سعی کنید داستان هاتون رو در مورد سکس های انسانی رویایی و فانتزی بنویسید. یا از خاطرات واقعی تون بنویسید. و یا اگر دوست دارید از تخیلتون استفاده کنید و وارد یک مبحث ممنو.عه مثل مباحثی که ذکر شد بنویسید، توی داستانتون از منطق هم کمک بگیرید!!!
این که یهویی بکشین پایین طرف بیاد بهتون بده اصلا منطقی نیست!
این که به نصف شهر تجا.وز کنین و کسی بهتون نگه بالاچشمتون ابروست یک توهمه! به یک نفر هم اگر حتی تجا.وز بشه، متجا.وز جوری مجا.زات میشه که به گو.ه خوردن میوفته. پس اگر اون موضوع ها رو انتخاب کردین این چیز ها رو هم در نظر بگیرین.
این از بحث موضوع داستان.

و اما حالا نگارش داستان
امشب یکسری جملاتی رو بهتون میگم که باعث میشه خواننده از داستان سریع ز.ده بشه. باقی نکات نگارشی رو کم کم و در طول زمان و به کمک دوستان شه.وانی ذکر خواهیم کرد.
این جملات چی هستن که خواننده رو از شوق میاندازند؟ :

1. مهم ترین جملات. من … قدم …خیلی خوش تی.پم چشمام عس.لیه و طرف هم سایز مم.ه … و الی اخر
   زیر یکی از داستان ها توضیح دادم که نوشتن مشخصات توی داستان اشتباهه محضه. چون خواننده میخواد خودش و معشوقش رو به جای شخصیت ها بزاره و توی ذهنش تصویر بسازه و شما با این کار گ.ند میزنین به این تصویر سازی.
   2- به خدا این داستان واقعیه حالا اگرم فح.ش دادین اشکال نداره.
   میشه خیلی قشنگ تر این رو گفت. مثلا یک مقدمه بچینید یک مقدار از داستان بگین سپس قبل از ورود به قسمت اصلی داستان با یک جمله ی ساده : بر اساس واقعیت. این موضوع رو بیان کنین.
   3- اسامی مستعارند.
   خب باشن. که چی؟! کسی براش مهم نیست اصلا. حتی حاضرم قسم بخورم کسی اسامی رو یادش نمیمونه. معمولا داستان توی ذهن خواننده ها میمونه. این جمله هم تاثیر منفی داره.
   4- این داستان واقعی نیست!
   بله! این هم اثر منفی داره. اینجا اکثر قریب به اتفاق داستان ها واقعی نیستن پس گفتن این موضوع باعث میشه خواننده قبل خوندن داستان اینطور قضا.وت کنه که پس این داستان هم مثل بقیه اس فقط چون فح.ش نخوره گفته که واقعی نیست.
   خیلی چیز های دیگه هم هست که دیگه میسپارم اسا.تید بزرگوار دیگه بنویسن.
   منتظر نظرات دوستان هستم

حافظه تون رو تقویت کنید!
اینکه با دختری به اسم پریسا اشنا میشید بعد پریناز رو میکنید و بعد پریوش ترکتون میکنه خیلی زننده است!!!
به علائم نگارشی و پاراگراف بندی توجه کنید.
پاراگراف یا بند برای این هست که به ذهن مخاطب نظم بدین. وقتی یک موضوع تموم میشه، یا مکان وقوع داستان عوض میشه، یا زمان وقوع به یکباره جلو میره باید پاراگراف جدیدی بنویسید.
از کلیشه ها خارج بشید
استفاده از جملات و کلمات کلیشه ای باعث میشه خیلی زود داستانتون بره به زباله دونی شهوانی و بشه سوژه ی فحش دوستان. خلاقیت داشته باشین و جملات جدید استفاده کنین.
از تکرار بپرهیزید.
اگر داستانتون طنز نیست تکرار اصلا به جا نیست.
متنوع بنویسید
باز هم خلاقیت. مهم ترین عنصر برای نویسندخ. خلاق باشید و عناوین مختلف و جذاب و بدیعی برای داستان هاتون انتخاب کنید.
توی تخیلی ترین داستان ها هم باید واقع بین بود
واقع بینی لازمه ی یک داستان خوبه. اینکه توی داستانتون یک زن خوشگل و خوشتیپ و پولدار که سوار سانتافه اس یهو میاد به شما که خدا با مشت کوبیده تو صورتت و سوار موتور گازی گوشه ی خیابونی و سوت بلبلی میزنی پیشنهاد سکس میده خیلی تخیلی! خیلیییی!

باقی نظرات و پیشنهادات این بحث به عهده دوستان

توی داستانتون توضیح بدین! ریز به ریز صحنه های داستان باید توضیح داده بشن اگر حوصلشو ندارین خب ننویسین!
استفاده از مکالمه خیلی خوبه به شرطی که روحیات افراد و نوع تکلمشون متناسب باشه. به این شکل که مثلا جمله ای که از زبان دختر گفته میشه نرم و احساسی و جمله ای که پسر میگه کمی مردونه تر باشه و …
سعی کنید توی داستان هاتون جانبداری نکنید. یعنی از هیچ چیز خاصی حمایت نکنید و یا انزجار نطلبید. حالا اون موضوع خاص میتونه دین باشه، قومیت باشه، ملیت باشه، یا هر چیز دیگه ای
هر چند شهوانیون اونقدر فهیم هستند که به خاطر ملیتتون فحشتون ندن اما اگر بنویسید فرضا افغان هستید و بعد یک مشت اراجیف اونهم با لهجه و غلط املایی تحویل مردم بدین نه تنها خودتون بلکه کل ملتتون فحش میخورن!
سعی کنید توی داستانتون نشونه هایی از واقعیت باشه. مثلا اگر مسافرخونه ای توی داستان هست یک مسافرخونه ی واقعی رو بنویسید و توصیف کنید. اینطوری داستانتون بسیار باورپذیرتر میشه.
.
.
.
منتظر نظرات و تجربیات دوستان هستم.
ممنون

انگار هیچکس نمیخواد داستانا بهتر بشه که نظر نمیدن.
خب باشه اصراری نیست :-(

یه چیزی هست اینه که معمولا داستان هایی که بیشتر فحش میخورن تعداد بازدیدشون خیلی بیشتر از داستان هایی که تحسین و تمجید میشن.این رفتار متناقض خیلی واسم عجیبه!

دلیلش اینه که معمولا اینجور داستان ها یک قسمتی ان و داستان های یک قسمتی پرطرفدارتر. البته خیلی افراد هم توی قسمت آخرین نظرات نگاه میکنن اگر فحشی چیزی ببینن میرن میخونن اون ها هم فحش میدن!

لطف داری عزیزم
نویسنده ی خوب زیاده اما کسی که وقت بزاره و بنویسه کمه. تو دنیای دیجیتال جدید همه چیز به سمت سرعت میره و این خیلی چیز ها رو خراب کرده. کتاب ها خونده نمیشن، نوشته نمیشن و چاپ نمیشن چون کسی حالشو نداره! به جاش مطالب کم ارزش کوتاه پرطرفدار شده.
جالبه بدونین توی بعضی کشور های اروپایی یکسری چالش در مورد ارامش به راه افتاده که از مردم میخواد کمی ارام تر باشن! ارام تر بخورن، ارام تر بخوانند، ارام تر کار کنند و …

من از شما ممنونم عزیزم که وقت گذاشتید و مطالعه کردین.
صد در صد یکسری هم برای خندیدن و خنداندن میان. البته اگر داستان قوی باشه اینها هم نظراتشون جدی میشه. باز هم به کیفیت داستان برمیگرده.
بله میانگین سنی پایین هست. نه تنها اینجا بلکه تو تمام زمینه ها! بچه ها از بدو تولد پای کامپیوتر بزرگ میشن. از 2 سالگی د.ه اینچ تبلت دستشونه! از 9 سالگی موبایل تو جیبشونه. 10 سالگی دوست دختر دارن! 11 سالگی میان شهوانی داستان میخونن. 12 سالگی داستان مینویسنن. و توی 14 یا 15 سالگی سکس رو تجربه میکنن!!!
و این میشه که بچه های دهه 70 اکثرا زیر بیست سال داماد میشن. در حالیکه به بلوغ فکری نرسیدن. و بعد مشکلات طلاق و فحشا و … این خانه ز پایه خراب است…

رفتار نویسنده:
هر چند توی این مورد شاید خودم زیاد دارای صلاحیت نباشم چونکه خیلی ها از رفتار گاها تندم رنجیده شدن. من عذر میخوام ازشون. اما اینجا نظرم رو میگم.
نویسنده موظفه بعد از انتشار داستان به منتقدین یا مشوقین پاسخ بده. چند تا حسن داره که خدمتتون عرض میکنم:
1- این پاسخ باعث میشه مخاطب بفهمه که نظرش برای نویسنده مهمه و لذا با اشتیاق بیشتری داستان های بعدی رو دنبال کنه و نظر بده.
2- نقاط ضعف و قوتتون رو میشناسید.
3- بحث و نظرات حول داستان شما بیشتر میشه و این باعث میشه داستانتون بیشتر دیده بشه.
4- حتی گاها جدل با مخاطب برای اثبات حقانیت هم مفیده! چون توی جدل چیزهای بیشتری یاد میگیرین تا توی بحث دوستانه. همونطور که دشمنتون بهتر معایبتون رو میگه تا دوستتون
5- بعد از شناخت نقاط ضعف داستانتون یک عذرخواهی توی قسمت نظرات چیزی از شما کم نمیکنه. اما در صورت تکرار اون ضعف در داستان های بعدی از محبوبیتتون کاسته میشه.
6- ارتباط با مخاطب باعث میشه داستانتون به سمت رقابت با سایر داستان ها بره. خیلی از داستان ها موفق بودن اما به همین خاطر هرگز به دایره ی رقابت وارد نشدن.
.
منتظر مباحث بعدی باشید.

قطعا همینطوره. ادم ها در مواجهه با این مسائل دو دسته ان. یکسری وقتی کسی انتقاد غیرمنصفانه میکنه از ترس تکرارش ادامه نمیدن. و یکسری تلاش میکنن بی عیب تر ادامه بدن که حتی اون ادم بی منطق هم دیگه نتونه ایراد بگیره. اما اگر بحث توهین به نویسنده باشه این دیگه فرهنگ ضعیفمون رو میرسونه که همه جا میگه وقتی به کسی نمیرسی تو تلاشتو بیشتر نکن، اون رو بزن زمین! قصد این افراد اینه. اما اگر نویسنده به کارش ادامه بده و پا پس نکشه، این افراد خودشون میرن. خیلی مورد داشتیم سابقا که همچین رفتاری داشتن و همیشه هم موقتی بودن. یک هفته بودن و بعد به تاریخ پیوستن. اخرین نمونه اش شب سپید بود که دیگه ازش اثری نیست. درست نمیگم؟

قربونت عزیز دلم. حتما امروز بهش فکر میکنم و مینویسم ♥

من شاگردی میکنم شادی جان اینطوری نگین شرمنده میشم♥♥
خوشحالم که تونستم نظرت رو جلب کنم♥♡

یک جک یک متن ثابته. یک نفر میگه و شنونده از خنده غش میکنه، یک نفر میگه و هیچکس لبخند هم نمیزنه. تفاوت اینجا توی شیوه ی بیانه. شاید مهم ترین عنصر جاذب خواننده هم همینه. اما شیوه ی بیانمون چطور باشه که داستانمون جذاب تر باشه. یک چیزی که خیلی میتونه کمکتون کنه تماشای تئاتره. میدونم خیلی ها سعادتش رو نداشتن اما یکبار که برید عاشقش میشید. تئاتر ذاتا هنر کسل کننده ایه مگر اینکه کسی عاشقش باشه. حالا چطور بایستی یک نمایشنامه ی تئاتر رو برای عموم جذاب کرد؟ داستان سک.سی هم خیلی به این موضوع نزدیکه پس توجه کنید.
1- توی نمایشنامه یا داستان از هر دو زاویه دید اول شخص و سوم شخص استفاده بشه. یک حالتی بین روایت و خاطره.
2- به مکالمات توجه ویژه ای بشه. دیالوگ ها مهم ترین بخش های یک داستان اند.
3- هرگز توی داستان قضا.وت نشه. خیلی این نکته مهمه. این که توی داستان چون یک زنی با ساپورت اومده بیرون، نویسنده میگه “پس” جن.ده هست خیلی زننده است. قضا.وت نکردن یکی از مهم ترین عوامل توی داستان نویسی و شاید سخت ترینشه. همین میشه که از یک نوشته هزار جور برداشت میشه کرد. توی سینما اصطلاحا بهش میگن پایان باز. و میبینید اکثر فیلم های پایان باز موفقند. پس خیلی به این موضوع توجه کنین.
4- استفاده از زبان معیار مردم. بدون لحجه، با کمترین اصطلاح و … اگر توی داستانت یک شخصیت لا.ت هم وجود داره لزومی به نوشتن الفبای الو.اتی نیست! چند گریز کافیه که این شخصیت توی ذهن خواننده شکل بگیره.
5- مقدمه و پایان داستان. هنر نویسنده توی این دو قسمته. چطور شروع کنیم و چطور به پایان برسونیم. شروع خوب خواننده رو نگه میداره و پایان خوب خاطره ی خوبی میسازه. حتما یک مقدمه ی خوب بنویسید.
6- توجه کنین جمله ی اول هر پاراگراف خلاصه ای از اون پاراگراف باشه. اینطوری ذهن خواننده با خوندن جمله اول متمرکز میشه و خوندن داستان و هضمش براش خیلی آسون خواهد بود.
ممنون از وقتی که میذارید.

نه داداشم! اینکه میبینی احیانا نظرات بدنبال مطالبت کمه! (منظورم درمورد فقط این تاپیکته) این نیست که بفرض مطلبی روکه نوشتی خوب نیست یا…! بلکه ماشاءا… بقدری خوب وجامع وریزبینانه حق مطلبو بخوبی بجا آوردیش که شخص خود من که اکثرا پست هاونوشته هام طولانی میشن ومثل شما سعی میکنم بصورت جامع ادا کنم مطالبمو،وچون بخوبی واقفم به اینکه چقدرسخته تایپ یک متن طولانی،برای همینم به زحمتت احترام گذاشتم وکامل وبادقت خوندمشون ،ونهایتادیدم اگه نگم 100%، بایدبگم بیش ازشاید95% ازنکاتی روکه مطمئنم نظرخیلی ازدوستان دیگه درشهوانی بوده ازجمله خودمن، شماکامل مطرحشون کردی! بنابراین دیگه نکته تازه وآنچنانی باقی نمونده که برای نگارش یک داستان سکسی قابل قبول وجذاب رعایتش لازم باشه وشمادرمطالبتون بهش اشاره نکرده باشی! برای اینه که طبیعتا باید حرفی برای زدن نمونده باشه !به همین جهت وبخاطرزحمتی که درنوشتن این موارد مهم وکاربردی کشیدی، من به نوبه خودم ازت تشکرمیکنم.خصوصا جای تحسین داره که درنگارش یک مطلب طولانی مثل این،غلط املایی نداشتی ! چیزی که حداقل دراین سایت یک پدیده نادره!! ‏‎>

ممنونم دوست من که وقت گذاشتی خوندی و نظر دادی. وقت میبینم هنوز افرادی مثل شما توی این سایت هستن خیلی خوشحال میشم. به داشتن همچین هموطنانی افتخار میکنم ♥♡

بد نیست یاد بگیریم به علایق و طرز فکر دیگران احترام بگذاریم … چیزی که خودمون دوست نداریم یا ازش متنفریم دیگران را مجبور به ترک ان نکنیم … با مواردی مثل بو کشیدن حوراب یا نحوه جق زدن برای من هم حالب نیست … ولی خب شاید یکی دوست داره خی چه اشکال داره دوست داشته باشه تا جایی که به ازادی من لطمه نزنه اشکال نداره … شاید از نظر خیلی ها حضور در سایت سکسی هم مسخره گناه … … باشه ولی من و شما حضور داریم … و استفاده میکنیم …اولش فکر کردم امورش نوع نویستگی دارید بعد دیدم نه دارید میگید چیزی بنویسید که من دوس دارم …

من نه اکثریت…
ثانیا کسی که مینویسه واسه ی دل خودش نمینویسه که بگیم خب دوست داره دلش میخواد! واسه ی مردم مینویسه. پس مردم باید خوششون بیاد. این استدلالتون خیلی عجیب بود!
مثل اینه که بگیم خب شبکه ی 3 که همش آخوند میزاره دلش میخواد! دوست داره! به ما چه؟! ما نباید اعتراض کنیم!
اگه اینطوریه پس چرا نشرش میده؟!

ممنونم عزیزم.
امیدوارم به زودی شاهد داستان هایی با قلم شما هم باشیم.

درود
بحث هفتم در مورد نکات ریز اما بزرگ میخوام بگم.
1- از نام های حساسیت زا استفاده نکنید. مثلا به شخصیت منفی داستان نام های محمد، مسیح، کوروش، علی و … ندهید. شاید اعتراضات به این مورد کم باشد اما هست!

2- شخصیت پروری خیلی خوبه. اینکه یک داستان شخصیت های زیادی داشته باشه خیلی قشنگه اما داستان رو سخت میکنه. برای روان تر شدن داستان دو راه هست؛ اول اینکه مثل بسیاری از رمان های معروف پرشخصیت مثلا بلندی های بادگیر، 4 یا 5 شخصیت اصلی هستند و بقیه در حد یک فصل میان و میرن. این باعث میشه اصل داستان بین نام اشخاص گم نشه. دوم اینکه اگر تمام شخصیت هاتون رو میخواین برای تمام داستان برای همشون اسم نزارین. مثلا اگر از یک خانواده مینویسید لفظ خواهرم کافیه. دیگه نیازی نیست که شخصیت خواهرتون رو نام گذاری کنید.

3- داستانتون رو با زبان محاوره بنویسید ولی با اصول معیار. یعنی چی حالا؟ با مثال توضیح میدم توضیح میدم.
لحن معیار: یک کتاب زیبا را از داخل گنجه برداشتم و به سمت اتاقم رفتم تا بتوانم در گوشه ای خلوت به مطالعه ی ان بپردازم.
لحن محاوره بدون اصول: کتاب قشنگه رو ورداشتم و رفتم رو تختم ولو شدم تا ورقش بزنم ببینم چی واسه خوندن داره؟!
لحن محاوره با اصول معیار: یه کتاب قشنگ رو برداشتم و رفتم سمت اتاقم تا بتونم تو خلوت خودم بخونمش.
بهترین و روان ترین حالت، حالت سومه.

4- اقتباس بگیرید اما کپی نکنید!

موفق باشید.

تاپیک خوبی بود