دیگر به تو دشنام نخواهم داد هر چند که می دانم نادانی تو روزگار همه ما را سیاه کرده است. دیگر به تو ناسزا نخواهم گفت هر چند که می دانم نادانی تو، فرهنگ و تمدن و هویت و اصالت همه ما را به قهقرا برده است. دیگر از تو گله نخواهم کرد هر چند که میدانم تو با نادانی ات ، شریک جنایتها و خیانتهای وطن فروشان و دزدان و آدمکشان هستی…

دیگر تو را سرزنش نخواهم کرد هر چند که می دانم آنچنان کور شده ای که حجم عظیم فقر و بدبختی و مصیبت و بیچارگی و گرسنگی و بی آبی و تن فروشی و اعتیاد و زباله گردی و گور خوابی و هزاران درد بی درمان هموطنانت را نمیبینی ولی برای زیارت استخوانهای گندیده دشمنان تاریخی سرزمینت، هر خفت و حقارتی را به جان میخری تا هر چه بیشتر تو را تحقیر کنند و به ریشت بخندند…

تو نادان تر از آنی که بفهمی چه بلایی بر سرت آورده اند. دیگر هرگز به تو دشنام نخواهم داد هموطن نادانم… تو حقیقتا شایسته دلسوزی و ترحمی!