Graduate
این اصطلاح برای پایان هر مقطع تحصیلی در غرب بکار میره …
که از Grad یعنی پله و قدم مشتق شده …
یعنی پایان هر مقطع یک قدم یا یک پله به جلوئه …
اما تو ایران میگن فارغ التحصیل شده …
فارغ شده انگار یه زایمان سختی در کار بوده و الان بارشو گذاشته زمین … و خب روند نرمال رو از الان بره …

باس شاشید تو اون فرهنگ و خاک و مُلک و سیستم آموزشیش و مدرک آکادمیکش…

کی گفته امکانات نیست تو ایران؟! کدوم پدر سوخته ای همچین شکری خورده؟! امکانات در حدی زیاده، که میتونی بدون اینکه چیزی از مدیریت بفهمی، مدرکشو بگیری … بدون اینکه چیزی از اختلالات شخصیتی و رابطه ی روان و جامعه (فرد بعنوان یه عنصر و محصول جامعه) بفهمی مدرکشو بگیری … بدون اینکه زبان بدونی، ترجمه کنی… بدون اینکه سیاست و اقتصاد بفهمی، مقاله هایی در اون حوزه داشته باشی، اونم در سطح ژورنال های بین المللی و آی اس آی. کافیه پول داشته باشی اونم نه خیلی زیاد، بلکه به نرخ دانشجویی

تقلب می ‌کنیم… دانش معامله می ‌کنیم… عنوان میخریم… مدرک میفروشیم … نون خووووووووووووووووووووووووشکیه …

اقتصاد ایرونی، صنعت ایرونی، فرهنگ ایرونی، تاریخ ایرونی، ادبیات ایرونی… همه و همه رو میتونم صفحه ای چندهزار تومن بخرم و خوشحال و شاد و خندانم قدر ایرانو میدانم . که مدرکمو با کمترین وقت و هزینه گرفتم… و سایر کالاها و خدماتم، به احتمال زیاد توسط کسانی به من ارائه میشه که دانششونو خریدند… با قیمت بسیار ارزون، برات پایان نامه مینویسن: تاریخ و علوم سیاسی، مدیریت و اقتصاد، علوم کامپیوتر، زبان و ادبیات فارسی، مقاله ی ISI … با قیمتی باورنکردنی برات برنامه ‌نویسی میکنن با هر زبونی که بخوای.

و همه چیمون با همه چیمون، جوره بحمدالله …

مذهب و دینمونم که ماشالو هزار ماشالو که نمازش که اصل و ستون دینه رو میتونیم نخونیم و پول ‌بدیم تا بعد مرگ واسه مون بخونن … این که بزرگترین پایه های روحی و اصول بنایی اعتقادیه اینه خب طبیعتا مقاله مونو هم میدیم تا یکی دیگه بنویسه… اصل، ثوابه که ما بردیم… اصل مدرکه که بگیریم .

و اینگونه است که اینگونه میشود و لاکن روح های پاک و جیب های پوچ و مغزهای پوک … ولکام تو عایرِن

چیزی که معامله میشه و بر باد میره، تاریخ و اقتصاد و صنعت و معیشت و فرهنگ و پرنسیب یک ملته… چرا اسم روسپیان این فرشتگان نجات جامعه بد در رفته هان؟!!!