ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺻﻔﺤﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﺤﻮ ﺑﺸﻢ ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ

ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺻﻔﺤﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﺤﻮ ﺑﺸﻢ ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ
ﻋﻠﺘﺸﻢ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻡ ﻳﻪ ﺗﺮﺳﻪ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ ﻛﺎﺭﻳﺶ ﻛﻨﻢ

ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺮﺳﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺣﺎﻇﺮﻱ ﻣﺤﻮ ﺷﻲ
ﺍﮔﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﭼﻲ

عالیه من ترسی ازش ندارم و چون حس و تجربش کردم میدون چه ماجرایی داره و دوستش دارم چون اماده رسیدن به چراهای بی چرا م هستم چون به نوعی همه در مقابل اعمالشون باید جواب گو باشن و جز رضایت و توضیح چیزه دیگه فایده نداره

ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺍﻭﺭﺩﻱ ﭼﻄﻮﺭ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ

ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻴﺪﻳﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮﺩﻳﻦ؟

من تو سال 80 با موتور داشتم جایی میرفتم یک ماشین 206 گردش به چپ میکنه تو خیابان عضدی زیر پل کریمخان من با موتور میرم تو گلگیر ماشین و از روی موتور خودم پرت میشم و سرم میخوره تو گلگیر یک ماشین که پارک بوده و ضربه مغزی میشم من که از زمان حادثه و بعدش چیزی یادم نمیاد ولی از صدای این برخود تصادف یک دکتر که داشته تو مطب بیمارستان ویزیت میکرده ( درود بر شرافت همه دکترا و انسانهای با شرف مملکتم ) سریع میاد به من امپول زد کما میزنه و احیام میکنه ولی ظاهرا یک هفته تا ده روز میرم توی کما . توی این زمان اتفاقای خوب و حالات خوبی برام پیش میاد مثل زمانی که شما و همه ما خوابیم ولی چه اتفاقاتی میوفته که ما ازش خبر نداریم

روزی زود تر از اون چیزی که ما فکر نمیکنیم یک دادگاهی تشکیل میشه که توی اون دادگاه ما در مقابل هر قدم نگاه و عملمون باید پاسخ گو باشیم و دادستان و وکیل مدافع اون دادگاه فقط و فقط وجدان ماست که بیدار میشود و جز حقیقت چیزی عنوان نمیشه و بالاخره حق به حق دار میرسه و این عالیه

ﺧﻮﺏ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﻴﮕﻴﻦ ﺣﺴﻪ ﺧﻮﺑﻴﻪ؟
ﺍﻭﻻ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻤﺎ ﻣﻴﺮﻳﻦ ﺑﺪﻩ ﺑﻬﻮﺵ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﻫﻴﭻ ﺍﮔﺎﻫﻲ ﻧﺪﺍﺭﻱ ﭘﺲ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻲ ﺑﺎ ﻗﻄﻌﻴﺖ ﺑﮕﻲ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﻳﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺩﻭﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﮕﻪ ﻣﺮﮔﻪ ﺷﻮﺧﻲ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﻠﻪ ﺩﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭘﺰﺷﻜﻬﺎﻳﻪ ﺫﻫﻤﺖ ﻛﺶ

یک مژده خوب برای همه
خدا با این عظمت و بزرگیش از ما نماز و روزه میخواد من میگم نه اون انقدر کرامت و بزرگی داره که احتیاجی نداره به ما چشم داده که ملیون ها رنگو ببینیم حالا همچین بزرگواری نیازمند من باشه خدا با اوج کرامت همه ای اینا رو بما بخشیده حالا نیاز به نماز من داشته باشه معلوم نه
ولی اگر من ازش تشکر کنم صاحب کرم برای من اجر و قرب بیشتری قایل میشه

ﻣﺮﺳﻲ ﺑﺎﺑﺘﻪ ﺷﻌﺮﺗﻮﻥ
ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻋﺎﻟﻴﻪ

ﺑﺎﻫﺎﺗﻮﻥ ﻣﻮﺍﻓﻘﻢ ﻧﺤﻮﻩ ﻣﺮﮒ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻬﻤﻪ ﺣﺎﻻ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﺮﺩﻳﻦ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﺩﺭﺩ
ﻣﺸﻜﻞ ﺑﻌﺪﺷﻪ ﺍﮔﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﻧﻴﺴﺘﻲ ﺑﺎﺷﻪ ﭼﻲ

یعنی ما هر بدی به هر کس کردیم مهم نیست و این از زرنگی منه و بیخیال دنیا

دوست عزیز اتفاقی که برای شما افتاده است تجربه نزدیک به مرگ (Near Death Experience) گفته میشه که افرادی زیاد دیگری هم چنین تجربیاتی رو گزارش کردند. اما شاید خیلی‌ نشه از روی این تجربه گفت شما مرگ رو حس یا تجربه کردی. اگر مرگ واقعی برات اتفاق افتاده بود که الان اینجا نبودی …

من از مرگ سر سوزنی نمیترسم، چون میدونم با مرگ به آرامش میرسم و دیگه چیزی نیست که باعث آزار و اذیتم بشه. ولی تا دلت بخواد از پیری و عواقب اون وحشت دارم قدیم ها عید که میشد از خوشحالی پرواز میکردم ولی الان با تحویل سال نو افسرده و غمگین میشم.
درسته حذف شدن از صحنه روزگار ناراحت کننده و دلهره آوره ولی وقتی به فرسودگی و بدبختی های سالمندی فکر میکنم میبینم که مردن خیلی خیلی بهتر از پیری و سالخوردگی است.
من از اینکه فرصت زندکی و درک این دنیا نصیبم شد خوشحالم ولی از کیفیت اون اصلا راضی نیستم

ﺧﻮﺏ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻱ ﻳﻪ ﻃﺮﻓﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﻨﻲ ﺑﻪ ﻗﻀﻴﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻦ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺧﺮﺗﻴﻪ ﺩﺭﻭﻏﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﭼﻲ ﺍﻭﻧﻤﻮﻗﻌﻢ ﻧﻤﻴﺘﺮﺳﻲ

ﻣﺮﺳﻲ ﺑﺎﺑﺘﻪ ﻧﻈﺮﺗﻮﻥ

من میترسم از دلیلشم اینه که هنوز زندگی کردن رو دوست دارم و چون به همه وعده های بعد از مرگ اعتقاد ندارم پس برام درحال حاضر ترسناکه . شاید یه روزی بعدا بیاد بی تفاوت بشم نسبت بهش و اون روز قطعا روزیه که زندگی کردنو دوست ندارم

البته سخن استاد شاملو هم درباره مرگ زیباس که میکه:
هرگز از مرگ نهراسيده ام
اگر چه دستانش از ابتذال شكننده تر بود
هراس من باري‎‎‏‚همه از مردن‏ِدر سرزميني ست‚
كه مزد گوركن از آزادي آدمي افزون باشد
جستن‚
يافتن
و به اختيار برگزيدن
و از خويشتنِ خويش بازويي پي افكندن
اگر مرگ را‚ از اين همه ارزشي بيشتر باشد
حاشا…
حاشا…
كه هرگز از مرگ هراسيده باشم…

ﺩﻗﻴﻘﺎ ﻣﻨﻢ ﻣﺜﻠﻪ ﺷﻤﺎﻡ

خب ما خیلی بهتر ازاوناییم که که خودشونم نمیدونم برای چی به دنیای بعد مرگ ایمان دارن ایمان داشتن راحت ترین کار ممکنه اما با عقل پذیرفتن ذهن ادمو به چالش میکشه به قول یه نویسنده ای: من نه وجود خدارو میتونم اثبات کنم و نه نبودشو.. پس با فلسفه خودمون زندگی میکنیم تا وقتی با زندگی حال میکنیم دوسش میداریم و دیگر هیچ...

خود مرگ نمیتونه ترسناک باشه چون نمیدونی کی اتفاق میافته و ممکنه همین الان که میری بیرون یه ماشین بکوبه بهت و تمام.ترس اصصلی وقتیه که بدونی زمان مرگت چه وقتیه … مثلا بیماری چیزی داشته باشی و بگن در این زمان معین میمیری.اون زمانه که ترس کارایی که نکردی و دوست داشتی بکنی یا کارایی که میتونستی بکنی…او حسرته که باعث ایجاد ترس میشه.من شخصا به نظریه multiverse و اینکه بعد های دیگه ای از جهان ما وجود داره باور دارم و مرگ ما در این بُعد میتونه مسیری باشه برای تولد در بُعدی دیگه که تجربیات متفاوتی داره…به نظر من این چرخه تا ابد ادامه داره و ما دائم میمیریم و در بُعدی دیگه بیدار میشیم و شاید زمانی برسه که در آینده و در همین بُعد دوباره بیدار بشیم

اینو نگاه. نکنه امسال کنکورم داری. حالا شما که خوندی چقدر دربارش تحقیق کردی؟

منظورم این بود که در این باره اطلاع هم داری یا فقط داری حرفای کتاب درسی رو تکرار می کنی. چون این دوستمون که تایپیک رو زد شاید دنبال مطالب کتاب درسی شما نباشه و بخواد علمی چیزی رو متوجه بشه. (ولی توی پرانتزم بگم چقدر سختی کشیدیم این مطالب که همه مخالف عقیدمون بود رو واسه کنکور بخونیم و بشینیم تست بزنیم)

ﺑﻠﻪ ﺗﺎ ﻣﻴﺘﻮﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮﻱ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻴﺖ :)

ﺑﻠﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﻋﻠﻤﻢ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻧﻈﺮﺗﻮﻧﻮ ﺑﮕﻴﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ

ﭘﺎﺑﻠﻮ ﺍﺳﻜﻮﺑﺎﺭ
ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮔﺘﻮﻧﻮ ﺑﺪﻭﻧﻴﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﺭﺩﻧﺎﻛ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻧﻴﻦ ﺑﻌﺪﻩ ﻳﻪ ﻣﺪ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﻫﺎ ﻣﻴﺮﻱ ﺑﻨﻈﺮﻡ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺗﺮﻩ

بی تفاوتم چون اصلا چیز ترسناکی نیست ولی دوس ندارم وقتی پیش بهترین ادم تو زندگیم هستم بمیرم

ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻻﻥ ﻛﻪ ﺳﺮﺗﻮﻥ ﮔﺮﻣﻪ ﺍﻳﻨﻮ ﺑﮕﻴﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺷﺮﺍﻳﻄﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﻴﺮﻳﻦ ﺗﺮﺱ ﺑﻴﺎﺩ ﺗﻮ ﺟﻠﺪﺗﻮﻥ

ﺷﻤﺎ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﻴﺪﻱ ﻧﺪﺍﺭﻱ
ﺑﺎﺯ ﺑﻨﻈﺮﻡ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﻲ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﻪ