شبی در حال مستی تكيه بر جای خدا كردم

در آن يك شب خدايا من عجايب كارها كردم

جهان را روی هم كوبيدم از نو ساختم گيتی

ز خاك عالم كهنه جهانی نو بنا كردم

كشيدم بر زمين از عرش، دنيادار سابق را

سخن واضح تر و بهتر بگويم كودتا كردم

خدا را بنده ی خود كرده خود گشتم خدای او

خدايی با تسلط هم به ارض و هم سما كردم

ميان آب شستم سهر به سهر برنامه پيشين

هر آن چيزی كه از اول بود نابود و فنا كردم

نمودم هم بهشت و هم جهنم هردو را معدوم

كشيدم پيش نقد و نسيه، بازی را رها كردم

نمازو روزه را تعطيل كردم، كعبه را بستم

وثاق بندگی را از رياكاری جدا كردم

امام و قطب و پيغمبر نكردم در جهان منصوب

خدايی بر زمين و بر زمان بی كدخدا كردم

نكردم خلق ، ملا و فقيد و زاهد و صوفی

نه تعيين بهر مردم مقتدا و پيشوا كردم

شدم خود عهده دار پيشوايی در همه عالم

به تيپا پيشوايان را به دور از پيش پا كردم

بدون اسقف و پاپ و كشيش و مفتی اعظم

خلايق را به امر حق شناسی آشنا كردم

نه آوردم به دنيا روضه خوان و مرشد و رمال

نه كس را مفتخور و هرزه و لات و گدا كردم

نمودم خلق را آسوده از شر رياكاران

به قدرت در جهان خلع يد از اهل ريا كردم

ندادم فرصت مردم فريبی بر عباپوشان

نخواهم گفت آن كاری كه با اهل ريا كردم

به جای مردم نادان نمودم خلق گاو و خر

ميان خلق آنان را پی خدمت رها كردم

مقدر داشتم خالی ز منت، رزق مردم را

نه شرطی در نماز و روزه و ذكر و دعا كردم

نكردم پشت سر هم بندگان لخت و عور ايجاد

به مشتی بندگان آْبرومند اكتفا كردم

هر آنكس را كه ميدانستم از اول بود فاسد

نكردم خلق و عالم را بری از هر جفا كردم

به جای جنس تازی آفريدم مردم دل پاك

قلوب مردمان را مركز مهر و وفا كردم

سری داشت كو بر سر فكر استثمار كوبيدم

دگر قانون استثمار را زير پا كردم

رجال خائن و مزدور را در آتش افكندم

سپس خاكستر اجسادشان را بر هوا كردم

نه جمعی را برون از حد بدادم ثروت و مكنت

نه جمعی را به درد بی نوايی مبتلا كردم

نه يك بی آبرويی را هزار گنج بخشيدم

نه بر يك آبرومندی دوصد ظلم و جفا كردم

نكردم هيچ فردی را قرين محنت و خواری

گرفتاران محنت را رها از تنگنا كردم

به جای آنكه مردم گذارم در غم و ذلت

گره از كارهای مردم غم ديده وا كردم

به جای آنكه بخشم خلق را امراض گوناگون

به الطاف خدايی درد مردم را دوا كردم

جهانی ساختم پر عدل و داد و خالی از تبعيض

تمام بندگان خويش را از خود رضا كردم

نگويندم كه تاريكی به كفشت هست از اول

نكردم خلق شيطان را عجب كاري به جا كردم

چو ميدانستم از اول كه در آخر چه خواهد شد

نشستم فكر كار انتها را ابتدا كردم

نكردم اشتباهی چون خدای فعلی عالم

خلاصه هرچه كردم خدمت و مهر و صفا كردم

زمن سر زد هزاران كار ديگر تا سحر ليكن

چو از خود بی خود بودم ندانسته چه ها كردم

سحر چون گشت از مستی شدم هوشيار

خدايا در پناه می جسارت بر خدا كردم

شدم بار دگر يك بنده درگاه او گفتم

خداوندا نفهميدم خطا كردم …

شبی در حال مستی تکیه بر جای خدا کردم

نمی دانم کجا بودم چه ها کردم چه ها کردم

در آن لمحه ز مستی حال گردان شد

خدا دیدم وجودم محو وگریان شد

بخود فائق شدم مستی ز سر رفت

غرور آمد دلم از حد کم رست

خدا دیدم خودم را بندگی کو؟

کجا شد جبر و سختی بی خودی کو؟

زدم حکمی که لیلی کو ومجنون؟

زدم حکمی کجا شد جنگ وکو خون؟

چو مستی دست در جای خدا زد

به چنگیزان ونامردان قفا زد

به لیلی حکم عشق دائمی داد

به شیرین حق خوب زندگی داد

به مجنون آتشی از جنس دم داد

به فرهاد اهرمی کو هان شکن داد

چرا لیلی ومجنون باز مانند؟

چرا فرهاد از شیرین برانند؟

چرا وقتی که من مست وخدایم

چنان باشم که گویندم گدایم؟

در آن حالت که پیمانه پرم بود

شرابم همدم ودل ساغرم بود

من مست و خراب حالا خدایم

ز ضعف و هجرو غم ، حالا جدایم

به پیران وقت پیری می دهم جان

جوانان در جوانی قوت و نان

چرا آهو ز مادر باز ماند؟

چرا فرزند صیادش بنالد؟

چراها و چراها و چراها

شب قدرت گذشت وآرزوها

بسختی قامتم را راست کردم

گلوی خشک خود را صاف کردم

کنار بسترم پیمانه ای پر

ولی جیبم تهی از سکه ودر

شراب از سر برفته بی تا مل

نمی یابم اثر از تاج واز گل

همان مست ورهای رو سیاهم

غلط کردم که پی بردم خدایم!

کاش کلشومیذاشتی برای دانلود

این کفرنامه کلا 4 تا شعر هست عزیزم

یکی دیگش مونده اونم حتما میذارمش :-*

زین سپس با دگران عشق و صفا خواهم کرد

همچو تو یکسره من ترک وفا خواهم کرد

زین سپس جای صفا چون تو جفا خواهم کرد

ترک سجاده و تسبیح و رَدا خواهم کرد

گذر از کوی تو چون باد صبا خواهم کرد

هرگز این گوش من از تو سخن حق نشنید

مردمان گوش به افسانه زاهد ندهید

داده از پند به من پیر خرابات نوید

کز تو ای عهد شکن این دل دیوانه رمید

شکوه از این بدت پیش خدا خواهم کرد

درس حکمت همه را خواندم و دیدم به عیان

بهر هر درد دوایی است دواها پنهان

نسخه درد من این باده ناب است

بدان کز طبیبان جفا جوی نگرفتم درمان

زخم دل را می ناب دوا خواهم کرد

من که هم می خورم و دُردی آن پادشهم

بهتر آنست که امشب به همانجا بروم

سر خود بر در خُمخانه آن شاه نهم

آنقدر باده خورم تا ز غم آزاد شوم

دست از دامن طناز رها خواهم کرد

خواهم از شیخ کشی، شهره این شهر شوم

شیخ و ملا و مریدان همه را قهر شوم

بر مزار همه شیخان دغل زهر شوم

گر که روزی ز قضا حاکم این شهر شوم

خون صد شیخ به یک مست روا خواهم کرد

ز کم و بیش و بسیار بگیرم از شیخ

وجه اندوخته و دینار بگیرم از شیخ

آنقدر جامه و دستار بگیرم از شیخ

باج میخانه امرار بگیرم

متشکرم

فدات

شبي در گنج ميخانه

گرفتم تيغ بر دستم

كه خالقم! ربم!

تو مي داني كه من مستم

تو مي داني كه مي دانم
چه ها كردي،ستم كردي،جفا كردي،خطا كردي

كه در شط فرات با مريم زيبا زنا كردي

كه عيسي ات پديد آمد

تو فرعون را خدا كردي

نهادي در تيغ ظالم و بر مظلوم جفا كردي

سپس رفتي آن بالا و خود را خدا كردي

بيا پايين…

كه ديگر جايي آن بالا نداري

كسي را با تو كاري نيست

خداوندا ! اگر در عالم مستي

خدايي از من گم كرده ره ديدي

ببخشم مست بودم نفهميدم، خطا كردم

مرسی از پست خوبت . براووو

فدات عزیزم

یکی کارو یکی هم فروغ فرخزاد به نظر من هنوزم چندین سال از دوره ما جلو ترن

چقد دلم میخاست به خدا دسترسی داشتم…زورم میرسید…انقد میزدمش خون بالا بیاره بیشرف…شدیم بازیچش

اتفاقا فروغ فرخزاد یه سری حرفا زده یه آهنگایی خونده که ما تازه الان به حرفش رسیدیم

ما مثل یه گله مورچه ایم، خدا مثل یه بچه کوچولو که همینجوری پا میذاره رومون و شلنگ آب رو میگیره رو سرمون

یکی را می دهی صد گونه نعمت
یکی را نان جو آغشته با خون
اگر دستم رسد بر چرخ گردون
بپرسم کین چین است و آن چون

خدا؟؟؟؟
خنده‌داره
خدا رو بنده‌هاش خلق میکنن
قدرت خدا به پرستش و تعریف بنده‌هاشه
چیزی که زاییده ذهن بشر برای کنترل مردمه
هرچیزی که وجود داره یه اثری داره
و هرچقدر علم پیشرفت میکنه گستره توانایی‌های خدا کمتر میشه
خدا اگه بود با هیتلر و جنگ‌جهانی یه کاری میکرد
کسی که جرأت داشته باشه یه بار و برای همیشه بهش فکر میکنه که هست یا نیست
یه شب تا صبح نماز بخون، یه شب تا صبح به خدا فحش بده، اگه فردای هر دوشب تفاوتی احساس نکردی مطمئن باش که نیست

زیبا بود دوست من

به قول شاهین نجفی :

دعا نکن داداشی خدا سرش شلوغه…

عالیه
خیلی زیباست ? ? ?

فدات، مرسی از نظرت

خواننده زیبا میخونه ?

?

واقعا هم حال کردن داره!

?

بزرگترین مشکل کشور ما فقط و فقط بی سوادیه! بهتره بگیم کمبود شعوروسواد! کلا هیشکی و هیچی جای خودش نیست، اینروزا هم همه فاز آییستی گرفتن، اغلبشون حتی نمیدونن بی خدایی ینی چی؟! فک میکنن چنتا کوثشر به خدا ببندند میشن بی دین و روشنفکر! شما میگی به خدا اعتقاد نداری پس این شعر چیه؟ اونی که این شعر رو گفته باید به خدا اعتقاد داشته،

اصلا به هیچ عنوان منطقی نیست!

کارو خودش انسان فانیه و از زبان یک انسان فانی به خدایی گله کرده که هیچکس ندیدتش و اکثرا ازش ظلم دیدیم!

اما این کیوان شاهبداغی از زبان خدایی حرف زده که هرگز به جاش نبوده و نمیدونه کیه و … و فقط از روی تعصبی که نسبت به خدا داشته این شعر رو سروده و خواسته کل بندازه!