حقیقت خود مقدس نیست. آنچه مقدس است جستوجویی است که برای یافتن حقیقت خویش میکنیم!
آیا کاری مقدستر از خودشناسی سراغ دارید؟
کارهای فلسفی من به تعبیری از ماسه ساخته میشوند؛ دید من مرتباً تغییر میکند. ولی یکی از جملات ماندگار من این است: بشو آنکه هستی!
بدون حقیقت چگونه میتوان فهمید کیستم و چیستم؟
هنوز فک کردم منظورتونفهمیدم
هنوز فک کردم منظورتونفهمیدم
چیز خاصی نبود ی شوخی با عنوان تاپیکت
هنوز فک کردم منظورتونفهمیدم
چیز خاصی نبود ی شوخی با عنوان تاپیکت
اهااااون?
نفهمیدم
من میخوام از عنوان تاپیکت استفاده کنم و به کاربران شهوانی که اهل مطالعه هستن پیشنهاد بدم اگه تا حالا کتاب وقتی نیچه گریست رو مطالعه نکردن حتما حتما این رمان زیبارو بخونن. اروین یالوم بسیار عالی و با زبانی ساده زندگی نیچه و همچنین تفکراتشو در قالب یه رمان بیان میکنه. در این کتاب یه سری گفتگو های دونفره بین نیچه و دکتر برویر(اگه اسمش درست خاطرم مونده باشه) صورت میگیره که حرف ندارن. خلاصه اگه نخوندین بخونین و اگه خوندین و لذت نبردین بیاین در همین تاپیک منو نفرین کنین ? ?
ولی حقیقت خودش مقدس ترین چیزه، اگر چیزی مقدس نباشه دنبالش رفتن هم مقدس نیست و گمراهی محضه
حقیقتو تو کشف میکنی و مقدسش میکنه هیچ حقیقتی کشف شدع نیست
مهم نیست دیگران چی میگن درباره ی تو مهم واقعیت تو هست تو با خودباوری برتری داری ن با باور بقیه
مهم نیست دیگران چی میگن درباره ی تو مهم واقعیت تو هست تو با خودباوری برتری داری ن با باور بقیه
تو اگه یه صفت بدی داری که حواست بهش نیست ، بقیه خیلی ام خوب میکوبنش تو صورتت( توی نوعی منظورم هستش) ، اگه زیادی مهربونی از انعکاس کارات تو رفتار بقیه میفهمی که زیادیش خوب نی ، اگه به تیز بودنت مغروری یکی که یجوره خیلی شیک گند بزنه به اعتماد به نفست حد تیزیتو میفهمی!.. اونی که میگی حرف مردم باد هواس مال وقتیه که تو یکاری میکنی هر عنتری از دور قضاوتت میکنه ، من میگم میان مردم بودن باعث خودشناسیه شمایی که تجربه ات بیشتره میگی نه ، اوکی روش فکر میکنم… گل تقدیم
ببین مردم همیشه باعث خرابیه کارا میشن اگرم همیشه ن خیلی اوقات اگ ادم بخواد طبق مردم باشه ۱۰۰ رنگه تو نباید بزاری کسه دیگه ای واقعیت تورو پیدا کنه خوت ب تنهایی چون واقعیت تو هستش
خوب بود ولی حقیقت چیه؟ هر کسی یک معیاری داره برای حقیقت و خودت بودنو نمیفهمم مگه انسان مجموعه رفتاراش اکتسابی نیست حتی حرف زدنش پس خود بودن چیه
خوب بود ولی حقیقت چیه؟ هر کسی یک معیاری داره برای حقیقت و خودت بودنو نمیفهمم مگه انسان مجموعه رفتاراش اکتسابی نیست حتی حرف زدنش پس خود بودن چیه
حقیقت های تو همینه ک بفهمی معیارات چین ذهنت چه چیزیه دلت چ چیزیه ک اینکار ب نظره من غیر مممکنه چون ادم تو کل زندگیش متغیره نمیتونه
ولی حقیقت خودش مقدس ترین چیزه، اگر چیزی مقدس نباشه دنبالش رفتن هم مقدس نیست و گمراهی محضه
حقیقتو تو کشف میکنی و مقدسش میکنه هیچ حقیقتی کشف شدع نیست
به نظر من عرفای حقیقی به حقیقت میرسن و درهتنیده میشن باهاش ولی دم نمیزنن ازش.
به قول معروف، آنجا که خبری هست ادعایی نیست
بالاخره ادمایی هستن اینجوری نیست ک کسی تاهالا ب این مرحله نرسیده باشه
حرفت کاملا درسته اونی ک ادعا نداره از همه بهتره
بسیار زیبا بنظر شخصی من انسان فقط میتونه وقتی تنهایی رو بشناسه میتونه به حقیقت خود پی ببره