شاهزاده ای که صدایش الهه ناز بود…

• غلامحسین بنان الدوله نوری متولد : 15 اردیبهشت 1290 تهران فرزند کریم خان بنان الدوله نوری ، شرف السلطنه
او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان گذار انجمن موسیقی ایران بوده است.
او اولین خواننده ایرانی آشنا با خط بین المللی موسیقی (نُت) بوده.
پدرش کریم خان بنان الدوله نوری و مادرش شرف السلطنه دختر شاهزاده محمدتقی میرزا رکن الدوله برادر ناصرالدین شاه بود.
بنان نتیجه محمد شاه قاجار از شاهزاده های قاجار است.
وی از شش سالگی به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پیانو پرداخت و در این راه از راهنمایی های مادرش ، که پیانو می دانست بهره می گرفت.
اولین استاد او مرتضی نی داوود بود و دومین استادش میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی و سومین استادش نیز ناصر سیف بوده اند.
به گفته خود او ، فعالیتش را در سال 1306 آغاز کرد و فقط در جلسات خصوصی و در حضور دوستان و آشنایان به صورت حرفه ای آواز می خواند.
استاد بنان از سال 1315 تا 1321در خیابان 30 متری اهواز ساکن بودند و در آن سال ها کارمند اداره ایران بار اهواز بود.
او از اواخر شهریور 1321 وارد رادیو شد و با همکاری هنرمندانی چون روح الله خالقی صدای او به گوش مردم رسید.بنان در طول فعالیت هنری خود ، حدود 350 آهنگ را اجرا کرد.
ویژگی صدای وی زیر و بم ها و تحریرات صدای اوست. بنان هم به آواز قدیمی و کلاسیک ایرانی و هم به نغمات جدید و مدرن ایرانی تسلط داشت که به عنوان نمونه می توان تصنیف «الهه ناز» را نام برد. برخی بنان را بزرگترین اجراکننده سبک وزیری-خالقی می دانند. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی بود. همچنین به مرکب خوانی و تلفیق شعر و موسیقی مسلط بود.

بنان مدتی را نیز به تعلیم فن بازیگری پرداخت و به تصدیق نزدیکانش دارای استعداد زیادی در این زمینه بود. در سال 1327 همراه چهره های معروف آن روزگار در فیلمی به نام طوفان زندگی ساخته علی دریابیگی و اسماعیل کوشان بازی کرد که داستان آن در انجمن موسیقی ملی اتفاق می افتد. در این فیلم بنان دو ترانه از ترانه های معروفش را بطور زنده اجرا می کند.
درخصوص مرگ ایشون اصلا مایل به صحبت نیستم ولی ناراحتی بنده از این موضوع خیلی زیاد بوده و هست که همیشه ما ایرانیان چقدر به هنرمندان خودمون ظلم و جفا کرده ایم…
در 2 آبان 1392، خانه استاد بنان تخریب شد. این خانه تاریخی در نیاوران ، بلندی های جمال آباد ، نبش کوچه مینا ، پلاک 12 قرار داشت.بنان از سال 1354 در این خانه دو طبقه زندگی می کرد که ایوانی رو به بلندی های دماوند داشت.