هفدهم فوریه مصادف است با زادروز “رنه لاینک” پزشک فرانسوی.

او در سال ۱۷۸۱ دیده به جهان گشود و در سال ۱۸۱۶ زمانی که در بیمارستان نکر فرانسه کار می ‏کرد، استتوسکوپ (گوشی پزشکی) را اختراع کرد و از آن برای بررسی وضعیف قفسه سینه استفاده کرد.

اختراع گوشی پزشکی

رنه لاینک رساله ‏ای نوشته است که در اوت سال ۱۸۱۹ به چاپ رسید. در مقدمه این رساله آمده است:

در سال ۱۸۱۶ در مورد وضعیت زن جوانی که از علائم شایع بیماری قلبی رنج می‏برد از من مشاوره خواسته شد.

در مورد این بیمار به دلیل چاقی زیاد، به کارگیری روش پرکوسیون و استفاده از دست بی‏فایده بود.

استفاده از روش گوش دادن مستقیم نیز به دلیل سن و جنسیت بیمار امکان‌پذیر نبود؛ به طور اتفاقی یک واقعیت ساده و شناخته شده در صوت‏شناسی را به خاطر آوردم. زمانی که به یک تکه چوب میخ می‏کوبیم اگر گوشمان را در طرف دیگر قرار دهیم، صدای واضح کوبیدن میخ را می‏ شنویم.

پس بلافاصله یک دسته کاغذ را به شکل استوانه لوله کردم و یک سر آن را روی قلب بیمار قرار دادم و گوشم را روی قسمت دیگر گذاشتم و بسیار شگفت‏ زده شدم که دیدم به این روش ضربان قلب را حتی بهتر از زمانی که گوشم را مستقیم روی سینه قرار می‏دهم می‏شنوم.

لاینک کشف کرد که این گوشی پزشکی به استفاده از روش متداول گذاشتن مستقیم گوش روی سینه بیمار برتری دارد، به ویژه اگر بیمار اضافه وزن داشته باشد.
او گوشی پزشکی خود را که با چوب ساخته بود استِتوسکوپ (استتوس به معنی سینه و کوپوس به معنی معاینه) نامید. اما پزشکان از این اختراع استقبال چندانی نکردند.
رجوع شود به پُست پائین

مجله پزشکی نیوانگلند دو سال بعد اختراع استتوسکوپ را گزارش داد و در سال ۱۸۲۱ یک استاد پزشکی گفت: «***کسی که برای شنیدن گوش دارد، باید از گوشهایش استفاده کند و نه از استتوسکوپ!***»
لاینک اندکی قبل از مرگ، استتوسکوپ خود را به پسر برادرش بخشید و آن را بزرگترین میراث زندگی‏ اش خواند.
او همچنین درباره بیماری سل مطالعه کرد.
لاینک به طور اتفاقی با استفاده از استتوسکوپ خود تشخیص داد پسر برادرش به سل مبتلا شده است.