نادر گلچین (زاده ۱ مهر ۱۳۱۵ رشت – درگذشته ۳۱ شهریور ۱۳۹۶ تهران) خواننده آواز سنتی اهل ایران بود. او از کودکی به موسیقی علاقه فراوانی داشت و از ۱۲ سالگی همکاری با رادیو رشت را آغاز کرد که در اختیار تیپ رشت بود و زیر نظر مدیران ارتش اداره می‌شد و خواننده محلی گیلان شد. همکاران وی دراین رادیو عبارت بودند از: علی اکبرپور (آلتو، ویولن) نادر پوردلجو (قره‌نی) و عده‌ای دیگر از هنرمندان به نام رشت، که مدت‌ها این همکاری ادامه داشت.

گلچین در سال سوم دبیرستان به هنرپیشگی روی آورد و در تئاتر رشت در نمایشنامه‌های “بارگاه هارون الرشید”، “خواب‌های پینه دوز” شرکت کرد و آوازهایی را دربازیگری اجرا کرد.
نادر گلچین در سال ۱۳۳۹ به تهران آمد و فعالیت‌های هنری خود را در اداره هنرهای زیبا و وزارت فرهنگ و هنر آغاز کرد. اولین برنامه خود را با ارکستر محمود تاج‌بخش(نوازنده به نام سه‌تار و ویلن)اجرا کرد و تا سال ۱۳۵۴ در این اداره به ترتیب با ارکسترهای فرامرز پایور، عباس خوشدل، عبدالکریم مهرافشان، عماد رام و مصطفی کمال‌پورتراب ادامه همکاری داد.
او در سال ۱۳۵۰ همکاری خود را با رادیو ایران شروع کرد که تا سال ۱۳۶۲ ادامه یافت. گلچین در برنامه‌های مختلف رادیو، به ویژه برنامه گلها فعالیت چشمگیری داشت با هنرمندانی چون: فرامرز پایور، منصور صارمی، پرویز یاحقی، حبیب‌اله بدیعی، علی‌اصغر بهاری، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، فضل‌اله توکل، جهانگیر ملک، امیرناصر افتتاح، محمد اسماعیلی، آبتین اجلالی و منصور نریمان همکاری کرد.

از کارهای او که بسیار مورد استقبال شنوندگانش واقع شد، اجرای آهنگ “آمد نوبهار” اثر مهدی خالدی بود که به رهبری فرهاد فخرالدینی بازسازی و با گروه کر رادیو اجرا شد.
او از نخستین خوانندگانی بود که تصنیف معروف مرغ سحر را اجرا کرد.

نادر گلچین بر اساس قراردادهای فرهنگی ـ هنری بین ایران و دیگر کشورها، همراه با ارکستر فرامرز پایور، به الجزایر رفت و موسیقی سنتی ایران را به هنردوستان آن کشور معرفی نمود. از دیگر کارهای برجسته این هنرمند، کنسرتی بود که به نفع زلزله‌زدگان بوئین‌زهرا، همراه با ارکستر عماد رام برگزار کرد.
نادر گلچین در طول فعالیت‌های هنری خود، متجاوز از ۳۰۰ آواز و آهنگ اجرا کرد و در کنار کار خوانندگی، مدیر مسئول یک شرکت تکثیر نوار مجاز موسیقی نیز می‌باشد.
از شناخته شده ترین تصانیفی که گلچین اجرا کرد می‌توان به آثار زیر اشاره کرد: یوسف گم گشته باز آید ،مرغ سحر، ناوک مژگان، قصه شهر عشق، مسبب، من دیگه بچه نمیشم و آلبوم‌های گریز، نفس باد صبا، زلف بنفشه و… یاد کرد.

نادر گلچین از جمله خوانندگان صاحب سبک و دارای صدایی خاص خود بود. بیشتر آثار او به سال‌های پیش از انقلاب بازمی‌گردد. از آثار مهم او در آن دوران می‌توان به «یوسف گم گشته» اشاره کرد و از دیگر آثار او می‌توان به تصنیف مرغ سحر، ناوک مژگان، قصه شهر عشق، مسبب، من دیگه بچه نمیشم و آلبوم‌های گریز، نفس باد صبا، زلف بنفشه یاد کرد.
در سال‌های پس از انقلاب پس از ۳۵ سال کناره‌گیری تنها آلبومی به نام «گریز» که کار مشترک با فریدون شهبازیان است را منتشر کرد.
گلچین صدایی خاص با سوزی پنهانی و نیز پخته و پرورده داشت که با ساختار ارکستری هماهنگی زیادی دارد. او همچنین از تحریرهای شمرده و پخته آوازی برخوردار بود و سعی می‌کرد که محدوده صدایش را بشناسد و در همان محدوده از تمامی ظرفیت‌های صدایی اش بهره ببرد. وی شعر را به خوبی می‌شناخت و به همان خوبی و شمردگی در آوازهایش ادا می‌کرد. او با آهنگسازان و هنرمندان زیادی از جمله فریدون شهبازیان، عماد رام، مجتبی میرزاده، حسن یوسف زمانی، عبدالکریم مهرافشان، عباس خوشدل، همایون خرم، مهدی خالدی، محمد حیدری، فرامرز پایور و دیگران همکاری داشت.

نادر گلچین حدود 47 سال قبل ازدواج کرد و سه فرزند دختر دارد که همگی آنها مدارج عالی تحصیلی را گذرانده اند.
از بستگان وی می‌توان به دخترش نادیا دلدار گلچین و برادرزاده‌اش مرجانه گلچین اشاره کرد.

بیماری و مرگ
وی روز ۴ شهریور ۱۳۹۶ بر اثر تشدید بیماری قلبی ریوی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان گاندی تهران بستری شد و در نهایت ظهر روز جمعه ۳۱ شهریور ۱۳۹۶ بر اثر ایست قلبی در سن ۸۰ سالگی درگذشت.