جوابیه « میثم صفر پور» یکی از برادران ذوب شده در ولایت در جواب شعر بانو « سیمین بهبهانی» :

کفر و بی دینی ات ای یار , به ما مربوط است,
بشنو این پند گهربار , به ما مربوط است.
تو که با لهو و لعب در پی مستی هستی,
میکنی جمع، گرفتار , به ما مربوط است.
بی خیالت بشوم بارش طوفان بلا,
میرسد از درو دیوار , به ما مربوط است.
آنچه آمد به سر طایفه نوح نبی ,
میشود واقعه تکرار , به ما مربوط است.
من اگر لایق الطاف خدایم , به تو چه؟
تو کنی جامعه بیمار , به ما مربوط است.
تو به این کوه گنه عامل شیطان گشتی ,
شده ای نوکر دربار به ما مربوط است.
گر تو سوراخ کنی کشتی این جامعه را ,
میشود غرق به ناچار، به ما مربوط است.
تو که با چنگ و ربابت همه مردم را ,
میکنی مستعد نار , به ما مربوط است.
دین من داده اجازه که دخالت بکنم ,
تا نبینم زتو آزار , به ما مربوط است.
امر معروف کنم , نهی زمنکر بپذیر ,
تا ابد , ترمز اشرار , به ما مربوط است….

میثم صفر پور

شعر به تو چه سیمین بهبهانی برای دوستانی که نخوندنش :

من اگر کافر و بی دین و خرابم؛ به تو چه؟
من اگر مستِ می و شرب و شرابم ؛ به توچه؟
تو اگر مستعد نوحه و آهی٬ چه به من؟
من اگر عاشق سنتور و ربابم ؛ به تو چه؟
تو اگر غرق نمازی٬چه کسی گفت چرا؟
من اگر وقت اذان غرقه به خوابم ؛ به تو چه؟
تو اگر لایق الطاف خدایی٬ خوش باش.
من اگر مستحق خشم و عتابم ؛به تو چه؟
دُنیا گر چه سراب است به گفتار شما
من به جِد طالب این کهنه سرابم ؛به تو چه؟
تو اگر بوی عرق میدهی از فرط خلوص!
و من ار رایحه ی مثل گلابم؛ به تو چه؟
من اگر ریش٬ سه تیغ کرده ام از بهر ادب .
و اگر مونس این ژیلت و آبم ؛ به تو چه؟
تو اگر جرعه خور باده کوثر هستی!
من اگر دُردکش باده ی نابم ؛ به تو چه؟
تو اگر طالب حوری بهشتی٬ خب باش!
من اگر طالب معشوق شبابم ؛ به تو چه؟
تو گر از ترس قیامت نکنی عیش عیان.
من اگر فارغ از روز حسابم ؛ به تو چه؟

«سیمین بهبهانی»

ادامه دارد…