https://shahvani.com/forum/topic/معدن-کار-۲
حسن و گروهش کارشون به خنسی خورده بود. رگه ای که توش کار می کردن، سنگهای سفت و محمکی داشت. و روش های معمولی استخراج دیگه جوابگو نبود. از طرفی، حسن میدونست که پری مهندسی معدن خونده و اگه مشکل رو به اون بگه شاید، اون بتونه، براش راه حلی جلو پاش بزاره. حسن تو حین کار تمام فکر و ذکرش این بود که چطوری سر صحبت را با پری باز کنه. آخه خیلی هم نمی خواست تو جمع خودشون صدا در کنه.
پری: بچه ها امروز باید دیگه کل رگه را کامل تخلیه کنیم. ما دیگه اینجا کارمون تموم شده. باید آماده بشید برای خط جدید.
این در حالی بود که خط ۲ هنوز به وسط رگه نرسیده بودند.
پری با شور و شعف خاصی مغرورانه داد می زد و فریاد می کشید و تو پوست خودش نمی گنجید. مثل کسی که تمام معدن های دنیا را فتح کرده باشه. با همه شوخی و طنازی می کرد. غافل از اینکه حسن از دور اونو می پایید.
حسن با حسرت به حرکات پری نگاه می کرد و تو دلش به بخت بدش، بد و بیراه می گفت.
معدن کارا برای استراحت توی هر رگه ای که کار می کردن، محوطه ای را می ساختن. جای دنجی که بیشتر شبیه دخمه بود. حسن برای مشورت با پری رفت خط ۴ و منتظر پری موند تو همون دخمه. قبلش بی سیم زده بود.
و هماهنگ کرده بود. پری شاد و مغرور از رکوردی که ثبت کرده بود به دیدار حسن آمد. حسن با اومدن پری از جاش بلند شد و گفت: سلام خانم سلطانی، ببخشید بد موقع مزاحم شدم. اگه کار واجبی نبود هرگز مصدع اوقات نمی شدم.
پری بدن گوشتالو و شهوانی خودش را قدری جمع و جور کرد. و با لبخند به حسن گفت: سلام و خسته نباشید. خوش اومدین. نه مراحمی شما. مشکل خط شما چیه.
حسن سعی می کرد که چشم تو چشم پری نشه اما نمی شد. پری تو لباس پوشیدن سر کار هم دیسیپلین خودش را داشت. معمولا تو گرما یقه لباس کارش را باز می کرد. و همیشه خط سینه های خوش فرمش پیدا بود.
حسن نگاهش را از سینه پری دزدید. و ادامه داد: مشکل سفتی و سختی سنگهایی که تو این رگه به پست ما خورده.
پری که از جلب توجه حسن به خودش بدش نمی اومد کمی جلوتر رفت و گفت: یعنی میفرماین تمامی سنگها اینطورین؟ یا بخشی از اونها؟
حسن(کمی از کار پری جا خورده بود): طبق برآورد من هشتاد درصدی میشه.
پری دختری ۳۴ ساله با اندامی متوسط ریز نقش ولی جذاب بود با سینه هایی فراخ و کمری باریک و رانهایی گوشتالو و شهوت انگیز.
حالا دیگه فاصله بین حسن و پری کمتر از یک وجب شده بود. دخمه تنگ و تاریک بود و ناچار بودن همونجا و از نزدیک کارها رو پیگیری کنند.
پری: آقای رمضانی(حسن) میشه بریم خط رو از نزدیک ببینیم؟
حسن: حتما چرا که نه. بفرمایید.