خب همونطور که انتظار میرفت چند وقتیه یعنی دقیقا از وقتی که فعالیتم تو سایت کم شده درگیر بحث ازدواج شدیم طبق معمول با کرم ریختن مامانم شروع شد و بابام بهم گیر داد که باید ازدواج کنم
حس عجیبیه اولاش وقتی بهش فکر میکردم خندم میگرفت اصلا ترکیب شخصیت و احساس من با ازدواج نامربوط ترین کلمه دنیاس هیچ جوره به هم نمی خوریم اما الان که بهش فکر میکنم حس قشنگیه من از اول شرایط جوری فراهم کردم که همیشه توی انتخاب های بزرگ زندگیم خودم تصمیم می گرفتم و تا جایی که میشد از دخالت پدر مادرم جلوگیری کردم الانم همه چی همون جوریه که میخوام دوست پسرم اومد خواستگاریم هنوز جوابی ندادم ولی خیالم راحته از بحران بزرگ ازدواج فامیلی در امانم ولی باز موندم تو یه دوراهی نمیدونم چرا ولی دو دل شدم من کارمو دارم روی پای خودم وایسادم چند ساله که کامل از خانوادم جدا شدم واقعا نیازی به همسر ندارم مشکل فقط سنت کلیشه ایه ازدواجه که توی ایران مثل رفتن دانشگاه به همه تحمیل شده (البته من رفتمااااا) خلاصه که این روزا همش درگیر بحث های خانوادگی بودم و دارم با خودم کلنجار میرم که چه تصمیمی بگیرم میدونم به کیر همتونه ولی خواستم حرف دلمو یجا بزنم مرسی که تا اینجا خوندین💋
🔹نظر شما درباره ازدواج چیه؟
منم دقیقا با شرایط شما بودم و با فشار خانواده ازدواج کردم. از اونجایی که آدمی هستم که مسئولیت پذیرم و بخاطر تعهدی که دارم حس مسئولیت میکنم، عملا مثل کسی هستم که دست و پاهاشو بستن. حالا هرچی هم همسرت خوب باشه اما این یه واقعیته که ازدواج خیلی از فرصتهای خوب زندگیتو ازت میگیره چون نمیتونی دیگه خودت برای زندگی خودت به تنهایی تصمیم بگیری.
از اونجایی که دختر قوی و مستقلی هستی و از هیچ نظر کم نمیاری الان وقت ازدواجت نیست یجورایی یه بار اضافه میشه برات
با سلام در مورد یک کار اجتماعی یه پیشنهادی براتون ارسال کردم لطفا بخونید و نظرتون رو هم بفرمایید
به نظرم باید ببینه ادم برای چی میخواد ازدواج کنه دنبال چی میگرده دلیلشو که بفهمی منطقی فکر میکنی نه احساسی البته تو این قضیه احساسم دخیله ولی بعد یه تایمی احساسه جاش به منطق و سختی زندگی میده
↩ Lonly-boy
نه داداش، ازدواج مثل آسانسوره، اونایی که داخلش هستن میخوان بیان بیرون، اونایی که بیرون هستن میخوان سوار بشن.
آدمهای زرنگ هم از راهپله استفاده میکنن 😜
پیچیدگی های زیادی داره زندگی مشترک، صبر و تحمل و تفاهم و درک متقابل میخاد، عشق به تنهایی کافی نیست، مگر اینکه جفتی تون ب یه اندازه عاشق هم باشین و هیچ چیزی تکون تون نده، یا فردا نیاین بگین بچه بودیم و داغ بودیم و فلان، بگذریم با کسی ازدواج کن که هم خودتو خوب بکنه هم حالتو، من هیچ توصیه دیگه ای ندارم ممه 🙌💦
↩ گرداب
احساس اسارت ندارم. خیلی از فرصتهای خوب زندگیم رو بخاطر عدم توافق همسرم از دست دادم.مثلا کار پنج هزار ریال در ماه عمان رو چند سال پیش بخاطر راضی نبودنش از دست دادم یا مهاجرت به آمریکا رو بخاطر قبول نکردنش یا خریدی که میتوانست زندگیمو کاملاً متحول کنه و من آگاهی داشتم نسبت بهش رو بخاطر لجاجت بی موردش.
اگه مجرد بودم خیلی راحت تصمیم میگرفتم نسبت به اینها
↩ Elnaz 20
هول چیه گستاخ، 😊🙋♂️
تو این سایت اکثرا حرف میزننو در حد چت کردنن، نگران نباش، اگه جدی باشی کسی جاتو نمیگیره😎😁🙋♂️
تو تازه اول جوانیت هست ! برای چه میخواهی خودت رو پای بند ازدواج ؟!
حالا حالاها وقت داری، برو زندگی کن
زندگی شماست هر تصمیمی بگیرید اثرش روی زندگی شماست پیشنهاد میکنم با یک تصمیم قطعی و منطقی برای زندگیتون تصمیم بگیرید
تو خاک شهوانی نمیدونم چی ریختن جدیدنا بخت همه داره باز میشه😁
جسارتا برای اعضای گروه خوشبختی و عاقبت شدن اعضا مهمه
نفرمایید میدونم به کیر همتونه.
همه دوست دارن خوشبخت بشید.
در کل انشاالله تصمیم مناسب بگیری و خوش بخت بشید
اگه فکر میکنی چون مستقل از خانواده زندگی میکنی پس نیازی به ازدواج نداری پس هنوز واست زوده نکن
انتخاب بزرگیه …البته الان بحران ازدواج وجود داره و میزان ازدواج در حد قابل ملاحظه ای کم شده ولی در مجموع به یک نکته مهم توجه داشته باش …اگر ازدواج بکنی راهی را رفتی که هزاران سال پدران و مادران ما رفتند و مخصوصا در ایران فرصت داشت بچه را هم پیدا میکنی …اگر مجرد بمانی آزادی های بسیار بیشتری داری ولی نهایتا تنهاییه …اگر میدونی که با تنهایی مشکلی نداری شناخت خوبی از خودت داری …ولی منظور من تنهایی امروز نیست تنهایی 40 سال دیگه است
به نظرم راهیه که همه باید برن.
ازدواج یه مفهوم عرفیه، درسته که بعد از ازدواج باید به خیلی چیزها متعهد بشی. (اگه نمیتونی خودت محدود کنی و تعهد داشته باشی، زندگی خودت و پارتنرت به فنا نده.)
اما
واقعا میتونی وقتی پیر شدی توی تنهایی زندگی کنی؟
سرای سالمدان بری و در تنهایی بمیری؟
اگه آره که خوش به حالت. خیلی آزادی.
اما نهایتا بیشتر ماها دوست داریم وقتی پا به سن گذاشتیم وسط یه خانواده بزرگ و شاد باشیم.
کیوت عزیز
به کیر من یکی نیست
چیزی گیر من نمیاد
اما اول بالا پایین کن و بررسی کن طرفت رو
دوم مسئله ازدواج رو احساسیش نکن که به گا میری
پس کاملا منطقی بررسیشکن ببین با این حرکت چه منفعت هایی نسیب تو میشه و چه ضررهایی گریبان گیرت میشه
بعد بشین تصمیم بگیر
مسائل کار ، خونه ، ماشین، سبک زندگی و توافقات و اهداف خیلی مهمه که باید بررسیش کنی
در کل منم در گیرش بودم تا یک ماه پیش ولی اخلاقیات و اهدافمون یکی نبود منم به سادگی خداحافظی کردم البته دوستیمون ادامه داره
↩ Baby arshia
ممنونم ازت این دوست پسرمه برای همین کاملا میشناسمش تو این مسائل باهاش راحتم اذیت نمیکنه🙂
من ازدواجو یه جور توهین میدونم چه از نظر شرعی چه از نظر حقوقی
سنت کلیشه ای که تحمیل شده تو ایران؟!
انگار هیچ جای دنیا ازدواج نمیکنن بجز ایران!!
هر رابطه ای قانون و سرانجام خودشو میطلبه.ازدواج میشه اعلام رسمی و شریک شدن حال و احوال و عشق و علاقه عاقلانه بین دو نفر که امیدوارم اگه عاقلانه تصمیم گرفتی خوشبخت باشی و شاد. 🌹