عروسك قشنگ من، قرمز پوشيده
تو رخت‌خواب مخمل، آبي خوابيده
يه روز مامان رفته بازار، اونو خريده
قشنگتر از عروسكم ، هيچكس نديده.

‌نرگس بابا نمیخوای بخوابی؟
بسه این شعرو نخون دیگه
اون عروسکتم بذار کنار بخواب
فردا اولین روز مدرسته باید زود بیدار شی سرحال باشی،فردا واسه تو روز خیلی مهمیه

سرشو پایین انداخت و بی اعتنا خوند:
يه روز مامان رفته بازار، اونو خريده
قشنگتر از عروسكم ، هيچكس نديده، ترجیح دادم چیزی نگم و برم بخوابم

فردا صبح وقتی بیدار شدم دیدم نیم ساعت مونده به هشت و نرگس رو باید برسونم مدرسه
گفتم حتما خواب مونده اما دیدم لباساشو پوشیده آماده لب تخت نشسته عروسکش هم تو دستشه.

نرگس کنار من ایستاده و به یه عالمه دختری که دست تو دست مادرشون تو حیاط مدرسه وایسادن نگاه میکنه
گفتم بابا نمیترسی که تنها بشی ؟
اخه من دیگه باید برم
از امروز باید بری واسه خودت دوست پیدا کنی
دستمو محکم فشار داد و گفت بابایی؟؟؟
گفتم جون بابایی
میشه یه لحظه بشینی کنارم!!
مامان من چه شکلی بود؟
خوشکل بود؟
گفتم مامانت همه چیزش عین خودت بود
خوشکل و مهربون
گفت اون خوشکل تر بود یا تو؟
گفتم خب معلومه اون خوشکل تر بود،حالا دیگه برو دخترم من باید برم سر کار
یهو دست گذاشت رو سبیلام یه لبخند قلمبه زد و با اون برق چشماش گفت
بابایی تو خوشکل ترین مامان دنیایی

بعداز اون روز تو کل این سال ها نذاشتم نرگس اشک منو ببینه.

آخرای مراسم بود
نرگس با لباس سفید عروس داشت با مهمونا خداحافظی می‌کرد
چقد شبیه مادرش شده بود
من هرروز صبح با بوسه های نرگس از خواب بیدار می‌شدم
حالا دیگه باید میرفت دنبال سرنوشت خودش
نتونستم اون صحنه رو تماشا کنم ترسیدم بیاد سمتم جلو مهمونا بغضم بترکه
رفتم تو حیاط
بعداز چند دقیقه سیگارمو خاموش کردم تا برم باهاش خداحافظی کنم دیدم یهو جلوم سبز شد
گفت بابای اخموی من گریه کردی؟؟؟ دیگه نتونستم جلوی بغضمو بگیرم
همونجا لب باغچه نشستم
اومد کنارم نشست با گوشه لباسش اشکامو پاک کرد
دست گذاشت رو سبیلامو با بغض ترکیده گفت:
بابایی، تو هنوزم خوشکل ترین مامانِ دنیایی .
نوشته: پوریا کریمی
از کتاب آدمک‌های ابری