با سلام خدمت رفقای عاشق…
در این تاپیک، به اختصار به شرح حال پنج نفر از بزرگان ادبیات جهان از آمریکا، پرداخته شده است.

“چه فلاکتی بدتر از این: بوسه‌ای را به وضوح به یاد آوری که هرگز رخ نداده است…!”
به تاریخ 30 ژانویه 1935، در واشنگتن، دیده به جهان گشود.
با ترک خانواده از سوی پدر، دوران کودکی بسیار سخت و پر از فلاکتی داشت و در جوانی به دلیل شکستن شیشه پاسگاه پلیس، زندانی و سپس راهی تیمارستان شد و تحت مراقبت‌های ویژه و شوک درمانی قرار گرفت.
وی که عضو جنبش بیت بود، در سان فرانسیسکو، اولین مجموعه شعرش را سرود و پس از ازدواج به آیداهو رفت و زندگی در چادر کنار رودخانه‌های پر از قزل‌آلای آن‌جا را تجربه کرد که به تالیف رمان جاودانه‌اش صید قزل‌آلا در آمریکا منجر شد.
وی سابقه‌ی همکاری با گروه موسیقی معروف بیتلز را در کارنامه‌ی هنری خود دارد و طی سفر به ژاپن، عاشق فرهنگ و مردم این کشور شد که به ازدواج دوم در این کشور منتهی گردید.
توصیف آثارش کار ساده‌ای نیست. هیچ سبک و مکتب ادبی در برگیرنده‌ی نویسندگی و شاعری او نمی‌باشد. در مورد آثار نثرش حتی این مشکل وجود دارد که آن‌ها را باید در کدام گونه‌ی ادبی جای داد و آیا رمان‌هایش را واقعاً می‌توان رمان نامید و آیا اصلاً در حوزه‌ی ادبیات داستانی قرار می‌گیرد…! شاید ساده‌تر این باشد که آن را سبک خودش بخوانیم و بس. به هر حال به نظر می‌رسد که آثارش هم مثل خودش یتیم‌اند.
از مهمترین آثار وی، می‌توان به “صید قزل‌آلا در آمریکا، در قند هندوانه، هیولای هاوکلاین، اتوبوس پیر و در رویای بابل”، اشاره کرد.
در 25 اکتبر 1984 در 49سالگی جسدش در کنار یک بطری مشروب و یک تفنگ کالیبر 44 توسط پلیس کشف شد. وی پشت پنجره و ایستاده رو به دریا با شلیک گلوله به شقیقه‌اش، خودکشی کرد.
به کلاس درس انشا با سبکی خاص و منحصربفرد، با تدریس استاد، نویسنده و شاعر بزرگ آمریکا، ریچارد براتیگان، خوش آمدید.

در 8 نوامبر 1900، در آتلانتا، به دنیا آمد.
تحصیلاتش در رشته‌ی پزشکی، با مرگ مادرش، نیمه کاره ماند و به روزنامه‌نگاری روی آورد.
رمان جاودانه‌ی بربادرفته که در ده سال به رشته‌ی تحریر در آمد، تنها اثر بر جای مانده از اوست که به چندین زبان دنیا ترجمه شده است و برنده‌ی چند جایزه‌ی ادبی مانند پولیتزر شده است.
در 16 اوت 1949 در حالیکه با همسرش برای تماشای فیلمی به سالن سینما می‌رفت، با تصادف شدید با خودروی راننده‌ای مست، به شدت جراحت دید و درگذشت.
این شما و این یکی از بزرگترین نویسندگان زن جهان از آمریکا، مارگارت میچل!

در 16 اکتبر 1888 در یک خانواده‌ی متوسط و مهاجر ایرلندی و پدری هنرپیشه، در نیویورک زاده شد.
دوران کودکی و جوانی بسیار سخت و جان‌فرسایی داشت که با سفرهایی به نقاط دوردست و خطرناک و مشاغلی عجیب مانند جاشویی، استخراج طلا از معادن و خبرنگاری، همراه بود که با ابتلای وی به بیماری سل، به پایان رسید و منجر به خواندن و نوشتن گردید.
سپس با ثبت‌نام و حضور در کلاس‌های نمایشنامه‌نویسی، موفق به خلق آثاری جاودانه در این قالب ادبی گردید که به چهار جایزه‌ی پولیتزر و یک جایزه نوبل ادبیات منتهی گردید.
برای مطالعه بیشتر و بهتر زندگی وی می‌توان به یکی از آثارش به نام سفر دراز روز در شب که نمایانگر زندگی شخصی و خانوادگی اوست مراجعه کرد.
پیش از ناشتایی، گوریل پشمالو، داینامو، امپراطور جونز، همه فرزندان خداوند بال دارند، شاعرانگی و فواره، از جمله آثار برگزیده‌ی او می‌باشند.
پس از نگارش بیش از سی نمایشنامه، در 27 نوامبر 1953، در زمستان سرد شهر بوستون، درگذشت.
معرفی می‌کنم: نمایشنامه‌نویس برجسته‌ی آمریکا، یوجین اونیل بزرگ!

در 24 سپتامبر 1871 در نیوجرسی، دیده به جهان گشود.
وی یکی از متافیزیسین و سخنوران نامی عصر خود و از مبلغین معنوی مردم بود که گفتارش در عین سادگی و صمیمیت، بسیار پخته و انگیزشی بود.
وی، همچنین از نقاشی خود در کتابهایش استفاده می‌کرد.
نفوذ کلام و چهار اثر، از برترین نوشته‌های وی می‌باشد.
در 17 اکتبر 1940، چشم از جهان فرو بست.
این شما و این یکی از برترین هنرمندان و نویسندگان زن جهان از آمریکا، فلورانس اسکاول شین!

در 17 اکتبر 1915 در نیویورک، زاده شد.
وی با نگارش نمایشنامه‌هایی جاودانه، نقشی مهم در ادبیات و سینمای آمریکا و جهان داشت.
او همچنین سابقه‌ی ازدواج و زندگی پنج‌ساله با مرلین مونرو را نیز در زندگی هنری خود به یادگار دارد.
همه پسران من، چشم‌اندازی از پل، خاطره دو دوشنبه، حادثه در ویشی، قیمت، بوته آزمایش در کنار یکی از زیباترین آثار ادبی جهان، مرگ فروشنده، از معروفترین نمایشنامه‌های وی می‌باشد.
در دهم فوریه 2005، دیده از جهان فرو بست.
به احترام یکی از بزرگترین نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان جهان از آمریکا، آرتور میلر، کلاه از سر برمی‌داریم…!
“رقابت و اختلاف بین زن و مرد، همواره وجود خواهد داشت، این موضوع مهمی نیست؛ فاجعه زمانی رخ می‌دهد که یکی از این دو بر دیگری پیروز و حاکم گردد…!”

با افتخار این تاپیک را تقدیم می‌کنم به مردی شاعر، ادیب، نویسنده، پژوهشگر، استاد دانشگاه و از اهالی روستای زیبای کدکن!
مردی که از دوستان نزدیک مهدی‌خان اخوان بود و استاد راهنمای وی در مقطع دکترا، بدیع‌الزمان فروزانفر ادیب!
شاعر جاودانه‌هایی همچون به کجا چنین شتابان…!
عطار پژوهی عارف با تصحیح بسیاری از آثار این صوفی بزرگ!
ادیبی عاشق ادبیات فارسی و زبان‌های محلی…!
پژوهشگر تاریخ‌گرایی در ادبیات با تالیف آثاری برگزیده…!
منتقدی ریزبین در ریشه‌های شعر ایران زمین…!
استادی خستگی‌ناپذیر با تخلص م.سرشک و …!
استاد محمدرضا شفیعی کدکنی عزیز!
مثل همیشه از شما می‌خوام که:
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی،
به شکوفه‌ها
به باران
برسان سلام ما را…!

عزت شما پایدار!
قلمتان نویسا!
سایه‌ی شما مستدام و
عمرتان به بلندای شب یلدا!