بنظر میاد زمین یک زندان بزرگ، برا تربیت ما آدماست
یعنی زمین در اصل همون جهنمه
و بالاتر از این بعد یک دنیایی وجود داره که مارو نظارت میکنن

لغت گنبد آسمان در تورات کتاب پیدایش روایت شده‌است. در کتاب پیدایش بخش ۱:۶-۸ آمده‌است:

خداوند گفت:بگذارید میان آب‌ها گنبدی باشد تا آب‌ها را از آب‌ها جدا کند. از این رو خدا گنبد را ایجاد کرد و آبهای زیر گنبد را از آبهای بالای گنبد جدا نمود و این‌گونه شد. و خداوند (بالای) گنبد را بهشت نام نهاد و این اتفاق در بعد از ظهر و صبح روز دوم واقع شد.

بر اساس تورات این گنبد دارای دریچه‌هایی به آسمان بالا است. در داستان طوفان نوح این پنجره‌ها باز شده و زمین از آب پر می‌شود.

در سال ششصدم زندگی نوح و در روز ۱۷ ماه دوم تمامی آبهای زیرزمین سرآریز شدند و پنجره‌های بهشت باز شدند. - کتاب پیدایش ۷:۱۱
از این رو در دیدگاه کتاب مقدس بهشت شمایم (שָׁמַיִם) در بالای گنبد قرار داشت. کل زمین و آسمان در اقیانوسی به نام تهوم תְּהוֹם شناور بودند که آب‌های آن تا قبل از ایجاد گنبد زمین را پر کرده بود. دریای تهوم بر اساس تورات پر از موجودات شیطانی نظیر لویاتان است که خداوند بر آن‌ها غلبه کرده‌است.

حکاکی فلاماریون (۱۸۸۸) یک مسافر را مجسم می‌کند که به لبهٔ زمین صاف رسیده‌است و سر خود را به گنبد آسمان چسبانده است. مفهوم آسمان به عنوان جسم جامد (بر یک گسترهٔ اتمسفر مانند ترجیح داده شده) میان تمدن‌های باستانی و فرهنگ‌های اخیر، به همراه یونان باستان , مصر , چین , هند , بومیان استرالیا و همچنین مسیحیان اولیه گسترده شده بود. آسمان در اساطیر و اشعار بین النهرینی و هند و اروپایی به صورت گنبدی جامد که بر فراز زمین کمان زده ترسیم شده‌است. خدای آسمان سومریان آن , این گنبد آسمان مانندرا ;بهشت‌ نام‌گذاری کرد که خدای باد صفحهٔ صاف زمین زیر را از دریاهای اصلی بالای گنبد آسمان جدا کرده‌است. هندیان باستان همچنین به آسمان صلب اعتقاد داشته‌اند. ریگ ودا گفته است:;آسمان و زمین سخت و محکم هستند. این دستیابی به کیهان‌شناسی احتمالاً جهانی است و همچنین با اسطوره‌های جهان جدید روبرو می‌شود.


ساعت نجومی پراگ که با شکل ماه مطابقت داره و نشون میده ماه یه تصویر از زمینه