متن سوره و ترجمه:

ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢِ
ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﺩ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﺑﻮﻟﻬﺐ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺑﺎﺩ ‏( ۱‏)
ﺗَﺒَّﺖْ ﻳَﺪَﺍ ﺃَﺑِﻲ ﻟَﻬَﺐٍ ﻭَﺗَﺐَّ ﴿۱﴾
ﺩﺍﺭﺍﻳﻰ ﺍﻭ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺪﻭﺧﺖ ﺳﻮﺩﺵ ﻧﻜﺮﺩ ‏( ۲ ‏)
ﻣَﺎ ﺃَﻏْﻨَﻰ ﻋَﻨْﻪُ ﻣَﺎﻟُﻪُ ﻭَﻣَﺎ ﻛَﺴَﺐَ ﴿۲﴾
ﺑﺰﻭﺩﻯ ﺩﺭ ﺁﺗﺸﻰ ﭘﺮﺯﺑﺎﻧﻪ ﺩﺭﺁﻳﺪ ‏( ۳ ‏)
ﺳَﻴَﺼْﻠَﻰ ﻧَﺎﺭًﺍ ﺫَﺍﺕَ ﻟَﻬَﺐٍ ﴿۳﴾
ﻭ ﺯﻧﺶ ﺁﻥ ﻫﻴﻤﻪﻛﺶ ‏[ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﻭﺯ ‏] ‏( ۴ ‏)
ﻭَﺍﻣْﺮَﺃَﺗُﻪُ ﺣَﻤَّﺎﻟَﺔَ ﺍﻟْﺤَﻄَﺐِ ﴿۴﴾
ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﻃﻨﺎﺑﻰ ﺍﺯ ﻟﻴﻒ ﺧﺮﻣﺎﺳﺖ ‏( ۵ ‏)،
ﻓِﻲ ﺟِﻴﺪِﻫَﺎ ﺣَﺒْﻞٌ ﻣِّﻦ ﻣَّﺴَﺪٍ ﴿۵﴾

پرسشهای پیش آمده:

۱ . ﻣﮕﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻫﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
۲ . ﺁﯾﺎ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻋﺠﺰ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ؟
۳ .ﺍﮔﻪ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻫﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻪ،ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻄﻌﺎ ﺍﺟﺮﺍ ﺑﺸﻪ، ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻘﻞ ﻧﺸﺪﻩ
۴ - آیا این لحن از خدایی که گفته میشود قادر مطلق ، بخشنده و مهربان است عجیب نیست؟ (لحن عصبانی)
۵ - چرا الله همسر ابولهب را مورد تمسخر و تحقیر قرار می دهد؟

نمونه ای از پاسخ ماله کشان:

http://pasokhgoo.ir/node/23404

اما حقیقت ماجرای ابولهب چیست و چرا محمد در کتابش اینگونه به عموی خود می تازد؟

سه سال پس از دعوت اولیه ازسوی جبرئیل که حدود سال ۶۱۰ میشد، الله به او دستور می دهد که “آنچه را که به تو امر شده اعلام کن و از بتها روی برگردان”
محمد خویشاوندان خود از قریش را فرامیخواند، بالای یک کوه می رود و خاندان های قریش را به نام صدا میزند. او از آنها میپرسد، “تصور کنید که من به شما بگویم سواره نظامی در دره قصد حمله به شما را دارد، آیا مرا باور می کنید؟”
آنها پاسخ مثبت دادند: “بله، چرا که ما از تو چیزی جز حقیقت نشنیده ایم.”
جواب از پیش حاضر محمد این بود: “من در مواجهه با یک عذاب و تنبیه به شما هشدار میدهم” به عبارت دیگر روز داوری الله بدتر از خیل دشمن است.
این هشدار زاهدانه عموی پیامبر، ابولهب، (که به ادعای پیامبری برادرزاده خود اعتقادی نداشت) را ناراحت کرد. او به محمد پاسخ میدهد: “دستت بشکند که تمام روز ما را تلف کردی. آیا برای همین ما را اینجا جمع کرده ای؟”
سپس ابولهب خطاب به جماعت قریشیان اعلام میکند: “میزبان شما را فریفته است”
الله خود پاسخ ابولهب را در یک وحی جدید می دهد: “بریده باد دو دست ابولهب و مرگ بر اوباد. دارایی و آنچه اندوخت سودش نکرد. و زنش آن هیمه کش. برگردنش طنابی از لیف خرماست.”
حدیثی به اطلاع میرساند که ابولهب “در واقع هلاک شد” این حدیث روش مرگ او را شرح نمی دهد اما به یک دلیل ممکن می تواند رد شود: در این مقطع مسلمانان دشمنانشان را مورد حملات خشونت آمیز قرار نمیدادند.
((از کتاب حقیقت درباره محمد نوشته رابرت اسپنسر))