تومپندارکه در فکرطنم!! نگران سرطان وطنم//اوکه بیمار شود،،ماهمه نیز!!من که بیمارشوم یک بدنم//وطنم از تن من خسته تراستدرک کن درد مرا از سخنم&&به تو سوگند که ازقصّه خویش؛؛لحظه ای پیش توهم دم نزنممن شفا می طلبم بهر وطن//نه شفای بدن خویشتنم**