با سلام
سهراب جان سپهری میگه:
زندگی رسم خویشاوندی است
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرسشی دارد اندازه ی عشق
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد
زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد
زندگی مجذور آیینه است
زندگی گل به توان ابدیت
**زندگی ضرب زمین در ضربان دل ماست
زندگی هندسه ی ساده و یکسان نفسهاست **

سن و سالتان به جایی میرسد که دیگر چهارخانه و سه خانه بودن پیراهن مهم نیست . چال رو‌ی گونه و خال کنار لب بی ارزش است و اگر برخوردید به ایده آل ترین ظاهر و رخ، اما بلد نبود کی و کجا مغرور باشد، کجا تمام غرورش را زیر پایش بگذارد یا با کدام‌حرفش اخمهای پیشانی‌تان را باز کند. کجا چه رفتاری کند که ذوق زده تان کند، بلد نباشد برای آینده پدر یا مادر با لیاقتی باشد ، قطعا چشمتان را نخواهد گرفت.  سن و سالتان به جایی میرسد که به تجربه میفهمید " فارغ از هر ظاهری آدمهای خوش اخلاق و خوش قلب ، همیشه زیباترینند. "
نمیدانم چند سالتان است اما مراقب الویت ها و معیارهایتان باشید ! به یک عمر زندگی ای فکر کنید که قرار است با فردی برای همیشه فصلهای زندگی را پا به پای هم ورق بزنید. 👌😇

سیما امیرخانی