↩ لاکغلطگیر
فدات، ناقابل بود داداش 🌹 🙏

↩ rezahemmati8490031

فدات، ناقابل بود داداش 🌹 🙏

خیلی مخلصم. ❤🌹

معرّف حضور شیخ اجل در ادبیات، همون شاه بیت خودش هست:
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند😊😊😊

سعدی یکی بود و دیگر هرگز مثل او را کهکشان نخواهد دید . بهترین و زیباترین غزل های عاشقانه متعلق به سعدی بود به قول استادمون

↩ Shab.n1

معرّف حضور شیخ اجل در ادبیات، همون شاه بیت خودش هست:
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند😊😊😊

بله. این بهترین اتوبیوگرافی تاریخ ادبیّاته.
ممنون از نکته‌سنجی و ریزبینی‌ت! 👌🌹

↩ ایکاروس

سعدی یکی بود و دیگر هرگز مثل او را کهکشان نخواهد دید . بهترین و زیباترین غزل های عاشقانه متعلق به سعدی بود به قول استادمون

بسیار موافقم. دم استادتون و خودت گرم. زیبا و صحیح فرمودن. 🌹❤

↩ لاکغلطگیر
خواهش میشود😊😊🙏🙏
چونان تاپیکهاییم آرزوست 😁😁😁😁

↩ Shab.n1

خواهش میشود😊😊🙏🙏
چونان تاپیکهاییم آرزوست 😁😁😁😁

تندرست باشین. 🌹
امیدوارم که تونسته باشه و بتونم.

سلام خوشحالم که امروز شما را یافتم،دارم رو سعدی کار میکنم دوست دارم با شما دوست بشم!

↩ BehzadBijani

سلام خوشحالم که امروز شما را یافتم،دارم رو سعدی کار میکنم دوست دارم با شما دوست بشم!

هرکی دوستدار سعدی باشه، با دوستدارانش هم دوسته.
سلام. 🌹

↩ لاکغلطگیر
اشعار سعدی را بر اساس قالب و وزن مرتب کردم.شاید چینش و خوانشی تازه در شعر فارسی…

چینش من از اشعار سعدی بر اساس قالب است و وزن
مثنوی:بوستان
قصائد:64 قصیده
غزلیات:722 غزل
ترجیعات/2 ترجیع
رباعیات:147 رباعی
و…قطعات و مفردات و …

اولین قصیده سعدی از حیث تعداد ابیات که 96 بیت است این قصیده است با این مطلع:
به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
که بر و بحر فراوان است و آدمی بسیار!
این قصیده در وزن مفاعلن فعلاتن مفا علن فعلات است که وزن اول اشعار سعدی است از حیث تعد د قالب ها.

کمان سختْ که داد آن لطیف بازو را؟

که تیر غمزه تمامست صید آهو را

هزار صید دلت پیش تیر باز آید

بدین صفت که تو داری کمان ابرو را

تو خود به جوشن و برگستوان نه محتاجی

که روز معرکه بر خود زره کنی مو را

دیار هند و اقالیم ترک بسپارند

چو چشم ترک تو بینند و زلف هندو را

مغان که خدمت بت می‌کنند در فرخار

ندیده‌اند مگر دلبران بت‌رو را

حصار قلعهٔ باغی به منجنیق مده

به بام قصر برافکن کمند گیسو را

مرا که عزلت عنقا گرفتمی همه عمر

چنان اسیر گرفتی که باز تیهو را

لبت بدیدم و لعلم بیوفتاد از چشم

سخن بگفتی و قیمت برفت لؤلؤ را

بهای روی تو بازار ماه و خور بشکست

چنان که معجز موسی طلسم جادو را

به رنج بردن بیهوده گنج نتوان برد

که بخت راست فضیلت، نه زور بازو را

به عشق روی نکو دل کسی دهد سعدی

که احتمال کند خوی زشت نیکو را

اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب

هزار مؤمن مخلص درافکنی به عقاب

که را مجال نظر بر جمال میمونت

بدین صفت که تو دل می‌بری ورای حجاب

درون ما ز تو یک دم نمی‌شود خالی

کنون که شهر گرفتی روا مدار خراب

به موی تافته پای دلم فروبستی

چو موی تافتی ای نیکبخت روی متاب

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید

که حال تشنه نمی‌دانی ای گل سیراب

اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

و گر بریزد کتان چه غم خورد مهتاب

دعات گفتم و دشنام اگر دهی سهل است

که با شکردهنان خوش بود سؤال و جواب

کجایی ای که تعنت کنی و طعنه زنی

تو بر کناری و ما اوفتاده در غرقاب

اسیر بند بلا را چه جای سرزنش است

گرت معاونتی دست می‌دهد دریاب

اگر چه صبر من از روی دوست ممکن نیست

همی‌کنم به ضرورت چو صبر ماهی از آب

تو باز دعوی پرهیز می‌کنی سعدی

که دل به کس ندهم کُلُّ مُدِّعٍ کَذّاب

وزن اول غزل های سعدی بر وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلات است که شامل 118 غزل است.این غزل ششم از این وزن است.
چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت

که یک دم از تو نظر بر نمی‌توان انداخت

بلای غمزه نامهربان خون‌خوارت

چه خون که در دل یاران مهربان انداخت

ز عقل و عافیت آن روز بر کران ماندم

که روزگار حدیث تو در میان انداخت

نه باغ ماند و نه بستان که سرو قامت تو

برست و ولوله در باغ و بوستان انداخت

تو دوستی کن و از دیده مفکنم زنهار

که دشمنم ز برای تو در زبان انداخت

به چشم‌های تو کان چشم کز تو برگیرند

دریغ باشد بر ماه آسمان انداخت

همین حکایت روزی به دوستان برسد

که سعدی از پی جانان برفت و جان انداخت

غزل هفتم از وزن اول:

معلمت همه شوخی و دلبری آموخت

جفا و ناز و عتاب و ستمگری آموخت

غلام آن لب ضحاک و چشم فتانم

که کید سحر به ضحاک و سامری آموخت

تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین

به چین زلف تو آید به بتگری آموخت

هزار بلبل دستان سرای عاشق را

بباید از تو سخن گفتن دری آموخت

برفت رونق بازار آفتاب و قمر

از آن که ره به دکان تو مشتری آموخت

همه قبیله من عالمان دین بودند

مرا معلم عشق تو شاعری آموخت

مرا به شاعری آموخت روزگار آن گه

که چشم مست تو دیدم که ساحری آموخت

مگر دهان تو آموخت تنگی از دل من

وجود من ز میان تو لاغری آموخت

بلای عشق تو بنیاد زهد و بیخ ورع

چنان بکند که صوفی قلندری آموخت

دگر نه عزم سیاحت کند نه یاد وطن

کسی که بر سر کویت مجاوری آموخت

من آدمی به چنین شکل و قد و خوی و روش

ندیده‌ام مگر این شیوه از پری آموخت

به خون خلق فروبرده پنجه کاین حناست

ندانمش که به قتل که شاطری آموخت

چنین بگریم از این پس که مرد بتواند

در آب دیده سعدی شناوری آموخت

غزل هشتم از وزن اول:
چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست

که نیستم خبر از هر چه در دو عالم هست

دگر به روی کسم دیده بر نمی‌باشد

خلیل من همه بت‌های آزری بشکست

مجال خواب نمی‌باشدم ز دست خیال

در سرای نشاید بر آشنایان بست

در قفس طلبد هر کجا گرفتاریست

من از کمند تو تا زنده‌ام نخواهم جست

غلام دولت آنم که پای‌بند یکیست

به جانبی متعلق شد از هزار برست

مطیع امر توام گر دلم بخواهی سوخت

اسیر حکم توام گر تنم بخواهی خست

نماز شام قیامت به هوش باز آید

کسی که خورده بود می ز بامداد الست

نگاه من به تو و دیگران به خود مشغول

معاشران ز می و عارفان ز ساقی مست

اگر تو سرو خرامان ز پای ننشینی

چه فتنه‌ها که بخیزد میان اهل نشست

برادران و بزرگان نصیحتم مکنید

که اختیار من از دست رفت و تیر از شست

حذر کنید ز باران دیدهٔ سعدی

که قطره سیل شود چون به یکدگر پیوست

خوش است نام تو بردن ولی دریغ بود

در این سخن که بخواهند برد دست به دست

اشعار سعدی بی نظریه
ولی من به شخصه فردوسی رو بیشتر دوست دارم
چون مثل خودم ملی گرا بود و ایرانشهر رو خیلی دوست داشت
البته این حرفم بدین معنا نیست که سعدی شاعر ضعیفیه همه اینها افتخار ما هستن
فکر کن از ۱۰ شاعر برتر جهان ۵ تاش پارسی شعر میسرودن خیلیه !!

غزل 9 ازوزن اول:
اگر مراد تو ای دوست بی‌مرادی ماست

مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست

اگر قبول کنی ور برانی از بر خویش

خلاف رای تو کردن خلاف مذهب ماست

میان عیب و هنر پیش دوستان کریم

تفاوتی نکند چون نظر به عین رضاست

عنایتی که تو را بود اگر مبدل شد

خلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست

مرا به هر چه کنی دل نخواهی آزردن

که هر چه دوست پسندد به جای دوست رواست

اگر عداوت و جنگ است در میان عرب

میان لیلی و مجنون محبت است و صفاست

هزار دشمنی افتد به قول بدگویان

میان عاشق و معشوق دوستی برجاست

غلام قامت آن لعبت قباپوشم

که در محبت رویش هزار جامه قباست

نمی‌توانم بی‌ او نشست یک ساعت

چرا که از سر جان بر نمی‌توانم خاست

جمال در نظر و شوق همچنان باقی

گدا اگر همه عالم بدو دهند گداست

مرا به عشق تو اندیشه از ملامت نیست

و گر کنند ملامت نه بر من تنهاست

هر آدمی که چنین شخص دلستان بیند

ضرورت است که گوید به سرو ماند راست

به روی خوبان گفتی نظر خطا باشد

خطا نباشد دیگر مگو چنین که خطاست

خوش است با غم هجران دوست سعدی را

که گرچه رنج به جان می‌رسد امید دواست

بلا و زحمت امروز بر دل درویش

از آن خوش است که امید رحمت فرداست

غزل 10 از وزن اول غزل های سعدی:
شب فراق که داند که تا سحر چند است

مگر کسی که به زندان عشق در بند است

گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم

کدام سرو به بالای دوست مانند است؟

پیام من که رساند به یار مهرگسل

که برشکستی و ما را هنوز پیوند است

قسم به جان تو گفتن طریق عزت نیست

به خاک پای تو وان هم عظیم سوگند است

که با شکستن پیمان و برگرفتن دل

هنوز دیده به دیدارت آرزومند است

بیا که بر سر کویت بساط چهرهٔ ماست

به جای خاک که در زیر پایت افکنده‌ست

خیال روی تو بیخ امید بنشانده‌ست

بلای عشق تو بنیاد صبر برکنده‌ست

عجب در آن که تو مجموع و گر قیاس کنی

به زیر هر خم مویت دلی پراکند است

اگر برهنه نباشی که شخص بنمایی

گمان برند که پیراهنت گل‌آکند است

ز دست رفته نه تنها منم در این سودا

چه دستها که ز دست تو بر خداوند است

فراق یار که پیش تو کاه برگی نیست

بیا و بر دل من بین که کوه الوند است

ز ضعف طاقت آهم نماند و ترسم خلق

گمان برند که سعدی ز دوست خرسند است

↩ BehzadBijani

اشعار سعدی را بر اساس قالب و وزن مرتب کردم.شاید چینش و خوانشی تازه در شعر فارسی…

چینش من از اشعار سعدی بر اساس قالب است و وزن
مثنوی:بوستان
قصائد:64 قصیده
غزلیات:722 غزل
ترجیعات/2 ترجیع
رباعیات:147 رباعی
و…قطعات و مفردات و …

سال‌های ۷۴ و ۷۵ بود که با همراهی رفیقم، همین کار رو با اشعار حافظ کردیم. تجربه‌ی لذت‌بخشی بود و به مقابله و تصحیح هم کشید که چند دیوانش رو با هم مقایسه کردیم.
یادش خوش!

↩ KFCEatbox

اشعار سعدی بی نظریه
ولی من به شخصه فردوسی رو بیشتر دوست دارم
چون مثل خودم ملی گرا بود و ایرانشهر رو خیلی دوست داشت
البته این حرفم بدین معنا نیست که سعدی شاعر ضعیفیه همه اینها افتخار ما هستن
فکر کن از ۱۰ شاعر برتر جهان ۵ تاش پارسی شعر میسرودن خیلیه !!

بله. هر کدوم دقیقا شبیه گل هستن، با عطر مختلف! و همه خوشبو و دوست‌داشتنی.
این از قدرت ادبیات ماست که این همه شاعر درجه یک داریم!
کاش قدر بدونیم و قدر بدونن.

• ممنون از حضورتون. ❤🌹

↩ لاکغلطگیر
سلام/من قبل از سعدی با حافظ و مولوی هم این کار را انجام دادم و بنایج جالبی رسیدم.غزل های حافظ را بر ااساس ترتیب وزنی آماده چاپ دارم و فعلا ان ها را در تلگرام خواندم و اگر شما دوست داشته باشید میتونید بخوانید.دنبال پادکست ام!

غزل 11 از وزن اول: دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگ است ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگ است برادران طریقت نصیحتم مکنید که توبه در ره عشق آبگینه بر سنگ است دگر به خفیه نمی‌بایدم شراب و سماع که نیکنامی در دین عاشقان ننگ است چه تربیت شنوم یا چه مصلحت بینم مرا که چشم به ساقی و گوش بر چنگ است به یادگار کسی دامن نسیم صبا گرفته‌ایم و دریغا که باد در چنگ است به خشم رفتهٔ ما را که می‌برد پیغام بیا که ما سپر انداختیم اگر جنگ است بکش چنان که توانی که بی مشاهده‌ات فراخنای جهان بر وجود ما تنگ است ملامت از دل سعدی فرونشوید عشق سیاهی از حبشی چون رود که خودرنگ است

↩ sub.bbw

همه از دست غیر ناله کنند
سعدی از دست خویشتن فریاد

…

ممنون از حضورتون. 🌹