غارهایی در اروپا کشف شده که درون آنها نقاشی هایی وجود دارد که فقط از دست انسان برمیآید و باستان شناسان آنرا به 40000
سال قبل ربط میدهند وبدین صورت فرضیه تخمی میمون بودن بشر را رد میکندد
آیا شما خداپرستان ناقص العقل از آتئیست ها دلیل علمی برای سخنانشنان خواسته اید؟
تمامی استدلال انان این است که چون وضع اقتصادی در ایران در ایران ناجور است و مشکلاتی وجود دارد و بنابراین تمام پیامبران دروغو بودند و تمام دانشمندان از جمله نیوتون پاستور گالیله پلانک و… از خامنه ای پول میگرفتند تا به دروغ بگویند خدا وجود دارد
آیا جق مغز شما را قفل کرده است
بدبخت خدا وجود داره اینو همه ی دانشمندان میگن بجز چندتا شاعره مفعول و یسری که دیگه نمیتونن ایرانو بچاپن

تاریخ رو مطالعه کن.من نمیخوام این 124000تا رو اثبات کنم ولی اینو بدون همزمان امکان این بوده که چندتا پیامبر باشن.مثل ابراهيم و لوط و يا حضور هم زمان حضرت موسي و شعيب.

توی یک سایتی که همه ادعای روشنفکری دارن و دنبال سکس هستن دنبال اونایی میگردی که سوال شرعی و تاریخی جواب میدن؟ بهتره توی انجمن تاریخ یا اسلام شناسی دانشگاه ها این سوال مطرح بشه تا جواب رو بگیرید.تشکر

بنام خدا

با سلام و ادب و تشكر از طرح سؤالتان

در پاسخ به این سؤال که چرا پيامبران تنها از منطقه ى خاور ميانه برخاستند؛ نوح(عليه السلام) از سرزمين عراق؛ ابراهيم(عليه السلام) در عراق و شام و پس از آن در مصر و حجاز؛ موسى(عليه السلام) در مصر و سپس در فلسطين؛ مسيح(عليه السلام) از شام و فلسطين، و سرانجام پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) در سرزمين حجاز؟ آيا مناطق ديگر جهان به پيامبر نيازى نداشته اند كه پيامبرى براى آنان فرستاده نشده؟؟؟ توجه به چند نکته ضروری است:

اولا: دليل و شاهدى وجود ندارد كه اثبات كند ساير مناطق جهان از نعمت پيامبر بى بهره بوده اند. شمار بالاى پيامبران در منطقه ى خاور ميانه، دليل بر نبودن پيامبر در سرزمين هاى ديگر نيست. خداوند 124 هزار پيامبر براى بشر فرستاده است[1] و ما تنها نام و سرگذشت برخى از آن ها را مى دانيم[2]؛ چه بسا مناطق ديگر نيز داراى پيامبر بوده اند، ولى ما از آن ها آگاهى نداشته باشيم.

ثانياً: بر فرض كه دليلى بر وجود پيامبران در ساير مناطق وجود نداشته باشد، ولى نبودن دليل، نبودن آن ها را اثبات نمى كند. (عدم الدليل “يا عدم الوجدان” لا يدل على عدم الوجود).

ثالثاً: آنچه از روايات و كتب تاريخى به دست مى آيد، عدم انحصار پيامبران در سرزمين هاى ياد شده (در پرسش) مى باشد؛ براى مثال ايران خاستگاه ظهور پيامبران متعددى بوده است كه امروزه قبور برخى از آن ها زيارتگاه مؤمنان است؛ از جمله: مزار حضرت شعيا(عليه السلام) در كنار قبر امامزاده اسماعيل در اصفهان، در اولين مسجدى كه در آن شهر ساخته شده است؛ قبر يوشع(عليه السلام) در اصفهان؛ مزار دانيال(عليه السلام) در شوش خوزستان؛ مزار باقر روبن ـ فرزند يعقوب(عليه السلام) ـ در شمال شهر خرمشهر؛ مزار سه پيامبر در شهر قزوين، از جمله پسر لقمان(عليه السلام)؛ قبر حضرت ارميا در ميامى (در مسير مشهد)؛ قبر قيدار ـ فرزند اسماعيل(عليه السلام) ـ در جنوب زنجان در روستاى قيدار؛ قبر شموئيل(عليه السلام) در ده فرسخى ساوه؛ مزار حيقوق(عليه السلام)در تويسركان[3].

و يا رسالت حضرت هود (ع) كه افزون بر سرزمين حجاز و عراق، شامل هند و ايران نيز بوده است[4]، و يا ذوالكفل كه در سرزمين روم هدايتگر مردم بوده و در همان جا وفات كرده است[5].

موارد ياد شده كه براى نمونه ذكر شد، بيانگر آن است كه آگاهى هاى ما از خاستگاه ظهور پيامبران بسيار اندك است: «و ما اوتيتم من العلم الا قليلا[6]؛ و جز اندكى از دانش به شما داده نشده است.»

رابعاً: از قرآن استفاده مى شود كه خداوند براى هر قوم و ملتى، پيامبر و هادى فرستاده است: (إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْم هاد)؛[7] (اى پيامبر!) تو تنها بيم دهنده اى، و براى هر گروهى هدايت كننده اى است. اين آيه ى شريف به صراحت اعلام مى كند كه هيچ قومى بر روى كره ى زمين از نعمت نبوت و هدايت الهى محروم نبوده و نخواهد بود.

خامساً: دليل هايى كه ضرورت وجود پيامبران را براى انسان ها به اثبات مى رساند، دليل هايى عقلى و غير قابل تخصيص هستند؛ از اين رو نمى توان ضرورت وجود پيامبران را ويژه ى منطقه اى خاص دانست و مناطق ديگر را مشمول آن دليل ها ندانست.

بنابراين، آنچه از حکم عقل و نقل (از جمله قرآن و روايات) به دست مى آيد، آن است كه پيامبران در تمامى سرزمين هايى كه محل سكونت انسان ها و تشكيل جوامع بشرى بوده است، حضور داشته و همه ى آن ها در راستاى تحقق هدف خلقت انسان، به وظيفه ى الهى خود عمل مى كرده اند.

آنچه گفته شد، ضرورت هدايت نبوى را براى انسان ها بيان مى كند، ولى بايد توجه داشت كه تحقق اين هدايت، به وجود پيامبران صاحب كتاب و شريعت مستقل، در تمامى مناطق جهان وابسته نيست؛ از اين رو مانعى ندارد كه اين دسته از پيامبران كه اولواالعزم هستند، تنها در يك منطقه (خاور ميانه) مبعوث شده باشند و پيامبران تبليغى كه مروج دين پيامبر پيش از خود بوده اند، از سوى خداوند در مناطق مختلف جهان به هدايت مردم پرداخته باشند.[8]

گذشته از اینها خداوند در قرآن یکی از شرایط ایمان را بعد از ایمان به خدا و ملائکه و کتب، ایمان به رسالت همۀ پیامبران بر می شمارد. (آمن الرسول بما انزل الیه من ربه والمؤمنون، کل امن بالله و ملائکته و کتبه و رسله لا نفرق بین احد من رسله …)، [9] بر طبق آنچه از طریق روایات به ما رسیده خداوند 124000 پیامبر برای هدایت و انذار بشر ارسال کرده و به حکم آیات قرآن، خداوند هیچ قوم و ملتی را بدون انذار کننده نگذاشته و این مطلب به حکم عقل و نقل موافق حکمت و عدل الهی و قاعدۀ لطف است.

به عبارتی اگر خداوند امت هائی را بدون رسول و انذار رها کرده باشد نقض غرض کرده و چون حکمت و عدل الهی در جای خویش ثابت شده، نقض غرض در اراده و افعال الهی راه ندارد از اینرو هیچ قوم و ملتی بدون رسول و انذارکننده نبوده است.

نتیجه ای که می توان از این بحث گرفت اینکه اگر بدون علم و یقین، و تنها بر اساس گمان و صرف یکسری اطلاعات ظاهری، وجود پیامبران در اقوام گذشته و دور دست را انکار کنیم، نه تنها مخالف حکم عقل و نقل رأی صادر نموده ایم بلکه چه بسا ناخواسته در دام شبهات گرفتار امده و یکی از شرایط ایمان، یعنی ایمان به ارسال رسل و پیامبران الهی (124000 پیامبر) را از دست داده ایم.

مضافاً اينكه مقتضاي برهان حكمت و عدالت و لطف الهي اينست كه هدايت الهي، شامل همه آحاد ملتها باشد. لذا بايد راهي وراي حس و عقل باشد كه بتوان از آن براي هدايت مردم، استفاده كرد. اما فعليت يافتن هدايت افراد مشروط به دو شرط است: يكي آنكه خودشان بخواهند از اين نعمت الهي، بهره‌مند شوند؛ دوم آنكه ديگران موانعي براي هدايت آنان فراهم نكنند. و محروم ماندن بسياري از مردم از هدايت انبيا، بر اثر سوء اختيار خودشان بوده است، چنانچه محروميت بسياري ديگر در اثر موانعي بوده است كه ديگران در راه گسترش دعوت انبيا بوجود آورده‌اند. و مي‌دانيم كه پيامبران الهي همواره براي برداشتن اين موانع مي‌كوشيدند و با دشمنان خدا و بويژه زورمندان و مستكبران به ستيز بر مي‌خاستند و بسياري از ايشان در راه ابلاغ رسالت الهي و هدايت مردم، جان خود را فدا كرده‌اند و در مواردي كه پيروان و ياراني يافته‌اند به جنگ و نبرد نظامي با جباران و ستمگران كه مهمترين عامل ايجاد موانع براي گسترش دين خدا بوده‌اند پرداخته‌اند.[10]

موفق باشيد …

همه حرفایی که زدی رو با این پیش فرض که عدل الهی وجود داره استنتاج کردی فرض کن کسی که جوابشو دادی این پیش فرض تورو قبول نداره…حالا تو چطور میخوای عدل الهی رو ثابت کنی؟ اصن تعریف عدل الهی چیه؟

پاسخ به اولین سوالت فقط یه جواب کلی داره که اونم یه سواله!

آیا خدایی که ما رو آفریده عقل و هوشی مثل یک انسان داشته؟

اگر عقل و هوشی فراتر از انسان داشته ، چه نیازی به پیامبر ، دین و کتاب برای هدایت بشر بوده؟

یا خدا وجود نداره!
یا ادیان کاملا دروغه!
یا خدا سادیسم داره و مریضه!