سلام دوستان بنده دو ماه دیگه 27 ساله میشم و کلا با کسی نبودم تا به حال یعنی با هیچ دختری حرف نزدم کلا و طبیعتا سکس هم نداشتم. در شهر و محیط کوچک زندگی میکنم. بیشتر وقتا با گیم و فضای مجازی وقتمو میگذرونم. از 15 سالگی گیم میزدم و تا الان و کلا روزی 12 ساعت با کامپیوتر بودم. الان که به مرز 30 سالگی نزدیک شدم احساس می کنم از جامعه عقب موندم. و سرمو با گیم گرم کردم و لذت دوست دختر داشتن خودمو محروم کردم. البته کچل شدن از 18 سالگی و بالا زدن سن و کمبود اعتماد به نفس و بی تاثیر نبوده. می خاستم ببینم ایا کسایی مثل من هستن یا فقط من اینطوریم. چاره چیه؟

من گویا سرم خورده به سنگ و از این فضای محدود و بسته ای که چندین سال برای خودم درست کرده بودم و به قولی سرم رو مثل کبک کرده بودم توی برف میخام خلاصی پیدا کنم. از خودم بگم که از 13 سالگی تا الان شب و روزم با سیستم و کامپیوتر و گیم و فضای مجازی سپری شده . با این که تا پارسال لذت میبردم از این وضعیت و و همچنان شوت بودم اما جدیدا که به دوروبرم و هم سن و سالهای خودم نگاه می کنم می بینم که چقدر تو برخی مسائل و بعضی چیبز ها واقعا پرت و عقب مانده هستم. مثلا من تا الان کوچکترین رابطه با هیچ جنس مخالفی رابطه نداشتم و کلا دوست دختر نداشتم و از طرفی هم روابط اجتماعی کلا ضعیفی دارم و خجالتی هستم و کمتر بیرون میرم و خیلی وقتا حرف زدن هم بلد نیستم و تو چیز های مهم زندگی مهارت کافی ندارم مثل رانندگی کردن و این ها رو محصول انزوای 14 ساله خودم با سیستم که گوشه اتاق هست میدونم. بسیار ولخرج هستم و پس اندازی ندارم در حالی که خیلیا تو این سن ماشین و خونه بعضا دارن . البته اینو بگم من شغل دولتی دارم و با پدر مادرم زندگی می کنم . نظرتون چیه ؟ ایا خیلیا مثل من هستن یا من آدم نرمالی نیستم؟ ایا این سبک زندگی درسته؟ بنده احساس می کنم با این سبک زندگی ازدواج کرده ام و دیگر تغییر نخواهم یافت.