عالی
خوشگل من دمت گرم بازم تایپ ناب بزار
قربونت

↩ vahidjudo
🥰🌺🙏
قسمتی از شعر علی اکبر لطیفیان

خلاصه بار باید بست ، یا امروز یا فردا
مده از کف مجال این دو روزی را که مهمانی

نیاز مستمندان را بنه بر دیده منت
مباد آنکه بگیرد دامنت را آه انسانی

اگر آشفته ات کردند یعنی لایق وصلی
به او نزدیکتر هستی زمانی که پریشانی

من و پروانه در آغوش هم تا صبح میسوزیم
که با این سوختن روشن شود کنج شبستانی

مرا هر وقت میدیدی گریبان پاره میدیدی
از اول نیز می آمد به من پاره گریبانی

به دامان تو دست انداختم شاید که این دفعه
بگیرد دامنت دستی از این آلوده دامانی

به جز تو جور عاشق را کسی گردن نمیگیرد
گناهش را زلیخا کرد ، یوسف گشت زندانی

به لطف گریه کار طفل بهتر راه می افتد
چه بهتر بیشتر از دیگران ما را بگریانی

اگر چه گریه هجران شکسته میکند ما را
ولی از آب پیشانی ست بهتر ، چین پیشانی

گره هایی ست در عالم که بی تو وا نخواهد شد
نمیاید به کار این گره ها هیچ دندانی

دگر فرقی ندارد جمعه یا شنبه فقط برگرد
گرفتاریم ما از دست این هجران طولانی

پشیمان میشود آنکه برای تو نمیمیرد
چرا عاقل کند کاری که بعد آرد پشیمانی

خبر داری تو که رفتی به کوچه گردی افتادم ؟
به من از تو فقط هجران رسید آنهم چه هجرانی…

علی_اکبر_لطیفیان

↩ H&r&k@
درود و سپاس از لطف شما 🌺🙏
به روی چشم اگه بتونم حتما تاپیکهای دیگه ای پست میکنم

↩ Moh3en6969
نوش نگاهتون و سپاس از حضور گرمتون 🌺🙏

↩ BestFinder
متاسفانه باید حرفتون رو تایید کنم . ولی هنوز هم پیدا میشند آدم‌هایی که بوی ناب انسانیت میدند . کمیاب هستند ولی نایاب نیستند
سپاس از همراهی سبزتان 🌺🙏

↩ سالومه۲۸
چون جلوه‌گر گردد بلا از قامت فتان تو
صد ره کنم در زیر لب خود را بلاگردان تو

در جلوهٔ تو نازک میان کوشیده بهر من به جان
من کرده در زیر زبان جان را فدای جان تو

در رقص هرگه بسته‌ای زه بر کمان دلبری
من تیر نازت خورده و گردیده‌ام قربان تو

چون رفته‌ای دامن‌کشان من از تخیل سوده‌ام
بر پرده‌های چشم خود منت کشان دامان تو

هر شیوه کز شرم و حیا در پرده بودت ای پری
از پرده آوردی برون ای من سگ عرفان تو

از حاضران در غیرتم با اینکه هست از یک دلی
روی اشارتها به من از عشوهٔ پنهان تو

کاکل پریشان چون روی گامی گران کن جان من
تا جان فشاند محتشم بر جعد مشک افشان تو

محتشم_کاشانی

انسان از سه چیز درست شده
رنج ، کار و عشق.
ما به خاطر عشق، رنج مى‌کشیم
از سر رنج، کار مى‌کنیم
و در پى کار، عاشق مى‌شیم…

محمود دولت آبادی