روزی روزگاری مابین مشرق و مغرب، شهر بسیار زیبایی وجود داشت. اینشهر، حاکمی بسیار رندوزیرک داشت و چنان بر مردمش مسلط بود که در جهان زبانزد بود. او هربلایی سرمردم شهرمی آورد مردم هیچ اعترضی نمیکردند. در روزی از روزها این حاکم برای محک زدن میزان تحمل مردم شهر دستور داد تا نگهبانان دروازه ی شهر، هرکسی را که قصد عبور از دروازه را دارد گرفته و از کون بگایند. چند روزی بهمین منوال بگذشت و هرروز مردم برای عبور از دروازه توسط نگهبانان گاییده میشدند. روزی خبر رسید که مردم مقابل دروازه شروع به اعتراض کرده اند.حاکم برای بررسی اوضاع فرستاده ای به دروازه شهر فرستاد تا برای او خبر آورد. فرستاده ی حاکم به دروازه شهر رسید و با صفی طولانی از مردم مواجه شد. وقتی فرستاده علت اعتراض مردم را از آنها جویا شد مردم با عصبانیت از فرستاده خواستند تا این خبر را به گوش حاکم برساند که تعداد نگهبانان دروازه شهر بسیار اندک است و این باعث بوجود آمدن صف طولانی میشود و باید حاکم تعداد نگهبانان دروازه را زیاد کند تا این صف طولانی برای کون دادن بوجود نیاید و مردم زودتر گاییده شده و برسر کارو زندگیشان بروند!

من این قصه رو از یه پیرمرد شنیدم، مثالی قشنگ برای ملتی که درقبال گرانی تنها کاری که میکنند هجوم به فروشگاه ها ست…

توروخدا به حاکم بگو تعداد بُکن هارو زیاد کنه! آخه ما بیکارنیستیم که هرروز ۲ساعت تو صف وایسیم…