مطمئن نيستم اما تاجايى كه بتونم سعى ميكنم كه نظرات و حرفاى مردم تاثيرى تو مسير زندگيم نداشته باشه اما اگر كلا بخوايم جورى زندگى كنيم كه مردم دوس دارن اصن امكان نداره هركار كنيم مردم بازم حرف ميزنن و فضولى ميكنن به قول معروف در دروازه رو ميشه بست اما در دهن مردم رو نه
در هر جامعه و فرهنگ کشوری یه سری عرف وجود داره که باید انجامش داد خواه خوب خواه بد . اما در جمهوری اسلامی ایران این عرف ها بسیار زیاد و قدیمی و ماقبل تاریخیست و بسیار مشکل برای مردم درست کرده .چون عرف مردم ایران باستان همیشه جشن و شادمانی و خیر خواهی و راستگویی بوده اما بعد از اسلام و به خصوص جمهوری اسلامی به زور به مردم غم و اندوه و دروغگویی و دزدی را آموزش داده و آن را تبدیل به عرف کردند و متاسفانه نهادینه شده است در بین مردم. برای همین عرف کثیف بود که من ایران را خیلی سال گذشته ترک کردم تا حداقل از زیر ستم و عرف غلط رها بشم.
نظر مردم خیلی برام مهمه طاقت نگاه سنگین کسی و قضاوت شدن رو به هیچ عنوان ندارم :)
عزیزم داخل ایران که باشی مجبوری اینطوری زندگی کنی مگر آنکه یه ویلا داخل جنگل داشته باشی و هیچکس نتونه کاری بهت داشته باشه
مردم گوه خور زندکیم نیست.سه سال اومدم ترکیه همش سرزنش میکنن و منن در جواب چه تو مکالمه تلفنی و تصویری و پیامکی میگم گوه خورش شما نیستین
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﺣﺮﻓﺎﻱ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻬﻤﻪ ﭘﺲ ﺳﻌﻲ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻣﻮﺟﺒﺎﺕ ﺳﻮ ﻧﻴﺘﺸﻮﻧﻮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻜﻨﻢ
ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻛﺸﻮﺭ ﻫﺎ ﺍﻳﻦ ﻃﻮﺭﻩ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻤﺘﺮ