تا حالا ارگاسم نداشته‌اید؟ 6 روش مؤثری که باید امتحانشان کنید

اگر تاکنون هرگز ارگاسم را تجربه نکرده‌اید، اصلاً نگران نباشید. براساس پژوهش‌های انجام شده، حدود 9 درصد از زنان هرگز ارگاسم را تجربه نمی‌کنند. این یعنی از هر ده زن، یکی ارگاسم نداشته است. به‌نظر من تجربیات جنسی چنین افرادی در مرحلۀ پیش-لذت باقی مانده است؛ چون هنوز امکان ارضاشدن برایشان فراهم نشده است. امروزه تمام زنان می‌توانند روشی برای ارگاسم را یاد بگیرند. مهم‌ترین نکته درک موانع ارگاسم، رفع این مشکلات و آموختن راهی برای تحریک‌شدن است. اگر تاکنون ارگاسم نداشته‌اید، در ادامه به بررسی گام‌هایی می‌پردازیم که به شما کمک می‌کنند.

1. خودتان را از شر فشارهای روانی خلاص کنید

خیلی از خانم‌هایی که برای ارگاسم با مشکل مواجهند، از حس شرم‌ساری، ناامیدی و ناکامی در عذابند. ممکن است این افراد نتوانند از نظر جنسی با بدنشان ارتباط برقرار کنند یا احساس ناتوانی داشته باشند. فقدان ارگاسم (که نام دیگرش آنارگسمیا (anorgasmia) است)، باعث ایجاد حس ناکافی‌بودن و اضطراب است.
این در حالی است که اضطراب، ناکافی‌بودن و شرم، از بزرگ‌ترین موانع ارگاسم محسوب می‌شوند. به‌عبارت دیگر، یکی از اولین قدم‌ها برای ارگاسم، خلاص‌شدن از فشار انتظاراتی است که از خودمان برای ارگاسم داریم. نیازی نیست که تمام روابط جنسی با ارگاسم تمام شوند. درعوض، باید تمرکز روابط جنسی را بر بیشترین لذت ممکن بگذارید. فقط کافی است همه‌چیز برایتان لذت‌بخش باشد و احساس خوبی داشته باشید.

2. مراقب تغذیه و سلامتیتان باشید

سلامتی عمومی شما تأثیر زیادی روی میل جنسی و سطح هورمون‌ها دارد و در مجموع بر توانایی شما برای ارضاشدن نیز تأثیر می‌گذارد. «ویل کُل» (Will Cole) پزشک متخصص معتقد است که کمبود آهن، نارسایی کلیه، مشکلات گوارشی و کمبود چربی‌های سالم در بدن از جمله دلایل کاهش میل جنسی است که در صورت داشتن رژیم غذایی سالم، برطرف می‌شوند.
میل جنسی پایین با اختلال در سطح هورمون‌ها نیز مرتبط است. بعضی از داروها مثل داروهای ضدافسردگی یا قرص‌های ضدبارداری نیز بر عملکرد هورمون‌های مؤثر بر میل جنسی تأثیر دارند. به داروهایتان بیشتر دقت کنید، اگر کاهش میل جنسیتان با داروها ارتباطی دارند، از پزشکتان بخواهید که داروهایتان را با نمونه‌های مشابهی جایگزین کند تا میل جنسی و برانگیختگی شما بهبود پیدا کند.

3. رفع استرس باید اولویت اصلی شما باشد

روزانه، زمان کافی برای رفع استرس صرف کنید و واقعاً به حل مشکل استرس اهمیت بدهید! استرس از عوامل ترشح هورمون کورتیزول است و هورمون کورتیزول در فرآیند ترشح هورمون‌های جنسی و شادی‌بخش اختلال ایجاد می‌کند. وقتی حین سکس دچار استرس می‌شوید، به‌جای تمرکز تجربیات جسمی و لذت از سکس به مسائل دیگری فکر می‌کنید. در چنین شرایطی به‌طور ناخودآگاه، عضلات لگن دچارگرفتگی می‌شوند؛ درحالی که انقباض و رهاکردن این عضلات کلید اصلی ارگاسم به‌حساب می‌آیند.
راه‌هایی برای رفع استرس پیدا کنید، به‌خصوص روشی که حین نزدیکی برای کاهش استرس مؤثر باشد. آرامشتان را حفظ کنید. باید از بودن در کنار پارتنرتان لذت ببرید و احساس آرامش داشته باشید.

4. افکارتان را درمورد ارگاسم تغییر دهید

وقتی مشکلات هورمونی و گرفتگی‌های عضلات حل شده باشند، تنها مانع باقی‌مانده، افکار و ذهن شما است. برانگیختگی بیشتر مسئله‌ای ذهنی و روانی است. متأسفانه، وقتی از نظر روحی و روانی الگوهای قابل پیش‌بینی در سکس پیدا می‌کنید، مسیر برانگیختگی به ارگاسم در ذهن شما مسدود می‌شود. مثلاً ممکن است این داستان آشنایی برای بسیاری از کاربران باشد که حین سکس یاد ایمیل‌های کاری یا بحث و دعوا با خانواده افتاده‌ باشید. تأثیر این حواس‌پرتی‌ها به‌خصوص زمانی شدیدتر می‌شود که سوابق سوءاستفادۀ جنسی، تروما یا شرم‌ساری از روابط جنسی نیز داشته باشید.
یکی از مهم‌ترین مسائل این است که به کارهایی فکر کنید که بیشتر تحریکتان می‌کنند و روند برانگیختگیتان را بررسی کنید. آیا اول به‌شدت هیجان‌زده می‌شوید و سپس ناگهان افت می‌کند؟ آیا میل جنسیتان بعد از برانگیختگی، به‌تدریج افت می‌کند؟ آیا اصلاً برانگیخته نمی‌شوید؟
باید از اتفاقی که درعوض ترجیحش می‌دهید، تصور روشنی پیدا کنید. اگر برانگیختگی، ناگهان وسط کار متوقف شود، بهتر است در عوض شرایطی را تصور کنید که از شدت هیجان جنسی کنترلتان را از دست داده‌اید و سر از پا نمی‌شناسید. وقتی تصور ایده‌آلتان از تحریک و ارضاشدن را پیدا کردید، در تنهایی حین فکرکردن به این تصورات خودارضایی کنید.

5. خودارضایی، خودارضایی و خودارضایی

قبل از سکس با پارتنرتان، روی ارگاسم در تنهایی تمرکز کنید؛ چراکه ارگاسم در سکس کاملاً با ارگاسم در تنهایی تفاوت دارد. وقتی نگران رضایت و لذت دیگری باشید، درمورد توانایی‌تان برای ارگاسم دچار خودآگاهی می‌شوید و شاید اصلاً کارهایی که به ارگاسم شما کمک می‌کنند را انجام ندهید. (این نکته را نیز فراموش نکنید: بیشتر زنان با دخول به واژن به ارگاسم نمی‌رسند. تقریباً همیشه برای ارگاسم به تحریک کلیتوریس نیاز است. ویبراتور از وسایل خیلی مفید محسوب می‌شود).
حداقل هفته‌ای یک بار خودارضایی انجام بدهید. حتی وقتی خودارضایی می‌کنید، ارگاسم را به‌عنوان هدف اصلی در نظر نگیرید. فقط به احساساتتان، حسی که از لمس‌شدن پیدا می‌کنید و افکار و کارهایی توجه کنید که تحریک و برانگیخته‌تان می‌کنند. به‌جای ارگاسم، به لذت جنسیتان اهمیت بدهید.

6. از کمک دیگران نیز بهره ببرید

در نهایت، از کمک متخصصانی استفاده کنید که آموزش‌های مفیدی در حیطۀ مسائل جنسی به شما ارائه می‌کنند. سکس درمان‌گران، مربی‌های سکس و مدرسین جنسی با زنانی کار می‌کنند که همیشه برای ارگاسم با مشکلاتی روبه‌رو هستند، بنابراین متخصصان، اطلاعات کافی برای کمک به شما دارند.
با زمان، تمرکز و عشق به خود، اتفاقات فوق‌العاده‌ای خواهد افتاد.

منبع