخرجي نكني تو دوران دبيرستان كلي درس بخوني نوجواني نكني اخرم سؤال هاي كنكور رو بخرن يا إز متن كتاب نياد به نفع تمام اموزشگاه ها و انتشارات خيلي سبز و گاج و قلم چي زهر ماري و همين طور سهميه جانباز و شهيد و دكتراي بي سواد
٣- ازادي هم كه نيست حتي اگه پولدارم باشي بايد بري خارج تفريح كني و كلي ويزا و بدبختي چون مليتت تو دنيا تروريست شناخته ميشه حجاب اجباري باكرگي اجباري هم هر روز تو سرت ميكوبه
و دين مبين اسلام با كلي نوحه خوني صداي مرگ بار اذان از مسجد محل …
و عاشورا و تاسوعا و سينه زني و غم و غصه شلاق زدن براي روزه خواري گشت ارشاد ممنوعيت دوچرخه سواري بانوان تو اصفهان ، ممنوعيت كنسرت تو مشهد و صيغه هاي ساعتيش
٤- عدم اهميت به قشر كارمند و فرهنگي حقوق هاي غير قابل منصفانه برأي دبير هاي اموزش و پرورش با اينكه اونام درس خوندن همه ليسانس فوق ليسانس كلي هم زحمت مي كشن ولي هنوز خيلي هاشون مستاجر هستن نمونش عمه من
٥- دزدي و اختلاس و سو مديريت و…
و حتي هميشه تو دوران مدرسه بهمون ثابت كردن ما در مقابل قانون يكي نيستيم بين ما بچه پولدارا و بابا دكترا هميشه تبعيض قائل شدن
تو جامعه هم بين زن و مرد ، و زن تو قرن ٢١ هنوز جنس دومه تو ايران هنوز ازمايش باكرگي ننگ زن بيوه هست و شرايط خيلي بد برأي ترنس ها گي ها لزبين ها مسيحي ها بهايي و اونايي كه بالاخره به نحوي خواستن خود واقعيشون باشن و به چشم ديدم دوست بهائي و ترنس و لز داشتم و خيلي سخني متحمل شدن و همش تبعيض
و حتي كسايي كه معتاد هستن يا HIV دارن هيچ وخ جامعه اونارو كمك كرد و با طرد كردن اونا اين فاجعه ها رو همه گير تر كرد چون ما حق زندگي رو فقط براي يك عده خاص ديديم نه؟
تو اين جامعه به بعضي رشته ها هيچ وخ اهميت داده نشد مثل هنر و هنرمند براي همين ادبيات و سينماي ايران با اينكه پتانسيل بالايي داشت روز به روز ضعيف تر ميشه و أين خيلي بده اين مدرك گرايي ها پارتي بازي ها عدم شايسته سالاري من شخصا هم رمان نوشتم هم تابلو ميكشم هم شعر ميگم هم خياطي بلدم ولي اين ها هيچ وخت تو زندگي دستمو نگرفت نتونستم باهاش پيشرفت كنم همه نقاشي ها و نوشته هام گرچه خاص بود ولي گوشه خونه خاك گرفت و نگم إز فقر فرهنگي جنوب شهر كه إز نخريدن گوشت و مرغ خطرناك تره و كسي ازش حرف نزد ادمايي كه تو شام شبشون موندن و معتادن و فقط مث ماشين جوجه كشي شش تا بچه ميارن اونارم بدبخت ميكنن تا اونام كنار خيابون گل و ادامس بفروشن يا يارانه بهشون تعلق بگيره هه
تو ايران كلي مشاغل بيخود روتق پيدا كرده مث دلالي و واسطه گري
اينجا زنده موندن سخته تو شهرستانمون كه قبلا بودم اب لوله كشي كاملا بي كيفيت هواي تهرانم كه الوده تا دلت بخواد جنگل ها و دريا هاي شمال پر إز زباله و ماهي مرده ديگه برات بگم ميوه ها و سبزيجات غير ارگانيك كه به جاي اثرات ضد سرطاني سرطان زان خودشون أين همه دانشگاه ازاد هم مي ريم پول مي ديدم مدركشو فقط قاب مي كنيم مي ذاريم يادگاري رو ديوار اتاقمون تا بگن بهمون خانم و اقاي مهندس ذوق كنيم خيلي تلخه ولي اخرشم هيچ گهي نمي خوريم يك عده كه مي فهميم مي ريم خارج يا اگ پول نداريم مي سازيم و مي سوزيم و متحد نيستيم و خايه نداريم يك عده هم كه وصليم به نظام و راضيم به رضاي خدا و پولو به جيب زده و به مردم نصحيت ساده زيستي مي كنيم
يك عده هم نمي فهميم ميگيم رهبر جانشين امام زمانه و أين است اسلام ناب محمدي راستي تو كدومي دوست جقي من؟
هنوز هم عقده داري تو پيامات لاكچري باشي و بگي محل خونه سعادت اباد يا فرشته
نه عزيزم به جاي توهم به اون اتحاد فكر كني بهتره