منم مثل همه ی شماها از بچگی دلم واسه بعضی چیزا تنگ میشد؛ لحظه ی تحویل دادن برگه ی آخرین امتحان پایان سال و روزها و هفته های بعدش، وقتایی که با دوستام و با دوچرخه از مدرسه میزدیم بیرون و میرفتم گیم نت و «کراش» بازی میکردیم، عیدهایی که با همه ی فامیل میرفتیم خارج شهر و تو طبیعت چادر میزدیم و تا شب میزدیم و میرقصیدیم و میخوندیم و بعد همونجا میخوابیدیم و صبحش! صبح زود فوق العاده اش که هنوز مه داشت و تو از ذوق نمیدونستی چیکار کنی و بعدش که میرفتی و میدویدی تو تپه های نه چندان شیبدار و پر از چمنش🍀، تابستونایی که با دوستا، با دوچرخه، از مدرسه ی فوتبال برمیگشتیم و تو اون گرما درحالی که خسته و کوفته بودیم، کنار بستنی فروشی وایمیسادیم و آب هویج بستنی میگرفتیم و میزدیم تو رگ! وقتایی که…
این چند روز یه حسی داشتم؛ یه حسی مثل همون حس دلتنگی واسه چیزایی که خوشحالم میکردن! ذوق زده ام میکردن!
واسه اینجا دلم تنگ شده بود، واسه شهوانی! برای محیط خاص و متفاوتش، بحث های جالبش، حرفای رک و بی پرده ای که توش زده میشد و منم توش شریک بودم.
واسه شما دلم تنگ شده بود؛ واسه شوخیاتون، شلوغ بازیاتون، مسخره بازیاتون، مهربونیاتون❣
دلم تنگ شده بود، پس باز اومدم؛ تا کنارتون باشم، همراهتون باشم و بازم دوستی از دوستاتون باشم!
رامتینم، همونی که همه تونو دوس داشت❤❤