نمیدونم شما هم به این موضوع توجه کردین یا نه! ما در اکثر مسائل فقط نوک دماغمون رو میبینیم و کلا دچار یکجور نزدیک بینی مزمن هستیم.

*شما با ما ایرانیها نمیتونین راجع به هیچ چیز که جنبه دراز مدت داشته باشه صحبت کنین! اگه بیاین و سعی کنین راجع به یه طرح بلند مدت صحبت کنین فوری میشنونین:

-آقاااا حالا تا اون موقع کی مرده است کی زنده!

-باباااا از این ستون به اون ستون فرجه!

-داداشش! یه سکه رو که بندازی بالا هزااارررر چرخ میخوره!

…

*رفتار ما با محیط زیست رو ببینین! به هر کی بگی آقا با این ماشینت که عین دودکش دود میکنه بیرون نیا! یا آقا جان فاضلاب صنعتی رو توی رودخونه نریز یا اینکه آشغالت رو توی کوه رها نکن…فوری با یه نگاه عاقل اندر سفیهی بهت نگاه میکنن که “داداش تو حالت خوبه؟” 😁 چون عواقب همه این قضایا مربوط به “آینده” است و هیچکس در ایران به آینده اعتقادی نداره!

*شما میرین جایی چیزی بخرین و فروشنده محترم, هم کالا رو گرون میفروشه هم برخورد زننده ای داره! شما به این رفتار او اعتراض میکنین و انتظار دارین که بقیه مشتری ها هم “بخاطر خودشون” و “منفعت بلند مدتشون” از شما حمایت کنن! چه امید واهی و چی خوش خیالی محضی! دوستان بلافاصله طرف کاسب محترم رو میگیرن به امید اینکه حالا اونروز یا فرداش فروشنده “شاید” بهشون “کمی” تخفیف بده!..😁