هفته نامه ی تایمز8شهریور1364
پنج سال پس ازفوت محمدرضاشاه پهلوی توجه به تحولات شش ساله گذشته بسیاری ازایرانیان راواداربه ارزیابی علل سقوط خوددراین چاهها مخوف کرده است.
درحال حاضربسیاری ازایرانیان باین موضوع واقف هستندکه انقلاب سال1979دلیل روشنی است برای اثبات این موضوع.
سرکوبی تمام نیروهای انقلابی ,نابودشدن نیم میلیون جوان ایرانی,نابودی کامل پایه های صنعتی ایران,حیف ومیل شدن تمام سپرده های مالی ایران درخارج,ناامیدکردن ملت ایران,درس عبرت دادن به تمام ملل خواهان انقلاب,وبالاخره بکارگیری هزاران هزارتحصیلکرده ی ایرانی درغرب,ازدستاوردهای حکومت اسلامی برای غرب است.
شاه بهنگام ترک ایران خوب میدانست که این انقلاب کارآمریکائیهاوانگلیسیهاوکمپانیهای بزرگ چندملیتی است که برای منافع خودتصمیم به نابودی یک مملکت گرفته اند.ولی افسوس که اوبرمملکتی حکومت میکردکه تحصیلکرده هایش قدرت تشخیص سراب راازآب نداشتندومردمش نیزمتاسفانه فراموشکار,نمک نشناس وفریب خوربودند.
مسلما"شاه دردوران زمامداریش اشتباهاتی کرد.کارهائی شدکه نبایست میشدوکارهائی نشدکه بایست می شد.ولی بااحتساب تمام موانع ومحدودیتهائی که ایران برسرراه خودداشت,مثل بیسوادی,تعصب مذهبی,تنبلی,وازهمه مهمترانحطاط فرهنگی,دوران زمامداری اوازپربارترین وروشن ترین ادوارتاریخ ایران بود.وهمین تاریخ است که روی اوراسفیدخواهدکرد.