بیست سال بیشتر نداشتم که توسط یکی از آشناهای پدرم،توی شرکت اشکان استخدام شدم.اوایل همه چیز خوب و عادی بود،به مرور اشکان باهام گرم گرفت و صمیمی تر شد.خب رئیس شرکت بود و نمیتونستم جواب رد بدم.
گذشت و گذشت،تا درخواست های اشکان دیگه طبیعی جلوه نمی کرد.من یه منشی ساده بودم ولی به دستور اشکان،جایگزین یکی از منشی های مهّم و ماهر که سن بالایی هم داشت، شدم.
از جایگاهم راضی نبودم و می خواستم پیش هم سن و سالهام،کار کنم.
ولی اشکان نمی ذاشت.به مرور بعد از پایان کار اداری،درخواست های غیرطبیعی اشکان رنگ و روی دیگه ای به خود گرفت.ازم کارهای عجیب و غریب می خواست.
به طور مثال:تنبیه کردنش به خاطر اشتباهات و تصمیمات کاری،توهین و تحقیرهای شدید که اغلب برمی گشت به فحاشی به خانوادش،کتک زدنش،آسیب رسوندن به اعضای بدنش و رفتارهایی که توی اون سن و سال ازشون چیز خاصی نمی دونستم.
برام فیلم پخش می کرد و باید شبیه اون فیلمهایی که زمینه تاریک داشتند رفتار می کردم.
چندسالی به همین منوال گذشت که یه شب زمستونی،طبق درخواست خودش،زیاده روی کردم.خوشبختانه یا یکم بدجنس تر بخوام باشم،انگشت دستش زیر کفش های پاشنه بلندم شکست.چند روز بعد اشکان برای یه سفر اداری به اروپا رفت و دیگه برنگشت.منتظر بودم که بهم زنگ بزنه یا لااقل یه ایمیل ارسال کنه.
ولی،خبری نشد.سال بعد،دقیقاً در همون روز خاص که از ایران رفته بود بهم ایمیل زد.
‘ببخش که بی خداحافظی گذاشتم و رفتم.داشتی دنیام میشدی و بهم آسیب میزدی.بین دنیا و آسیب،گزینه اوّل رو انتخاب کردم’