روزی برای تنبلا
این رفتن و آومدنات کشته منو
لامصب!
چطوره که کریم سینه کفتری وختی میاد و میره تو صدات در نمیاد. توف تو اون کون ریقماسیت دیوث
مادر به خطای کونی… آخه من چه هیزم تری به تو فروختم جاکش… خو یه روز بیا مث آدم بشین حرفتو بزن تا
من بدونم چی تواون دل صاب مرده ته … .همیشه ام عین خُلا هی بر و بر به من نیگا می کنی انگار که من باباشو کشتم

من چقه از دست تو باید بکشم …خو یه حرفی بزن یه نقی یه هنی یه اوهنی زبون بسته… شکم گنده بی غیرت.
خدایا قربون اون حکمتت برم من.
یارو هیکل داره قد یه غول عقلش اندازه یه جلبکه مادر قحبه…
نیگاش کن … فقط خورده و نریده دیوث دربه در…
کون دیگه کون نیست بالون پیشش بادکنکه…
حمال بی خاصیت پاشو خودتو جمع کن…
سر سفره که می شینه به هیچی توجه نداره خره را با خور می خوره مرده را با گور…
بعدشم مث مهمونا پا میشه کاری به هیچی و هیچکس نداره می ره یک طرف واس خودش می کفه… ریقو… 😀