سلام و درود به همه دوستان عزیز؛
قبل از هر صحبتی عرض کنم که هدف من جنگ و ستیز با قرآن، دین اسلام و پیروان و معتقدینش نبوده و صرفاً فهمیدن و درک حقایق میباشد. در ضمن این مورد، ذات اقدس الهی نبوده و بنابراین تحقیق و تفحص در رابطه با آن توسط خود خدا مجاز اعلام شده و دوستان متعصب لطفا سختگیرتر از خود خدا نباشند.
ممنون از همگی عزیزان

شايد شنيدنِ اين موضوع که در قرآن بارها تناقض‌گويی شده است برای بسياری از افراد (خصوصاً مؤمنان) شگفت‌انگيز و پذيرش آن سخت باشد، اما واقعيتها را نمیتوان ناديده گرفت! در اينجا به یک نمونه و در تاپیکهای بعد به نمونه‌های دیگر از تناقضات موجود در قرآن اشاره خواهد شد:

آيه 54 سوره انعام می‌گويد:
… هر كس از شما كه از روی نادانی كار بدی كند، آنگاه توبه كند و نيكوكار شود، بداند كه خدا [نسبت به او] آمرزنده و مهربان است.
همچنین آیه 119 سوره نحل و آیه 17 سوره نساء نیز همین مضمون را دارا هستند.
طبق آيات فوق، توبه کسانی که ناآگاهانه مرتکب گناهی شده‌اند پذیرفته می‌شود و افرادی كه با علم به گناه بودن يك عمل، مرتكب آن شده‌اند قبول نمی‌شود. اما آيه 153 سوره نساء می‌گويد:
اهل كتاب از تو می‌خواهند كه كتابی از آسمان بر آنان فرو آری، همانا از موسی بزرگتر از اين خواستند كه گفتند: خدای را آشكارا به ما نشان بده، پس صاعقه آنان را به سبب [گستاخی و] ستمشان بگرفت. سپس گوساله را پس از آنكه نشانه‌های روشن و آشكار [معجزات] برايشان آمده بود [به خدايی] گرفتند و ما [پس از آنكه توبه كردند] از آن گناه درگذشتيم…
سؤال اين است كه خداوند چگونه توبه بنی‌اسرائيل را با آنكه عالمانه (و پس از آنكه حجت بر آنها تمام شده بود) مرتكب شرک شدند، قبول كرد و گناهشان را بخشيد؟ آيا اين ‌با مفاد آيه 17 سوره نساء در تناقض نيست؟
همچنین طبق آیات 86 ال 89 سوره آل عمران كسانی كه دلايل روشن (بينات) برايشان آمده و به حقانيت رسول خدا پی برده و ايمان آورده‌اند، چنانچه دوباره كافر شوند، عذاب ابدی در انتظارشان است، مگر آنكه توبه كنند و راه درستكاری در پيش گيرند. يعنی توبه چنين افرادی كه عالمانه و آگاهانه از ايمان خود دست كشيده‌اند و دوباره كافر شده‌اند نيز مورد قبول واقع می‌شود! باز هم تناقضی ديگر! حال به آيه 90 همين سوره (آل عمران) نگاه كنيد:
كسانی كه پس از ايمان خود كافر شدند، سپس بر كفر خود افزودند، هرگز توبه آنها پذيرفته نخواهد شد، و آنان، خود گمراهانند.
اين آيه درست پس از آيات فوق (89ـ86 سوره آل عمران) آمده و مطابق آيات قبل، توبه كسانی كه ايمان آورده و سپس (با آنکه برايشان دلايل روشن آمده) دوباره كافر شده‌اند، قبول می‌شود اما مطابق اين آيه (90)، توبه اين افراد هرگز پذيرفته نمی‌شود!
شاید گفته شود که چون در این آیه (90) یک قید و شرطی نهاده شده است که در آیات قبلی آن نبوده و آن قید و شرط ثابت نبودن کفر و افزودن به آن است، در این صورت باید متذکر شد که این نیز در تناقض با مفاد آيه 153 سوره نساء است. در آن آيه كه پيش از اين آمد؛ بنی‌اسرائيل، پس از آنكه دوباره كافر شدند و تعاليم موسی را ناديده گرفتند، مجسمه گوساله‌ای را ساخته و آن را پرستيدند، يعنی نه تنها بر كفر خود افزودند، بلكه حتي از مرحله كفر بالاتر رفته و مُشرِک شدند، به عبارت ديگر مرتكب بزرگترين ظلم و گناه شدند،‌ اما توبه آنها پذيرفته شد و خداوند گناهشان را بخشيد. بنابراين توجيه فوق ناتوان از حل تناقضات مطرح شده است.