زندگی,
چه کلمه رو مخ و بیخودی
نمیتونم درکش کنم
همیشه باهاش در تضادم
برگردم به 10 سال پیش
یادم میاد تصور میکردم توی این سن هم خونه دارم. هم زن. هم بچه
همیشه تصور میکردم دست بچه ام رو میگرم میبرم کوه خسته میشه و کولش میکنم و مادرش هم کفشای پاشنه بلندش اذیتش میکنه کفشاشو در میاره و با پای لخت پشت سر ما میومد و هر ثانیه ای زیر لبش غر میزد و داد میزد بسه الان جیغ میکشم من دیگه نمیام!
زندگی میتونست صبح جمعه باشه از خواب بلند شی قطعه موسیقی ماه اسمون از بتهوون رو بذاری یه نیمرو بزنی و به این فک کنی بری تفریح
زندگی میتونست داشتن رابطه با یه خانم باشه! بدونی میمونه با هم بخندیم و بدونیم فردایی داریم
زندگی میتونست یه حیاط قدیمی با کاشی های رنگارنگش باشه توی یه عصر بهاری با نصف قاچ هندونه و چند تا دوست که کنارته و داری از ته دل میخندی!
زندگی میتونست ساده تر از این حرفا باشه! میتونست این باشه:
سلام. آماده باش ساعت 4 میام سراغت بریم بیرون
زندگی میتونست لباس کثیف شده از غذا… ذهن اشفته از این بابت که دارم چه گوهی میخورم و یه پارتنر کنارت باشه که داره زیر لب بهت میخنده اما جرات نداره زیاد خندشو نشون بده! تهش قهر کنی بگی اصلا نخواستم بهت بگه بپوش بریم یه ساندویچ بخوریم, تو زن زندگی بشو نیستی و تا خود صبح از این شوخیا باشه!
خیلی وقتا آخ خیلی نزدیک میشیا یعنی سر سوزن فاصله داری که بگی اخیش منم دیگه رسیدم اینجا همون جایی بود که میخواستم. بذار استراحت کنم ولی دقیقا همونجا که میگی تمومه همه چی آوار میشه سرت!

زندگی! زندگی میتونست خیلی ساده تر از اینی باشه که الان هست
واقعیت زندگی خیلی ترسناک تره خیلی|

واقعا این زندگی چیه؟

بحث تلاش نیست از وقتی 16 سالم بوده به اندازه 30 ساله تلاش کردم! واقعا کردم

اما این زندگی چیه؟

این چیه من دارمش

ز**زخم بیهوده نزن
سینه‌ام از قلب تهی‌ست

بهتر آن است که
سربسته بماند صدفم**