نکته : گاهی لازم نیست هزاران کلمه رو بخونیم تا قانع بشیم یک فیلم رو ببینیم . از این رو این تایپیک کوتاه تر از تایپیک های قبلی خواهد بود .

پُل کانری راننده ماشینی غیر نظامی و آمریکایی به همراه گروهش در عراق مورد حمله گروه های شورشی واقع میشه و خودش رو درحالی که در یک تابوت چوبی در زیر شن ها دفن شده پیدا میکنه ؛ حالا درحالی که داره با گروه شورشی مذاکره میکنه (تا ولش کنن) داره تلاش میکنه که سفارت یا نیروهای کمکی رو خبر کنه تا نجات پیدا کنه.
فیلم ژانر روانشناسانه ای داره و تقریبا مثل سینمایی مریخی تمام فیلم در یک لوکیشن و با بازیگری رایان رینولدز گرفته شده . فیلم حجم غم زیادی داره و اونقدر ناراحت تموم میشه که باعث میشه تا ساعت ها بهش فکر کنید . روایتی از امید دادن و گرفتن امید از فردی که در تابوتی دفن شده درحالی که پایانی که مخاطب میخواد رو بهش نمیده که همین باعث غم انگیزتر و قابل احترام تر شدن داستان میشه .

عکس و مکث

نکته اضافه : به نظرم بهتر بود آهنگ پایانی فیلم رو قطعه amelie from montmartre از yann tiersen میذاشتن.

لینک قطعه
http://dl.music-o-movie.ir/11/Amélie - Yann Tiersen 04.mp3