از آنجا که کاربر محترمی با اشعار خودش زیر اکثر عکس ها و تاپیک ها, دهان و دندان همگی ما رو همزمان! و به ترتیب! آسفالت و ارتودنسی کرده! 😁 من هم تصمیم گرفتم شعر کوتاه زیر رو در وصف خانم مونیکا بلوچی بسرایم! امید اینکه این کاربر عزیز و این دوست گرامی یه تجدید نظری در کمیت و کیفیت اشعارشون بکنن! ;) 🌹 🍺

البته همینجا لازمه بگم که مال منم همچین تعریفی نداره و یه چیز سردستیه…به هرحال امیدوارم خوشتون بیاد!

بدیدم لُعبَتی نامش مونیکا // بشد اون چیز من همچون پولیکا!

بگفتم خوشگلی, اسمت بِلوچه؟ // بگفتا فضولی؟ آخه به تو چِه؟!

مونیکا چهره ات ناز و مَلوس است // مونیکا چشم و ابروت چون عَروس است

مونیکا قامتت سَرو رَوان است // مونیکا اَبرویت همچون کَمان است

مونیکا سینه هایت همچو مَشک است // مونیکا دشمنت پر آه و اَشک است

مونیکا ساق پایت چون خَدَنگ است // مونیکا ران تو خیلی َقشَنگ است!

مونیکا قد و بالایت قَشَنگ است // مونیکا نوکرت داف و پَلَنگ است

**مونیکا لبت چون لَعل و نار است // مونیکا فیلم تو بی بَند و بار است! **

مونیکا انحناهایت قَشَنگ است // مونیکا مُنکِرت بی شَک مَشَنگ است

مونیکا عشق من از حد فُزون است // مونیکا سکس تو از حد بُرون است

مونیکا دُشمنت مادر فُلان است // مونیکا مُخلصت خُرد و کَلان است

مونیکا, عشق من, پاینده باشی // الهی مونیکا صد ساله باشی

و نهایتا اینکه:

هر آنکس در روز بیند این بُلوچه // به هر شب در خواب بیند او کُلوچه!

پ.ن. برای دیدن منتخبی از عکسهای خانم مونیکا بلوچی, تاپیک “جیگری برای تمامی فصول!” رو ببینین.

پ.ن. لازم به ذکره که علاوه بر علاقه شخصی به خانم بلوچی, خوندن تعداد زیادی از اشعار ایرج میرزا هم از صفات بارز بوده! 😁